French
Deutschچه کسی رئیس را کشت؟ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| از سلسلهٔ مقالات دربارهٔ |
 |
|---|
| فهرست‌های کارها |
| دیـگر |
|
| |
چه کسی رئیس را کشت؟ فیلم‌نامهٔ کمدیِ فیلم‌نشده‌ای از بهرام بیضایی است، نوشته به سالِ ۱۳۷۱، بر اساسِ فکری از سالِ ۱۳۴۹.
فیلمِ ناساخته
[ویرایش]سالِ ۱۳۷۴ تدارک و گزینشِ بازیگر در دفترِ شرکتِ پخشیران (یکی از دو تهیه‌کنندهٔ پروژهٔ نافرجام، با مشارکتِ هدایت فیلم) در جریان بود که نامه‌های تهدیدآمیز و جلساتی با مدیرانِ سینمایی سازندگان را منصرف کرد.[۱] هارون یشایایی در این باره گفته: «. . . مقدماتش هم فراهم شد اما تا بیاییم تولید را شروع کنیم، ناگهان آقای بیضایی تصمیم گرفت مهاجرت کند. . . . آمد، نشست و گفت، من باید بروم. به من بگو تا حالا چقدر خرج کردی که هزینه آن را پرداخت کنم. من هم گفتم، متاسفم که می‌خواهی بروی، اما هزینه‌اش به من مربوط است و تو قرار نیست آن را پرداخت کنی.»[۲] اکبر عبدی و رضا شفیعی جم و ارژنگ امیرفضلی از بازیگرانِ موردِ نظرِ بیضایی بودند.[۳]
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- بیضایی، بهرام (آذر و دی ۱۳۸۵). «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». بخارا (۵۷): ۲۴.
- بیضایی، بهرام. «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». مجلّه سیمیا زمستان ۱۳۸۶ شماره ۲.
- جعفری‌نژاد، شهرام (۱۳۷۹). بهرام بیضائی. تهران: نشر قصه. شابک ۹۶۴-۵۷۷۶-۰۷-۴.
- زند، زوبین (۹ اردیبهشت ۱۳۸۶). «حقایق درباره فرمان پسر فرمان». اعتماد (۱۳۷۹): ۱۰.
- سلماسی، مهرنوش (۳ دی ۱۳۹۹). «حسرت‌هایی برای سینمای ایران». همشهری (۸۱۱۸): ۱۵.
- سیف، محسن (۱۳۷۷). کارگردانان سینمای ایران: از اوگانیانس تا امروز. ج. ۱. تهران: کانون فرهنگی-هنری ایثارگران. شابک ۹۶۴-۶۵۲۹-۱۶-X.
- طالبی‌نژاد، احمد (فروردین ۱۳۷۸). «روزها می‌گذرد». فیلم (۲۳۳): ۳۰.
- یشایایی، هارون؛ صائمی، رضا (۲۸ آذر ۱۴۰۲). «سینمای ایران مثل شعر فارسی است». هم‌میهن (۴۰۱): ۱۴−۱۵.
- خبرگزاری سینماروزان: بر و بچه‌های «ساعت خوش» در کنار خالق «سگ‌کشی»
