چینی شیانگ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیانگ
هونانی
湘語/湘语
عبارت «زبان شیانگ» در نویسه‌های چینی
زبان بومی درچین
منطقهمرکز و جنوب غرب هونان، شمال گوانگشی، بخش‌هایی از استان‌های گوئیژو و هوبئی
قومیتمردم هونانی
شمار گویشوران
۳۸ میلیون  (۲۰۰۷)[۱]
گویش‌ها
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹hsn
گلاتولوگxian1251[۲]
زبان‌شناسی79-AAA-e
{{{mapalt}}}

زبان‌های شیانگ (چینی ساده‌شده: 湘، چینی سنتی: 湘، پین‌یین: xiāng) یا هونانی گروهی از زبان‌های چینی هستند که توسط ۳۸ میلیون نفر در استان هونان و همین‌طور شمال گوانگشی، بخش‌هایی از استان‌های گوئیژو و هوبئی صحبت می‌شوند. دانشمندان شیانگ را به پنج زیرگروه تقسیم می‌کنند.

مردم هونانی نقش مهمی را در تاریخ چین به‌ویژه در جنبش‌های انقلابی و اصلاحاتی همچون اصلاحات صدروزه، انقلاب شین‌های و انقلاب کمونیستی چین ایفا کرده‌اند. مائو تسه‌تونگ و مااینگ جیو از مشهورترین شیانگ‌زبانان تاریخ هستند.

گویش‌های شیانگ

منابع[ویرایش]

  1. Mikael Parkvall, "Världens 100 största språk 2007" (The World's 100 Largest Languages in 2007), in Nationalencyklopedin
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Xiang Chinese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)