کاج - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کاج
Pinus
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاه
رده: مخروطیان
راسته: کاج‌سانان
تیره: کاجیان
سرده: Pinus
اجزا یک درخت کاج

کاج (نام علمی: Pinus) گونه‌ای درخت از دسته مخروطیان، بدون خزان و همیشه‌سبز است. کاج‌ها به ترتیب در شاخه‌های دانه‌داران، بازدانگان، مخروط‌داران دسته‌بندی می‌شوند.

درختهای سدر مقدس برف خورده در شمال تهران

پولک‌های مخروط کاج همان برگ‌های کاج هستند که دچار دگردیسی شده‌اند.

ماده موجود در یاخته کاج نای‌دیس نام دارد. دانهٔ کاج دانهٔ بال‌دار است که به وسیلهٔ بخش بال‌مانندی با باد به جابجا شده و خود روییده می‌شود.

این درخت همیشه سبز است؛ درخت‌های کاج برگ‌های سوزنی و باریکی با یک غلاف یا پوشش ستبر و چرب بیرونی دارند. این لایه از تبخیر آب جلوگیری می‌کند. از همین روست که برگ‌های این‌گونه از درختان چندین سال عمر می‌کند. وقتی برگ‌های یادشده می‌ریزند، بی‌درنگ برگ‌های تازه‌ای به جای آنها می‌رویند و شاخه‌های این درختان هیچگاه لخت نیستند و کاجیان را درختان همیشه سبز می‌نامند همچنین کاج‌ها کهن‌ترین نژاد درخت های امروزی هستند، کاج ها از شناخته‌شده ترین بازدانگان میباشند. بازدانگان ریشه، ساقه و برگ دارند ولی گل ندارند.[۱]

درختان کاج غول پیکر در پارک ملی سکویا کالیفرنیا، آمریکا

در ایران[ویرایش]

گونه‌هایی از درختان کاج در ایران بسیار دیده می‌شوند؛ به‌دلیل سبز بودن همیشگی شهرداری‌ها، سازمان‌ها و بسیاری از نهادها نیز علاقه‌مند به کاشت این درخت هستند. در شهرهای بزرگ ایران به‌ویژه تهران و شهرستان‌ها کاج در پیرامون شهرها یا محل‌های دلخواه شهرداری‌ها کاشته می‌شود. پارک جنگلی چیتگر تهران، بزرگترین بوستانی است که بیشتر درختان آن کاج است.

برگ‌های دائمی کاج و قطرات شبنم روی آن

منابع[ویرایش]

  1. Tebyan. «چرا کاج همیشه سبز است؟». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۷.