کاربر:Sentouno - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جهان را سر به سر در خویش می‌بین

هر آنچ آمد به آخر پیش می‌بین

در آخر گشت پیدا نفس آدم

طفیل ذات او شد هر دو عالم

ظلومی و جهولی ضد نورند

ولیکن مظهر عین ظهورند

چو پشت آینه باشد مکدر

نماید روی شخص از روی دیگر

شعاع آفتاب از چارم افلاک

نگردد منعکس جز بر سر خاک

تو بودی عکس معبود ملایک

از آن گشتی تو مسجود ملایک

تو مغز عالمی زان در میانی

بدان خود را که تو جان جهانی

ببین آن نیستی کو عین هستی است

بلندی را نگر کو ذات پستی است

تو از خود روز و شب اندر گمانی

همان بهتر که خود را می ندانی