کارل گوستاو همپل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارل گوستاو همپل (به انگلیسی: Carl Gustav Hempel) از چهره‌های برجستهٔ فلسفه علم و اثبات گرایی منطقی در قرن بیستم است. از کارهای شاخص او بحث و بسط مدل استنتاجی- قانونی برای تفسیر علمی پدیده‌ها است. این روش در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی تبدیل به روش استاندارد و فراگیر علم شده بود. از دیگر کارهای معروف او پارادوکس کلاغ‌ها است که به مسئلهٔ استقرا می‌پردازد.

وی کوشید تا با شناخت علمی و تبدیل آن به زبان منطقی، که واژه‌های آن تعریف‌شده باشد، مسائل مربوط به توضیح و تأیید را با شیوه منطق ریاضی کاربردی، بررسی کند. همپل برای رابطه‌ی تأیید، رابطه‌ای منطقی پیشنهاد کرد و شرایط تأیید را، که شرایطی برای جملات بود ذکر نمود. از نظر او تأیید هر قانون، چیزی جز رابطه‌ای منطقی بین گزاره‌های مشاهدتی و گزاره‌های نظری نبود که باید شروط خاصی را ارضا می‌کرد. در مورد مسأله توضیح علمی نیز همپل همین روند را پیش گرفت.^[۱]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به کارل گوستاو همپل در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• معرفت شناسان (کارل گوستاو همپل)، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
• مدل استنتاجی- قانونی توضیح علمی، کارل همپل و پاول اوپنهایم، برگردان: امیراحسان کرباسی زاده، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
• کارل گوستاو همپل Hempel. Carl, Gustav، سید محمد تقی موحد ابطحی، پژوهشکدهٔ باقرالعلوم
• صفحهٔ کارل گوستاو همپل در دانش‌نامهٔ فلسفه
• صفحهٔ کارل گوستاو همپل در دانش‌نامهٔ فلسفهٔ استنفورد