کوزیمو د مدیچی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کوزیمو دی جیوانی د مدیچی
کوزیمو دی جیوانی د مدیچی
	Portrait by برونزینو
لرد فلورانس
حکمرانی	۵ سپتامبر ۱۴۳۴ – ۱ اوت ۱۴۶۴
پس از	رینالدو دگلی آلبینزی
پیش از	پیرو گوتی
	نام کامل Còsimo di Giovanni degli Mèdici
زاده	۲۷ سپتامبر ۱۳۸۹; فلورانس، جمهوری فلورانس
درگذشت	۱ اوت ۱۴۶۴ (۷۴ سال); Careggi, جمهوری فلورانس
خانواده اشرافی	دودمان مدیچی
همسر(ها)	کنتسینا د باردی
فرزندان	پیرو گوتی ; جیوانی د مدیچی; کارلو دی کازیمو د مدیچی (غیر مشروع)
پدر	جووانی دی بیچی د مدیچی
مادر	پیکاردا بوری

کوزیمو دی جیوانی د مدیچی (ایتالیایی: Cosimo di Giovanni de' Medici؛ زاده ۲۷ سپتامبر ۱۳۸۹ – درگذشته ۱ اوت ۱۴۶۴) معروف به «بزرگ خاندان» (ایتالیایی: il Vecchio) و پس از مرگ معروف به «پدر ملت» (لاتین pater patriae) یک بانکدار و سیاستمدار ایتالیایی بود.

او اولین حاکم سلسله خاندان مدیچی بود که بیشتر دوره رنسانس و سده پانزدهم را بر فلورانس حکم راندند. با وجود آنکه نفوذ و قدرت او مطلق نبود؛ به عنوان نمونه، شورای قانونگذاری فلورانس در زمان او توسط ویسکونتی از میلان تحمل نشد.^[۱] منشأ قدرت او، ثروتش به عنوان یک بانکدار و فعالیتش به عنوان یک حامی یادگیری هنر و معماری بود.^[۲]

کازیمو پدر ملت، گالری یوفیزی، فلورانس.
کازیمو به تبعید می‌رود، پالازو ویچیو.
پرتره کازیمو اثر جاکوپو پونتورمو، شاخه برگ بو (il Broncone) نمادی بود که توسط جانشینانش مورد استفاده قرار می‌گرفت.^[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

↑ Martines, Lauro (2011). The Social World of the Florentine Humanists, 1390–1460. University of Toronto Press. p. 3.
↑ Strathern, Paul (2005). The Medici: Godfathers of the Renaissance. London: Pimlico. pp. 45–126. ISBN 978-1-84413-098-6.
↑ After the return of the Medici in 1512, Lorenzo di Piero formed a compagnia for carnival 1513, and called it Broncone; the Pontormo portrait was commissioned by Goro Gheri, Lorenzo's secretary. Shearman, John (November 1962). "Pontormo and Andrea Del Sarto, 1513". The Burlington Magazine. 104 (716): 450, 478–483.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cosimo de' Medici». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ دسامبر ۲۰۱۷.

[1] Martines, Lauro (2011). The Social World of the Florentine Humanists, 1390–1460. University of Toronto Press. p. 3.

[2] Strathern, Paul (2005). The Medici: Godfathers of the Renaissance. London: Pimlico. pp. 45–126. ISBN 978-1-84413-098-6.

[3] After the return of the Medici in 1512, Lorenzo di Piero formed a compagnia for carnival 1513, and called it Broncone; the Pontormo portrait was commissioned by Goro Gheri, Lorenzo's secretary. Shearman, John (November 1962). "Pontormo and Andrea Del Sarto, 1513". The Burlington Magazine. 104 (716): 450, 478–483.

[۱]

[۲]

[۳]

داده‌های کتابخانه‌ای
عمومی	ISNI 1 ویاف 1 ورلدکت
کتابخانه‌های ملی	نروژ شیلی فرانسه (داده‌ها) کاتالونیا آلمان ایتالیا اسرائیل ایالات متحده آمریکا ژاپن جمهوری چک هلند لهستان واتیکان
نهادهای پژوهش هنری	نام هنرمندان (گتی)
واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای	آلمان
سایر	کاربرد چندوجهی اصطلاحات موضوعی شبکه‌های اجتماعی و محتوای بایگانی شونده سوداک (فرانسه) 1