کالری‌سنجی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اولین کالریمتر یخی توسط آنتوان لاووازیه و پیر لاپلاس.

کالری‌سنجی یا کالریمتری (به انگلیسی: Calorimetry) یکی از روش‌های آزمایشگاهی است که در شیمی کاربرد فراوان دارد. در این روش با تعیین مقدار گرمای انتقال یافته از سامانه به محیط یا برعکس ویژگی‌های دیگر مواد را تعیین می‌کنند. از جمله کاربردهای کالری‌سنجی در تعیین ظرفیت گرمایی ویژه دمای گذار فاز تغییرات آنتالپی برای مواد معدنی یا آلی از جمله پلیمرها می‌باشد.

انواع کالریمتری[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Theory of Calorimetry by W. Zielenkiewicz- Kindle Edition- kluwer academic publishers - U.S.A - 2004

جستارهای وابسته[ویرایش]