French
Deutschکانوت بزرگ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| کانوت بزرگ | |
|---|---|
| پادشاه انگلستان، دانمارک، نروژ و بخشی از سوئد[۱] | |
 | |
| سلطنت | پادشاه انگلستان (۱۰۳۵–۱۰۱۶) پادشاه دانمارک (کانوت دوم) (۱۰۳۵–۱۰۱۹) پادشاه نروژ (۱۰۳۵–۱۰۲۸) |
| پیشین | ادموند آیرون‌ساید (انگلستان) هارالد دوم (دانمارک) اولاف دوم (نروژ) |
| جانشین | هارولد پاخرگوشی (انگلستان) هاردیکانوت (دانمارک) ماگنوس اول (نروژ) |
| زاده | در حدود ۹۹۵[۱] |
| درگذشته | ۱۲ نوامبر ۱۰۳۵[۲] |
| همسر |
|
| فرزند(ان) | هارولد پاخرگوشی هاردیکانوت |
| پدر | اسوین اول دانمارک |
کانوت ملقب به کانوت بزرگ (انگلیسی: Canute the Great، دانمارکی: Knut، یا Knud, den Store، نروژی: Knut den Mektige)[۲] (۹۹۵ میلادی - ۱۰۳۵ میلادی) پادشاه انگلستان از سال ۱۰۱۶ میلادی، دانمارک از سال ۱۰۱۹ میلادی و نروژ از سال ۱۰۲۸ میلادی تا هنگام مرگش در سال ۱۰۳۵ میلادی بود.[۱]
زندگی‌نامه[ویرایش]
کانوت پسر کوچک اسون ریش‌چنگالی، پادشاه دانمارک بود.
ادامه حملات غارت گرانه و مخرب دانمارکی‌ها به انگلستان موجب شد اتلرد دوم، پادشاه این کشور ۱۳ نوامبر سال ۱۰۰۲ میلادی دستور به قتل‌عام تمامی دانمارکی‌های در دسترس بدهد. نقل‌هایی از کشته شدن خواهر اسون در این کشتار آمده‌است. سال بعد جنگ بین دو پادشاه شعله‌ور شد و دانمارکی‌ها شهرهای انگلستان را به آتش کشیدند. این جنگ تا هنگام مرگ هر دو پادشاه به طول انجامید.[۳] کانوت در این لشکرکشی به انگلستان پدر را همراهی نمود.
پادشاهی[ویرایش]
دانمارکی‌ها سال ۱۰۱۷ میلادی آخرین عناصر خاندان وسکس را از انگلستان بیرون رانند تا با سلطه مجدد، این بار کانوت بزرگ به پادشاهی انگلستان برسد. دو سال بعد با مرگ برادرش هارالد دوم، کانوت صاحب تاج و تخت دانمارک نیز شد و مدتی بعد نروژ را هم مال خود کرد.
کانوت سال‌های پایانی عمر خود را در انگلستان سپری کرد و تحت نفوذ عوامل مذهبی انگلیسی با وجود تباری پاگان، احتمالاً به مسیحیت کاتولیک گروید و مبلغان دینی را عازم سرزمین‌های خود در اسکاندیناوی نمود. کانوت هماهنگی کاملی با رعایای خود در انگلستان نشان می‌داد به شکلی که در پایبندی به رسم گذشتگان آنگلو-ساکسون، سال ۱۰۲۷ میلادی سفری زیارتی به رم «برای رستگاری روح او و نجات مردمش» به انجام رساند. در این سفر در مراسم تاج گذاری کنراد دوم، پادشاه آلمان و ایتالیا شرکت نمود و با پادشاه بورگوندی دیدار کرد. پس از اتمام سفر برای سر و سامان دادن به متصرفات خود در شرق، به اسکاندیناوی بازگشت. با مرگ کانوت، فرمانروایی متحدی که او با زور شکل داده و حفظ کرده بود، از هم پاشید.[۴]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ David Crystal (۱۹۹۵)، The Cambridge Biographical Encyclopedia (ویراست Second edition)، Cambridge University Press، ص. p٫۱۷۴، شابک ۰-۵۲۱-۴۳۴۲۱-۱
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «Canute (I)». Britannica Online Encyclopedia. دریافت‌شده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۰.
- ↑ Bloch، Feudal Society، 24.
- ↑ Bloch، Feudal Society، 24–25.
منابع[ویرایش]
- Bloch, Marc (2004). Feudal Society: The Growth of Ties of Dependence. Taylor & Francis. ISBN 0-203-40625-7.
| فرمانروایان اولیه |  | ||
|---|---|---|---|
| Palatinate-Neumarkt |
| ||
| خاندان اولدنبورگ |
| ||
| دودمان گلوکسبورگ |
| ||
| |||
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نگارخانه‌های هنری و موزه‌ها | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
