کتاب داوران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کتاب داوران یا کتاب قضات(درعبری:ספר שופטים سِفِر شُفتیم) یکی از بخش‌های تنخ یا عهد عتیق است که به زبان عبری نوشته شده‌است. بر طبق روایات یهودی، سموئیل نویسندهٔ کتاب داوران است. ناتان و جاد نیز که از پیامبران همراه داوود بودند، در نگارش کتاب دست داشته‌اند.[۱] این کتاب پیش از تصرف اورشلیم توسط داوود و در سال ۱۰۰۰ قبل از میلاد نوشته شده‌است[۲]؛ زمانی‌که یبوسیها اورشلیم را تحت سلطه داشتند.[۳] در این کتاب زندگی داورانی چون عتنئیل، ایهود،[۴] دبوره،[۵] باراک،[۶] جدعون،[۷] ابیملک،[۸] یفتاح[۹] و شمشون[۱۰] آمده‌است. در این کتاب به داوران کوچکی چون تولع،[۱۱] یائیر،[۱۲] شمجر،[۱۱] ابصان،[۱۳] ایلون[۱۴] و عبدون[۱۵] نیز اشاره شده‌است.

پانویس[ویرایش]

  1. اول تواریخ ۲۹:۲۹
  2. دوم سموئیل ۵:۶
  3. داوران ۱:۲
  4. داوران ۳:۲۹
  5. داوران ۴:۵
  6. داوران ۵:۳۳
  7. داوران ۶:۱۸
  8. داوران ۹:۲۱
  9. داوران ۱۱:۱۷
  10. داوران ۱۳:۱۶
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ داوران ۳:۳۱
  12. داوران ۱۰:۲
  13. داوران ۱۲:۱۰
  14. داوران ۱۲:۱۲
  15. داوران ۱۲:۱۵

منابع[ویرایش]

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴