کتاب صفنیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کتاب صفنیا (به انگلیسی: Book of Zephaniah) (به عبری: צְפַנְיָה) نهمین کتاب، از دوازده کتاب پیامبران کهین است.این کتاب بعد از کتاب حبقوق و قبل از کتاب حجی قرار دارد.[۱]
نام صفنیا به این معنی است که «یهوه او را پنهان ساخته/از او محافظت کرده».[۲]

تالیف و تاریخ[ویرایش]

سر دفتر این کتاب ویژگی‌های مولف آن نوشته شده‌است: «صفنیا پسر کوشی پسر جدالیا پسر امری پسر حزقیا، در روز پسر شاه جوزایا پسر آمون یهودا» و تمام اطلاعات شناختی به دست آمده از این متن می آید.[۲]
نام کوشی، پدر صفنیا، به معنای «کوشتیل» یا «اهل اتیوپی» است[۳] و متن صفنیا به گناه و ترمیم اتیوپیایی اشاره دارد.[۴] در حالی که برخی از این نتیجه رسیدند که صفنیا یک یهودی سیاه بود.[۵] اهود بن زوی معتقد است که، بر اساس شواهد، کوشی باید به جای شاخصی از ملیت، به عنوان یک نام شخص، درک شود.[۶]
ابراهیم بن عزرا، نام حزقیا در سر دفتر را به عنوان حزقیا پادشاه یهودا تفسیر می‌کند، هرچند که این ادعا در متن صفنیا نیست.[۶]

مانند بسیاری از پیامبران دیگر[۷] هیچ مدرک خارجی به‌طور مستقیم از ارتباط کتاب با پیامبری به نام صفنیا وجود ندارد.[۲] برخی از محققان، مانند کنت هارولد ریچاردز و جیسون دِروچی، متوجه شده‌اند کلمات صفنیا منعکس‌کننده زمانی در اوایل سلطنت شاه جوزایا (۶۴۰-۶۰۹ پیش از میلاد) قبل از اصلاحات اش از ۶۲۲ سال پیش از میلاد کامل صورت گیرد، است[۸][۵] که در این صورت امکان دارد پیامبر در زمان سلطنت منسی یهودا متولد شده باشد.[۸] (۶۹۸/۶۸۷-۶۴۲ پیش از میلاد).[۹] دیگران قبول دارند که برخی بخش‌ها از کتاب بعد از سلطنت است،[۱۰] متعلق به بعد از سال ۵۸۶ پیش از میلاد، زمانی که پادشاهی یهودا در محاصره اورشلیم سقوط کرد.[۹]

برخی از آنان که در نظر گرفته‌اند این کتاب به تا حد زیادی توسط یک صفنیای تاریخی نوشته شده‌است، به دلیل تمرکز مشابه هر دو کتاب بر فساد و بی عدالتی در یهودا، پیشنهاد کرده‌اند که او ممکن است از یکی از شاگردان اشعیا باشد.[۸]

پانویس[ویرایش]