کره شمالی و سلاح‌های کشتار جمعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جمهوری دموکراتیک خلق کره
First nuclear weapon test	۹ اکتبر ۲۰۰۶
Last nuclear test	۹ سپتامبر ۲۰۱۶
Largest yield test	۱۰ (برآوردهای کره جنوبی) – ۳۰ هم‌ارز تی‌ان‌تی(Estimation from Jeffrey Lewis of the کالیفرنیا-بر مبنای Middlebury Institute of International Studies) Yield is always disputed, since North Korea government never announced the exact yield among other factors such as the depth of the test took place and soil condition in the test site.
Total tests	۵
Current stockpile (usable and not)	۱۵–۲۲ nuclear weapons equivalents? (rough 2015 مؤسسه علوم و امنیت بین‌المللی برآورد)
Current strategic arsenal	10–16 nuclear weapons? (rough ۲۰۱۵ برآورد)
Cumulative strategic arsenal in هم‌ارز تی‌ان‌تی	<۰٫۵ (۲۰۱۱ ISIS برآورد)
Maximum missile range	۴٬۰۰۰ کیلومتر(موسودان بی‌ام ۲۵)
پیمان‌نامه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای party	عضو نیست (North Korea withdrew در ۲۰۰۳).

کره شمالی از کشورهای دارنده سلاح هسته‌ای است. ایالات متحده آمریکا، روسیه، و کره جنوبی نیز گزارش‌هایی مبنی بر مجهز بودن کره شمالی به سلاح‌های شیمیایی منتشر کرده‌اند.^[۱] کره شمالی تا سال ۲۰۰۳ در پیمان‌نامه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای عضو بود ولی در آن سال به علت آنچه که عدم اجرای کامل توافقات توسط ایالات متحده آمریکا خواند از آن خارج شد. این کشور در ۹ اکتبر سال ۲۰۰۶^[۲] ۲۵ مه ۲۰۰۹^[۳] 12 فوریه ۲۰۱۳ ۶ ژوئن ۲۰۱۶ و ۹ سپتامبر ۲۰۱۶ آزمایش‌های اتمی انجام داده‌است. در سال ۲۰۰۵ پرویز مشرف رئیس‌جمهور وقت پاکستان تأیید کرد که عبدالقدیر خان پدر بمب هسته‌ای پاکستان از تهیه‌کنندگان سانتریفوژهای غنی‌سازی اورانیوم به کره شمالی بوده‌است.^[۴]

تاریخچه[ویرایش]

بر اساس برآوردهای کارشناسان تسلیحات نظامی در کشورهای غربی، برنامه موشکی کره شمالی، پس از تحویل گرفتن چندین فروند موشک اسکاد از سوی مصر، در دوران جنگ سرد آغاز شد.^[۵]

منابع[ویرایش]