کشاورزی ایران در دوره قاجار (کتاب) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

Agriculture in Qajar Iran
نویسنده(ها)ویلم فلور
برگرداننده(ها)شهرام غلامی
کشورواشینگتن دی سی
زبانانگلیسی
موضوع(ها)کشاورزی، تاریخ، ایران
ناشرانتشارات میج
تاریخ نشر
۲۰۰۳
گونه رسانهچاپی

کشاورزی ایران در دوره قاجار (به انگلیسی: Agriculture in Qajar Iran) نام یک کتاب به زبان انگلیسی است. این کتاب اثر ویلم فلور، اهل هلند و متخصص در «رشته اقتصاد توسعه» و «جامعه‌شناسی غیرغربی» است. این کتاب چاپ واشینگتن، دی.سی. در ایالات متحده آمریکا می‌باشد.[۱][۲][۳] این کتاب توسط شهرام غلامی در انتشارات علمی فرهنگی به چاپ رسیده است.

محتوای کتاب[ویرایش]

در این کتاب به روش‌های زراعت، آبیاری و کاشت بذرها، پرورش چهارپایان، جنگلداری و ماهیگیری در دوره قاجار پرداخته‌می‌شود و تولید محصولات کشاورزی ایران در این دوره، از برنج، جو و گندم و دیگر محصولات خوراکی تا تریاک و تنباکو به تفصیل شرح داده‌می‌شوند؛ و بالاخره زندگی روستائیان از خورد و خوراک تا لباس آنها شرح داده‌می‌شود.[۴]

بخش‌های کتاب[ویرایش]

  • بخش نخست: تجاری شدن بخش کشاورزی

- فصل اول؛ آیا قاجاریه اقتصاد را رشد داده یا دچار رکود است؟ - فصل دوم؛ تغییرات ساختاری در بخش کشاورزی.

  • بخش دوم:موقعیت سرزمینی

- فصل سوم؛ جغرافیا، خاک و آب و هوا. - فصل چهارم؛ ارتباط شهر و روستا.

  • بخش سوم:طبیعت جامعه و اقتصاد

- فصل پنجم؛ الگو و تغییرات در مالکیت زمین، که به انواع مالکیت زمین، سهم داشتن در محصول، اجاره ثابت، و اجاره کارگر می‌پردازد. - فصل ششم؛ سازمان روستا و مقام‌های رسمی آن؛ کدخدا، پاکار، میرآب، مباشر. - فصل هفتم؛ موقعیت دهقانان؛ تصرف زمین، رعیت؛ خوش‌نشین؛ کارگر روزمزد؛ اشراف دهکده؛ کولی‌ها؛ خانه‌بدوش؛ آزاد در جابجایی؛ برده؛ جنسیت؛ بدهی. - فصل هشتم؛ جمعیت روستایی یکجانشین.

  • بخش چهارم:شرایط زندگی

- فصل نهم؛ شرایط زندگی روستایی؛ مسکن، پوشاک، خوراک، فقر.

  • بخش پنجم:شیوه‌های کشاورزی؛ فصل دهم؛ کود. - فصل یازدهم؛ منابع آب و کارکرد آن. - فصل دوازدهم؛ روش‌های زراعت؛ شخم‌زدن، چنگک کشیدن، بذرپاشی، کندن علف‌های هرز، خرمن. - فصل سیزدهم؛ فنون نگه‌داری محصول پس از برداشت، ذخیره‌کردن، آفات محصول، طاعون، محافظت محصول.
  • بخش ششم:محصولات اصلی

- فصل چهاردهم؛ غلات؛ گندم، جو، و دیگر دانه‌ها، برنج. - فصل پانزدهم؛ میوه‌ها و خشکبار. - فصل شانزدهم؛ سبزیجات و حبوبات. - فصل هفدهم؛ الیاف؛ ابریشم، پشم، کتان، کنف، بزرک. - فصل هجدهم؛ گیاهان با مواد افزوده؛ تریاک، تنباکو، چای. - فصل نوزدهم؛ سقز - فصل بیستم؛ گیاهان رنگرزی - فصل بیست و یکم؛ بذرهای روغنی - فصل بیست و دوم؛ ادویه‌ها - فصل بیست و سوم؛ گلاب.

  • بخش هفتم: چهارپایان و علوفه

- فصل بیست و چهارم؛ چهارپایان؛ گاو، گاومیش، گوسفند، بز، اسب، قاطر، ماکیان. - فصل بیست و پنجم؛ علوفه و گیاهان مراتع - فصل بیست و ششم؛ محصولات لبنی.

  • بخش هشتم؛ دیگر مشاغل

- فصل بیست و هفتم؛ سفالگری، حصیربافی، لوله سازی، کفاشی، ساخت الیاف، فرش بافی، رنگرزی و …

  • بخش نهم:جنگلداری و شیلات؛ منابع و کارکرد

- فصل بیست و هشتم؛ شیلات - فصل بیست و نهم؛ جنگلداری.

  • جمع‌بندی، کتاب‌شناسی و فهرست.

دسترسی به کتاب[ویرایش]

در کتابخانه و مرکز اسناد بنیاد ایران شناسی، این کتاب به زبان انگلیسی در دسترس همگان می‌باشد.

منابع[ویرایش]

  1. Agriculture in Qajar Iran. دریافت‌شده در ۲۱ فوریه ۲۰۱۷.
  2. http://psi203.cankaya.edu.tr/uploads/files/Gilbar,%20The%20Opening%20Up%20of%20Qajar%20Iran%20(1986).pdf
  3. https://etudesrurales.revues.org/3076
  4. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مارس ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون[ویرایش]