کودتای ۱۹۹۹ پاکستان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کودتای ۱۹۹۹ پاکستان یا تصرف نظامی پاکستان در سال ۱۹۹۹ (به انگلیسی: 1999 Pakistani coup d'état) کودتایی بدون خون‌ریزی بود که توسط کارکنان نیروی زمینی پاکستان در مقر ستاد مشترک ارتش و تحت فرماندهی ژنرال پرویز مشرف طراحی و هدایت شد.^[۱] کودتاگران در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۹ کنترل حکومت غیرنظامی نخست‌وزیر منتخب پاکستان، نواز شریف را منحل کردند و تصدی همزمان فرماندهی ارتش و ریاست ستاد مشترک ارتش پاکستان را به ژنرال مشرف محول کردند.^[۲]

مشرف در ۱۴ اکتبر ۱۹۹۹ به عنوان رئیس کشور، بخش‌نامه‌ای، بحث‌برانگیز را صادر کرد و عملاً قانون اساسی پاکستان را به تعلیق درآورد. کودتاچیان حامی مشرف، تمامی پست‌های کلیدی دولتی را در کنترل خود گرفته و نواز شریف و برادرش شهباز شریف و چندین مسؤول دولتی دیگر را دستگیر و در حبس خانگی قرار دادند.^[۳] از سویی دیگر، تشکیلات پلیس نظامی نیز کنترل رادیو، تلویزیون و سایر رسانه‌ها و زیرساخت‌های ارتباطی و مخابراتی پاکستان را به‌دست گرفتند.^[۳]

در ۱۰ دسامبر سال ۲۰۰۰، پرویز مشرف به‌شکلی غیرمنتظره، اجازه داد که نواز شریف و اعضای درجه اول خانواده‌اش، با استفاده از یک هواپیمای جت خصوصی ارائه شده توسط خانواده سلطنتی عربستان به این کشور تبعید شود. مشرف بعدها در مصاحبه‌ای با کامران شهید از دنیا نیوز، اعتراف کرد که «به درخواست ملک عبدالله و رفیق حریری، نواز شریف را عفو و حکم حبس ابد او را نادیده گرفته.»^[۴]

.^[۵] با توجه به حکم دیوان عالی پاکستان، یک همه‌پرسی ملی در ۳۰ آوریل ۲۰۰۲ برگزار شد که نتایج آن به مشرف اجازه داد تا به حکومت خود ادامه دهد.^[۶][۷] همه‌پرسی بحث‌برانگیزی، که مشرف در آن تقریباً ۹۸ درصد آرا را به نفع خود اعلام کرد، از نظر بسیاری از افراد و سازمان‌ها از جمله کمیسیون حقوق بشر پاکستان تقلبی بود.^[۶][۷][۸]

حکومت مشرف تا سال ۲۰۰۰۷ ادامه یافت اما در آن سال و در پی مخالفت‌های گسترده و تظاهرات مردمی هواداران پُرتعداد نواز شریف و به‌علت ترس مشرف از استیضاح شدن خود توسط پارلمان، از پُست ریاست جمهوری استعفا داد.

محاکمه[ویرایش]

در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹، مشرف که در امارات متحده عربی در تبعید به سر می‌برد، به جرم خیانت به پاکستان، در دادگاهی ویژه و با رأی ۳ قاضی، به اعدام محکوم شد.^[۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• اثر بیش‌اطمینانی
• وضعیت اضطراری
• نظام دوحزبی

منابع[ویرایش]

1. ↑ Abbasi, Ansar (16 October 1999). "No martial law in country". asianstudies.github.io. No. 5/42. Dawn wire service, Abbasi. Dawn Newspapers. Retrieved 8 February 2017.
2. ↑ "Pakistan Judges Refuse Oath Demanded by Pakistan's Rulers". Waycross Journal-Herald. 31 January 2000. Retrieved 7 May 2011.
3. ↑ ^{۳٫۰ ۳٫۱} «How the 1999 Pakistan coup unfolded» (به انگلیسی). ۲۰۰۷-۰۸-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۰۸.
4. ↑ Shahid, Kamran (7 November 2016). "King Abdullah said Nawaz was his friend, had to let him go: Musharraf - Pakistan - Dunya News". dunyanews.tv. No. 2. Dunya News, Shahid. Dunya News. Retrieved 3 February 2017.
5. ↑ Reddy, B. Muralidhar (20 June 2002). "Rafiq Tarar forced to quit?". The Hindu. Archived from the original on 28 January 2015. Retrieved 3 February 2017.
6. ↑ ^{۶٫۰ ۶٫۱} de Vries, Lloyd (1 May 2002). "Musharraf Claims Victory In Pakistan". CBS News. Retrieved 7 May 2011.
7. ↑ ^{۷٫۰ ۷٫۱} "Musharraf wins huge backing". BBC. 1 May 2002. Retrieved 23 August 2013.
8. ↑ Dummett, Mark (18 August 2008). "Pakistan's Musharraf steps down". Work and report completed by BBC correspondent for Pakistan Mark Dummett. BBC Pakistan, 2008. BBC Pakistan. Retrieved 5 January 2015.
9. ↑ "'Groundbreaking in many ways': Reactions pour in on momentous verdict in Musharraf treason case". Dawn Newspaper. December 17, 2019.