کوچه‌باغ (محله) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کوچه‌باغ، نام یکی از محلات قدیمی شهر تبریز است. این محله از سمت شمال به قره‌آغاج، از سمت جنوب به کوی فیروز، از سمت شرق به گجیل و از سمت غرب به آخونی محدود شده‌است.

میدان اصلی محله، مقابل مسجد قدیمی «میرمحمدعلی» است.^[۱] بنابه تصریح درویش کربلایی حسین در ذکر مرقد و مزار مغربی تبریزی، محلهٔ کوچه‌باغ در سابق ظاهراً جزء محلهٔ نوبر به‌شمار می‌فته‌است.^[۲] البته احتمال دارد که این کوچه‌باغ، ارتباطی به کوچه‌باغ امروزی که خود، محله‌ای جداگانه است، با شرحی که در بالا داده شد، نداشته و کوچه‌ای از کوچه‌های محلهٔ نوبر بوده‌است.^[۳]

امروزه این محله به دسته‌های بزرگ و پرشور عزاداری ماه محرم در سطح شهر زبانزد است. کوچه باغ دارای بیش از ده مسجد می‌باشد که معروف‌ترین آن‌ها مسجد حاج آقابالا، آقا میرمحمدعلی، حاج قیمعلی، الله وردی‌خان و حاج اسد می‌باشد. مسجد الله وردی خان در سال نود به عنوان میراث فرهنگی باقیمانده از دوران قاجار ثبت ملی گردید^[۴]. در نزديكی این مسجد حمامی نيز وجود داشته كه اكنون تغيير كاربری داده است.

کوچه‌های مشهور این محله عبارتند از قاسم بویاق‌چی، باغ دربندی، زرگرلر دربندی، سرچشمه، حمام دربندی و طالار. از خاندان‌های قدیمی این محله می‌شود به خانواده‌هایی هم چون امانی قدیم، مسگر، امانت، مشگین باغ، صابون‌چی،دقیق ، اورنگ پور،کاردان کوچه باغی و چائی کوچه‌باغی اشاره کرد. حاج میرزا محمد کاردان کوچه باغی از علمای مشهور کوچه باغ به شمار می‌روند.

== آثار تاریخی

• مسجد قدیمی «الله وردی خان» (معروف به مسجد خان)

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد تبریز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.