گئورگ مورگنستیرنه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گئورگ مورگنستیرنه
مورگنستیرنه در طی یک کار میدانی در چترال، پاکستان
زادهٔ۲ ژانویهٔ ۱۸۹۲
اسلو، نروژ
درگذشت۳ مارس ۱۹۷۸ (۸۶ سال)
اسلو، نروژ
دوره20th century
حیطهافغانستان، پاکستان،
هند، ایران
مکتبزبان‌شناسی توصیفی
علایق اصلی
زبان‌های هندوایرانی

گئورگ والنتین فون مونته آف مورگنستیرنه (به نروژی: Georg Valentin von Munthe af Morgenstierne) (زادهٔ ۱۸۹۲ - درگذشتهٔ ۱۹۷۸) زبان‌شناس نروژی و استاد دانشگاه اسلو بود. او متخصص زبان‌های هندوایرانی بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

مورگنستیرنه زادهٔ اسلوی نروژ بود و در همان شهر هم از دنیا رفت. او میان سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۷۱ در کشورهای ایران، افغانستان، هندوستان و پاکستان به پژوهش‌های زبانی پرداخت. در ۱۹۲۴ با معرفی‌نامه‌ای از پادشاه نروژ به کابل نزد پادشاه افغانستان رفت. مورگنستیرنه، به‌جز کار بر روی زبان‌ها، پژوهش‌های ارزشمندی دربارهٔ زبان‌های در مرز نابودی، رقص‌های مربوط به روزگار پیش از مسلمانی و فرهنگ بومی را با ضبط فیلم و صدا و گرفتن عکس گردآوری نمود که اکنون حاصل آن پژوهش‌ها در کتابخانه ملی نروژ در دست است.

وی براساس پژوهشی که انجام داده بر این باور است که زبان شیرازی باستان نیز وجود داشته است. او با استناد به واژه teš «شپش» در شیرازی قدیم و در گویش کهن کلیمیان شیراز چنین احتمال داده که زبان باستانی دیگری در شیراز رایج بوده است. [۱]

منابع[ویرایش]

  1. Morgenstierne, Georg (1960). Stray notes on Persian dialects. NTS 19. p. 130.