گشتاور لختی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گشتاور لختی، ممان اینرسی، گشتاور ماند یا گشتاور خطی و نیز لختی یا اینرسی دورانی و جرم زاویه‌ای، به مجموع جرم هر بخش (المان) از یک ماده در فاصله آن از محور چرخش به توان دو گفته می‌شود که کمیت آن اسکالر است.^[۱]

$I=\sum _{i=i}^{\infty }m_{i}{r_{i}}^{2}\,\!$

این مفهوم برای اولین بار توسط لئونارد اویلر در سال ۱۷۶۵ ابداع شد.^[۲]

تعریف[ویرایش]

لختی یا اینرسی دورانی و جرم زاویه‌ای، یک جسم سخت جامد، تانسوری است که تعیین کنندهٔ گشتاور نیروی لازم برای یک شتاب زاویه‌ای به دور یک محور چرخنده است.

منابع[ویرایش]

↑ هالیدی، دیوید؛ رزنیک، رابرت؛ کرین، کنت اس. مبانی فیزیک. ج. اول-مکانیک. مرکز نشر دانشگاهی.
↑ Euler, Leonhard (1765-01-01). Theoria motus corporum solidorum seu rigidorum: Ex primis nostrae cognitionis principiis stabilita et ad omnes motus, qui in huiusmodi corpora cadere possunt, accommodata (به Latin). Cornell University Library. ISBN 978-1-4297-4281-8.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)

پیوند به بیرون[ویرایش]

[1] هالیدی، دیوید؛ رزنیک، رابرت؛ کرین، کنت اس. مبانی فیزیک. ج. اول-مکانیک. مرکز نشر دانشگاهی.

[Euler1730-2] Euler, Leonhard (1765-01-01). Theoria motus corporum solidorum seu rigidorum: Ex primis nostrae cognitionis principiis stabilita et ad omnes motus, qui in huiusmodi corpora cadere possunt, accommodata (به Latin). Cornell University Library. ISBN 978-1-4297-4281-8.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)

[۱]

[۲]