گوشت زرافه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گوشت زرافه، منبع غذایی انسانی در قاره آفریقا و همچنین بصورت بسیار نادر در اروپا و ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود. گوشت زرافه، جزء غذاهای اگزوتیک و گران‌قیمت است که به راحتی یافت نمی‌شود.[۱]

طعم و بافت[ویرایش]

گوشت زرافه بصورت طبیعی دارای طعم شیرینی است که ممکن است، مورد پسند همه نباشد.[۱] در رستورانهای اگزوتیک نایروبی، می‌توان گوشت ران سرخ شده زرافه را یافت.[۱] گوشت زرافه خوش طعم و در عین حال سفت است.[۲]

شکار زرافه[ویرایش]

از دوران باستان، سوارکاران قبایلی در سودان، چاد و اتیوپی به شکار زرافه می‌پرداختند و با احترام گوشت آن را مصرف می‌کردند. قسمتهای کلفت پوست زرافه برای ساختن سپر و تازیانه مورد استفاده قرار می‌گرفت.[۳]

در دین اسلام[ویرایش]

مطابق نظر اکثر قریب به اتفاق مراجع تقلید شیعه از جمله علی خامنه‌ای و مکارم شیرازی، گوشت زرافه حلال است.[۴][۵] تعداد معدودی از مراجع شیعه از جمله سیدعلی سیستانی، معتقدند بنابر احتیاط واجب باید از خوردن گوشت زرافه اجتناب کرد.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

زرافه

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Fearnley-Whittingstall, 2006. "Giraffe", Hugh Fearlessly Eats It All: Dispatches from the Gastronomic Front Line, Bloomsbury
  2. Prothero, D. R. , Sellick, W. , 2010. The Imperial African Cookery Book: Recipes from English-speaking Africa, Jeppestown Press, p. 188.
  3. Prothero, D. R. , Schoch, R. M. , 2002. Horns, Tusks, and Flippers: The Evolution of Hoofed Mammals, The Johns Hopkins University Press, p. 72.
  4. «خوردن گوشت این حیوانات حرام است». برنا.
  5. «گوشت زرافه و گوزن». سایت مکارم شیرازی.
  6. «حکم خوردن گوشت زرافه، کانگورو و پنگوئن». شیعه نیوز.