گونتر پرین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گونتر پرین
زاده۱۶ ژانویه ۱۹۰۸
استرفلد
درگذشته۷ مارس ۱۹۴۱ (۳۳ سال)
۳۰۰ کیلومتری جنوب ایسلند
مدفن
(حوالی ۶۰° شمالی ۱۹° غربی / ۶۰°شمالی ۱۹°غربی / 60; -19)
وفاداری آلمان
شاخه نظامینیروی دریایی
سال‌های خدمت۱۹۴۲–۱۹۳۳
درجهناخدا سوم
یگانناوگان هفتم او-بوت
فرماندهیاو-۴۷
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ داخلی اسپانیا
جنگ جهانی دوم:
نشان‌هاصلیب شوالیه صلیب آهنین با برگ‌های بلوط

گونتر پرین (به آلمانی: Günther Prien) (۱۶ ژانویه ۱۹۱۸ – ۷ مارس ۱۹۴۱) نظامی اهل آلمان در دوره رایش سوم بود که در جریان جنگ جهانی دوم در کریگس‌مارینه خدمت و او-بوت او-۴۷ را فرماندهی کرد. او به عنوان نخستین فرمانده او-بوت نشان عالی صلیب شوالیه صلیب آهنین و به عنوان نخستین فرد در کریگس‌مارینه نشان برگ‌های بلوط صلیب شوالیه را دریافت کرد. برگ‌های بلوط صلیب شوالیه هنگام اعطای آن به پرین عالی‌ترین نشان نظامی در رایش سوم به حساب می‌آمد. در هشت گشت رزمی بعدی پرین و خدمه‌اش عملکرد متمایزی در اقیانوس اطلس و آب‌های سواحل نروژ از خود نشان دادند.

خدمت[ویرایش]

گونتر پرین دوره آموزشی او-بوت را در او-۲۶ از نوع ۱آ گذراند. روز ۱۷ دسامبر سال ۱۹۳۸ فرماندهی او-۴۷ از نوع ۷ب را بر عهده گرفت. رو ۱۴ اکتبر سال ۱۹۳۹ با او-بوت خود به درون محوطه پایگاه دریایی اسکاپا فلو در جزایر اورکنی رخنه و با شلیک اژدر نبردناو بریتانیایی رویال اوک را غرق کرد.[۱]

او-۴۷ روز ۷ مارس سال ۱۹۴۱ هنگام حمله به کاروان او-بی ۲۰۸، توسط ناوشکن بریتانیایی ولورین غرق شد. هیچ‌کدام از خدمه او-بوت در این حادثه زنده نماندند. ناخدا سوم پرین هنگام مرگ ۳۳ سال داشت.[۱]

پرین در طول خدمت خود ۳۱ کشتی دشمن با مجموع تناژ ۱۹۲٬۱۰۲ تن را غرق کرد.[۱]

منابع[ویرایش]