گویش‌شناسی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گویش‌شناسی یکی از شاخه‌های علم زبان‌شناسی است که به بررسی و توصیف گویش‌ها می‌پردازد. گویش‌شناسی از زیرشاخه‌های زبان‌شناسی اجتماعی به‌شمار می‌آید.

گویش‌شناسان می‌کوشند گسترهٔ جغرافیایی و ویژگی‌های زبان‌شناختی هر گویش از یک زبان را بیابند و توصیف کنند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]