گویش الیکایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

الیکایی
زبان بومی در ایران
استان سمنان، استان مازندران، استان تهران، استان البرز
الفبای فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹

گویش الیکایی یا طبری الیکایی (به مازندرانی: اَلیکایی) گویشی از زبان مازندرانی می‌باشد که ریشه در زبان طبری قدیم دارد و در شهرستان‌های ساری، بهشهر، گلوگاه،هزارجریب، آمل، نوشهر،نور، چالوس، آرادان، شاهرود، گرمسار، شهمیرزاد و مجن در استان سمنان و شهرستان شمیرانات، ورامین در استان تهران گویش می‌شود.[۱] گویشوران این زبان خود را اَلیکایی و زبان خود را اَلیکایی می‌نامند. گویش الیکایی در ساختمان فعلی به گویش مرکزی مازندران شباهت دارد و برخی خصوصیات نحوی آن به گویش شمیرانی شباهت دارد و از نظر واژگان به گویش قصرانی، گویش دماوندی و گویش مرکزی مازندرانی شبیه است و در حروف اضافه با گویش شهمیرزادی و گویش مرکزی مازندران دارای شباهت است. گویش الیکایی شبیه به مازندرانی به ویژه گویش ساروی است.[۲] به اعتقاد موسویان گویش الیکایی یک رشته زبان طبری آمیخته به لهجهٔ مردم جبال است و شباهت نزدیکی با زبان مردم دماوند دارد.[۳] گویش الیکایی نام گویش مردمی با همین نام است.[۴] علی ذبیحی گویش الیکایی را گویشی از زبان مازندرانی می‌داند و به گفتهٔ وی عشایر الیکایی به زبان مازندرانی صحبت می‌کنند.[۵] گویش الیکایی در شهرستان‌های آرادان و گرمسار و مجن گویش می‌شود.[۶] به گزارش خبرگزاری صداوسیمای استان سمنان و به نقل از علیرضا شاه حسینی، گویش الیکایی برگرفته از زبان مازندرانی و طبری است.[۷]

دستور زبان[ویرایش]

ضمایر[ویرایش]

در گویش الیکایی ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[۸]

ضمیر ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
فاعلی، الیکایی men/a tu vi amâ šemâ ōšun/unâhân
مفعولی، الیکایی meyre teyre veyre ameyre šemeyre ōšunre
ملکی، الیکایی mey tey veyne amey šemey ōšune/unâhâne

شناسه[ویرایش]

در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در گویش الیکایی سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.[۹] (نمونه زیر بر اساس گویش آرادان تنظیم شده‌است)

۱. گذشته:

  • بن ماضی ساده: -baxord = خورد
  • بن ماضی استمراری: -xord = می‌خورد
گذشته ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
شناسه ema i a/∅ emi enin enan
شناسه (پس از واکه) ma i a/∅ mi nin nan

۲. حال ساده:

  • بن مضارع اخباری: -xo = می‌خورَد
حال ساده ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
شناسه ema/emba eni/endi ena/enda emi/embi enin enan
شناسه (پس از واکه) ma/mba ni/ndi na/nda mi/mbi nin nan

۳. حال التزامی:

  • بن مضارع التزامی: -baxor = بخورد
حال التزامی ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
شناسه am i/∅ a im in an
شناسه (پس از واکه) m i/∅ a im in n

صرف فعل[ویرایش]

در جدول زیر فعل خوردن (baxordan) بر اساس گویش الیکایی آرادان در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[۱۰](نمونه زیر براساس گویش آرادان می‌باشد)

زمان/شخص ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
گذشته ساده baxordema baxordi baxorda baxordemi baxordenin baxordenan
گذشته کامل baxorda-bima baxorda-bi baxorda-bia baxorda-bimi baxorda-binin baxorda-binen
گذشته التزامی baxorda-bum baxorda-bui baxorda-bu baxorda-buim baxorda-buin baxorda-bun
گذشته التزامی کامل baxorda-bi-bum baxorda-bi-bui baxorda-bi-bu baxorda-bi-buim baxorda-bi-buin baxorda-bi-bun
گذشته استمراری xordema xordi xorda xordemi xordenin xordenan
گذشته در حال انجام dayma-xordema dayi-xordi daya-xorda daymi-xordemi daynin-xordenin daynan-xordenan
حال ساده/آینده xoma xoni xona xomi xonin xonan
حال در حال انجام darma-xoma dari-xoni dara-xona darmi-xomi darnin-xonin darnan-xonan
حال التزامی baxoram baxori baxora baxorim baxorin baxoran
آینده xâma baxoram xâni baxori xâna baxora xâmi baxorim xânin baxorin xânen baxoran

در جدول زیر فعل رفتن (burden) بر اساس گویش الیکایی فروان شهرستان آرادان در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[۱۱](نمونه زیر براساس گویش فروان آرادان می‌باشد)

زمان/شخص ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
گذشته ساده burdema burdi burda burdemi burdenin burdenan
گذشته کامل burda-bima burda-bi burda-bia burda-bimi baxorda-binin burda-binen
گذشته التزامی burda-bum burda-bui burda-bu burda-buim burda-buin burda-bun
گذشته التزامی کامل burda-bi-bum burda-bi-bui burda-bi-bu burda-bi-buim burda-bi-buin burda-bi-bun
گذشته استمراری šima ši šiya šimi šinin šinan
گذشته در حال انجام dayma-šima dayi-ši daye-šiya daymi-šimi daynin-šinin daynan-šinan
حال ساده/آینده šuma šuni šuna šumi šunin šunan
حال در حال انجام darma-šuma dari-šuni dara-šuna darmi-šumi darnin-šunin darnan-šunan
حال التزامی buram buri bura burim burin buran
آینده xâma buram xâni buri xâna bura xâmi burim xânin burin xânen buran

نشانه جمع[ویرایش]

در گویش الیکایی از نشانه‌های [un] و [kun] برای جمع استفاده می‌شود.[۱۲]

بچه‌ها yâl un
دخترها kijâ un
پسرها rikâ kun

صفت ملکی[ویرایش]

صفت ملکی در گویش الیکایی.[۱۳]

ضمیر ۱ مفرد ۲ مفرد ۳ مفرد ۱ جمع ۲ جمع ۳ جمع
ملکی، الیکایی mey tey veyne amey šemey ōšune/unâhâne
برادرم mey berâr
خانه‌ات tey xona
پسرش veyne rikâ
بچه‌مان amey yâl
تخم مرغ‌تان šemey čulu
شترشان ōšune ešter
فارسی معیار الیکایی
برادرت گرمسار هست tey berâr garmsâr dara
پسرم چالوس رفت mey rikâ čâles burda
بچه اش از تهران آمد veyne yâl tehrâne jân bumma

صرف فعل[ویرایش]

صرف فعل گذاشتن (bešten/bielden) در گویش الیکایی و مقایسه آن با گویش‌های فیروزکوهی و چالوسی.[۱۴]

زمان حال گویش الیکایی گویش فیروزکوهی گویش چالوسی
اول شخص مفرد eylemba elembe eleme
دوم شخص مفرد eylendi eleni eleni
سوم شخص مفرد eylenda elene elene
اول شخص جمع eylembi elembi elemi/elemin
دوم شخص جمع eylenin elenni elenni
سوم شخص جمع eylenan elenne elenne

صرف فعل دادن (hedâen/hâdâen) در گویش الیکایی و مقایسه آن با گویش‌های فیروزکوهی و چالوسی.[۱۵]

زمان حال گویش الیکایی گویش فیروزکوهی گویش چالوسی
اول شخص مفرد deyma dembe deme
دوم شخص مفرد deyni deni deni
سوم شخص مفرد deyna dene dene
اول شخص جمع deymi dembi demi/demin
دوم شخص جمع deynin denni denni
سوم شخص جمع deynan denne denne

صرف فعل رفتن (burdan/burden/buārden) در گویش الیکایی و مقایسه آن با گویش‌های فیروزکوهی و چالوسی.[۱۶]

زمان گذشته گویش الیکایی گویش فیروزکوهی گویش چالوسی
اول شخص مفرد burdema burdeme buārdeme
دوم شخص مفرد burdi burdi buārdi
سوم شخص مفرد burda burde buārde
اول شخص جمع burdemi burdemi buārdemi
دوم شخص جمع burdenin burdeni buārdeni
سوم شخص جمع burdenan burdene buārdene

جملات الیکایی[ویرایش]

در جدول زیر برخی جملات گویش الیکایی با گویش ساروی و چالوسی مقایسه شده‌است.[۱۷]

فارسی معیار گویش الیکایی گویش ساروی گویش چالوسی
باران نیامده شولا را بر دوش گرفته‌است vâreš nomo šoylâ re doš haite vâreš niamo šoylâ re doš baeite vâreš nimâ šoylâ re doš baite
وسط دانه گندم خط وجود دارد gandom vasateš xat dâne gandeme vasat xat dârne ganneme vasat xat dârne
پدرش را نمی‌شناسد dadiš nošnâsene še piyere nešnâsene še piyare našnâsene
شنیده‌است زن شکم دار (حامله) گل می‌خورد ولی چطور گل می‌خورد را نمی‌داند bošnota eškem dâr zan gel xone âmbâ nadonda ču jur gel xone bešnose eškem dâr zan til xerne âmâ nadonde čiti til xerne bešnose eškem dâr zan gel xorne âmâ naone četi gel xorne

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. گیلوری، حمزه؛ شاه‌حسینی، خالق (۱۳۹۷). فرهنگ واژگان گویش الیکایی. نشر حبله رود. ص. ۲.
  2. «الیکایی‌های گرمسار را بهتر بشناسید». شبکه اطلاع‌رسانی دانا. ۱۸ فروردین ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۳۹۵.
  3. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۵.
  4. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۶۵.
  5. حسینی، سید قاسم (۱۳۹۶). «بررسی فرایند «تکرار» در مازندرانی». زبانها و گویشهای ایرانی (ویژه نامه نامه فرهنگستان) (۷): ۱۶۶.
  6. گیلوری، حمزه؛ شاه‌حسینی، خالق (۱۳۹۷). فرهنگ واژگان گویش الیکایی. نشر حبله رود. ص. ۳.
  7. «جشنواره گویش الیکایی در آرادان». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ اوت ۲۰۲۱.
  8. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۷۲.
  9. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۵.
  10. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  11. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  12. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۷۰.
  13. پازوکی، معصومه (۱۳۸۹). «تحلیل و مقایسهٔ گویش‌های سمنانی، سنگسری، افتری و الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۵۷۳–۵۷۲.
  14. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  15. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  16. موسویان، مرضیه السادات (۱۳۸۹). «نمود فعل در گویش الیکایی» (PDF). همایش بین‌المللی گویش‌های مناطق کویری ایران: ۲۰۳۶.
  17. شاه حسینی، علیرضا (۱۳۹۴). ادبیات عامیانه ایل الیکایی (مثل‌ها، کنایات، تشبیهات و ترانه‌ها). نشر حبله رود. ص. ۱۹–۵۱.

پیوند به بیرون[ویرایش]