Boeing B-47 Stratojet , a enciclopedia libre

O Boeing B-47 Stratojet foi un bombardeiro medio, de longo alcance e seis reactores estadounidense construído para voar a altas velocidades subsónicas e a grande altura. Foi principalmente deseñado para lanar boambas nucleares sobre a Unión Soviética. Cos seus mtores instalados en góndolas baixo a súa á en frecha, o B-47 foi unha grande innovación no deseño de reactores de combate de despois da segunda guerra mundial, e foi importante no posterior desenvolvemento dos reactores comerciais.

Boeing B-47 Stratojet
Instancia de	familia de aeronaves
Subclase de	airplane with 6 jet engines (en) e land-based strategic jet bomber (en)
Produción
País de orixe	Estados Unidos de América
Fabricante	Boeing
Total producido	2.032
Características
Autonomía	7.478 km
Velocidade de cruceiro	896 km/h
Datas e localizacións
Entrada en servizo	xuño de 1951
Primeiro voo	17 de decembro de 1947
Retiro do servizo	1969
Dimensións
Altura	8,54 m
Lonxitude	32,65 m
Envergadura	35,37 m
Persoas e organizacións
Desenvolvedor	Boeing
Operador/a Forza Aérea dos Estados Unidos de América
[ Wikidata ] [ G:Commons ] [ C:Commons ]

O B-47 entrou en servizo co SAC da Forza Aérea dos Estados Unidos en 1951. Nunca entrou en combate como bombardeiro, pero foi un dos piares do SAC durante os anos 50 e principios dos 60, estando en servizo como bombardeiro ata 1965. Foi tamén adaptado para outras misións, como recoñecemento fotográfico, intelixecia electrónica e avión meteorolóxico, permanecendo en servizo como plataforma de recoñecemento ata 1969, e como banco de probas ata 1977.