Función suave , a enciclopedia libre

En análise matemática, a suavidade dunha función é unha propiedade medida polo número de derivadas continuas (clase de diferenciabilidade) que ten sobre o seu dominio.[1]

Unha función croque é unha función suave con soporte compacto.

Unha función de clase é unha función con suavidade de polo menos k; é dicir, unha función de clase é unha función que ten unha k-ésima derivada que é continua no seu dominio.

Unha función de clase ou función (pronunciada función C-infinito) é unha función infinitamente diferenciábel, é dicir, unha función que ten derivadas de todas as ordes (isto implica que todas estas derivadas son continuas).

Xeralmente, o termo función suave refírese a unha función . No entanto, tamén pode significar "suficientemente diferenciábel" para o problema baixo consideración.

Clases de diferenciabilidade

editar

A clase de diferenciabilidade é unha clasificación de funcións segundo as propiedades das súas derivadas. É unha medida da orde máis alta de derivada que existe e é continua para unha función.

Consideremos un conxunto aberto   na recta real e unha función   definida en   con valores reais. Sexa k un enteiro non negativo. A función   dise que é de clase de diferenciabilidade   se as derivadas   existen e son continuas en   Se   é  -diferenciábel en   entón está polo menos na clase   xa que   son continuas en   A función   dise que é infinitamente diferenciábel, suave, ou de clase   se ten derivadas de todas as ordes en   (Así, todas estas derivadas son funcións continuas sobre  )[2] A función   dise que é de clase   ou analítica, se   é suave (é dicir,   está na clase  ) e a súa expansión en serie de Taylor arredor de calquera punto do seu dominio converxe á función nalgunha veciñanza do punto. Existen funcións que son suaves pero non analíticas;   está estritamente contido en   As funcións croque son exemplos de funcións con esta propiedade.

Exemplos

editar

Exemplo: continua (C0) mais non diferenciábel

editar
 
A función C0 f(x) = x para x ≥ 0 e 0 en caso contrario.
 
A función g(x) = x2 sin(1/x) para x > 0.
 
A función   con   para   e   é diferenciábel. No entanto, esta función non é continuamente diferenciábel.
 
Unha función suave que non é analítica.

A función   é continua, pero non diferenciábel en x = 0, polo que é de clase C0, pero non de clase C1.

Exemplo: finitamente diferenciábel (Ck)

editar

Para cada enteiro par k, a función   é continua e k veces diferenciábel en todos os x. En x = 0, non obstante,   non é (k + 1) veces diferenciábel, polo que   é de clase Ck, mais non de clase Cj onde j > k.

Exemplo: diferenciábel mais non continuamente diferenciábel (non C1)

editar

A función   é diferenciábel, con derivada  

Como   oscila cando x → 0,   non é continua en cero. Polo tanto,   é diferenciábel mais non de clase C1.

Exemplo: diferenciábel mais non Lipschitz continua

editar

A función   é diferenciábel pero a súa derivada non está limitada nun conxunto compacto. Polo tanto,   é un exemplo dunha función que é diferenciábel mais non localmente Lipschitz continua.

Exemplo: analítica (Cω)

editar

A función exponencial   é analítica, e polo tanto cae na clase Cω (onde ω é o menor ordinal transfinito). As funcións trigonométricas tamén son analíticas onde estean definidas, xa que son combinacións lineares de funcións exponenciais complexas   e  .

Exemplo: suave (C) mais non analítica (Cω)

editar

A función croque   é suave, polo que é de clase C, pero non é analítica en x = ±1, e polo tanto non é de clase Cω. A función f é un exemplo dunha función suave con soporte compacto.

Clases de diferenciabilidade multivariábel

editar

Unha función   definida nun conxunto aberto   de   dise[3] que é de clase   en  , para un enteiro positivo  , se todas as derivadas parciais   existen e son continuas, para cada   enteiros non negativos, tal que  , e cada  . Equivalentemente,   é de clase   en   se a derivada de Fréchet de orde   de   existe e é continua en cada punto de  . A función   dise que é de clase   ou   se é continua en  . As funcións de clase   tamén se din continuamente diferenciábeis.

Unha función  , definida nun conxunto aberto   de  , dise que é de clase   en  , para un enteiro positivo  , se todas as súas compoñentes   son de clase  , onde   son as proxeccións naturais   definidas por  . Dise que é de clase   ou   se é continua, ou equivalentemente, se todas as compoñentes   son continuas, en  .

O espazo das funcións Ck

editar

Sexa   un subconxunto aberto da recta real. O conxunto de todas as funcións reais de clase   definidas en   é un espazo vectorial de Fréchet, coa familia contábel de seminormas   onde   varía sobre unha secuencia crecente de conxuntos compactos cuxa unión é  , e  .

O conxunto das funcións   sobre   tamén forma un espazo de Fréchet. Úsanse as mesmas seminormas que antes, excepto que   pode variar sobre todos os valores enteiros non negativos.

Os espazos anteriores ocorren naturalmente en aplicacións onde se requiren funcións con derivadas de certas ordes; no entanto, especialmente no estudo de ecuacións diferenciais parciais, ás veces pode ser máis produtivo traballar con espazos de Sobolev.

  1. Weisstein, Eric W. "Smooth Function". mathworld.wolfram.com (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 2019-12-16. Consultado o 2019-12-13. 
  2. Warner, Frank W. (1983). Foundations of Differentiable Manifolds and Lie Groups. Springer. p. 5 [Definition 1.2]. ISBN 978-0-387-90894-6. Consultado o 2014-11-28. 
  3. Henri Cartan (1977). Cours de calcul différentiel. Paris: Hermann. 

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar