Aegirien

Het mineraal aegirien is een natrium-ijzer-inosilicaat met de chemische formule NaFe³⁺(Si₂O₆). Het behoort tot de pyroxenen.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het groene, roodbruine of zwarte aegirien heeft een geelgrijze streepkleur, een glasglans en de splijting is duidelijk volgens onbekende kristalvlakken. De gemiddelde dichtheid is 3,52 en de hardheid is 6 tot 6,5. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal aegirien is genoemd naar Aegir, de Teutoonse god van de zee.^[1]

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Aegirien is een algemeen voorkomend pyroxeen dat voornamelijk in natriumrijke nefelien-syenieten gevormd wordt. De typelocaties zijn de Konsberg in Buskerud, Noorwegen en de Magnet Cove, Hot Spring County, Arkansas, VS. Het mineraal wordt ook gevonden op het Russische schiereiland Kola, in Quebec, Canada en Utah.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Pyroxeen

Zie de categorie Aegirine van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Literatuurverwijzing

↑ Chester, A.H. (1896). A dictionary of the names of minerals, including their history and etymology. New York: John Wiley & Sons. London: Chapman & Hall, Limited.

[Chester1896-1] Chester, A.H. (1896). A dictionary of the names of minerals, including their history and etymology. New York: John Wiley & Sons. London: Chapman & Hall, Limited.

[1]