Amstel Gold Race 2019

De wielerwedstrijd Amstel Gold Race werd in 2019 verreden op zondag 21 april. De wedstrijd voor de mannen maakte deel uit van de UCI World Tour van dit seizoen en die voor de vrouwen van de UCI Women's World Tour van dit seizoen. De titelverdediger bij de mannen was Michael Valgren, bij de vrouwen was dat Chantal Blaak. Bij de vrouwen won dit jaar Katarzyna Niewiadoma en bij de mannen Mathieu van der Poel.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Nederland Amstel Gold Race 2019
54e editie
Routekaart van de Amstel Gold Race 2019
Datum 21 april 2019
Startplaats Maastricht
Finishplaats Berg en Terblijt
Totale afstand 263 km
Deelnemers 175
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
Tweede Vlag van Australië Simon Clarke
Derde Vlag van Denemarken Jakob Fuglsang
Navigatie
← Amstel Gold Race 2018     Amstel Gold Race 2021 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Per team mochten zeven renners worden opgesteld, wat het totaal aantal deelnemers op 175 bracht.

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Verenigde Staten EF Education First Vlag van Verenigd Koninkrijk Team INEOS Vlag van Italië Bardiani CSF
Vlag van Kazachstan Astana Pro Team Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma Vlag van België Corendon-Circus
Vlag van Bahrein Bahrain-Merida Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Zwitserland Team Katjoesja Alpecin Vlag van Israël Israel Cycling Academy
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van Duitsland Team Sunweb Vlag van Nederland Roompot-Charles
Vlag van Polen CCC Team Vlag van Australië Mitchelton-Scott Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van België Sport Vlaanderen-Baloise
Vlag van België Deceuninck–Quick-Step Vlag van Zuid-Afrika Team Dimension Data Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van Frankrijk Vital Concept-B&B Hotels
Vlag van België Wanty-Gobert

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Een kopgroep van elf renners met o.a. Nick van der Lijke en Marco Minnaard kleurde het koersverloop, totdat Mathieu van der Poel een demarrage plaatste op de Gulperberg op zo'n 45 km van de finish. Hij kreeg Gorka Izagirre met zich mee, maar door gebrek aan samenwerking werden ze nog voor de volgende beklimming (de Kruisberg) weer ingelopen. Op de Eyserbosweg demarreerde Julian Alaphilippe, waarna Jakob Fuglsang met hem mee sprong. Michał Kwiatkowski, Michael Woods en Matteo Trentin vormden de achtervolgende groep en achter hen een flink uitgedund peloton. Woods moest lossen bij deze groep, waarna o.a. Maximilian Schachmann in de achtervolging ging. Fuglsang probeerde enkele keren tevergeefs weg te springen bij Alaphilippe en op de smalle wegen boven op het plateau was het Van der Poel die de groep leidde en de achtervolgers een voor een opslokte. In de slotkilometer sloot Kwiatkowski aan bij de koplopers en in de laatste hectometers sprintte de Nederlandse kampioen over iedereen heen naar de overwinning.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Nederland Mathieu van der Poel Vlag van België Corendon-Circus 6u28'18"
2 Vlag van Australië Simon Clarke Vlag van Verenigde Staten EF Education First z.t.
3 Vlag van Denemarken Jakob Fuglsang Vlag van Kazachstan Astana Pro Team z.t.
4 Vlag van Frankrijk Julian Alaphilippe Vlag van België Deceuninck–Quick-Step z.t.
5 Vlag van Duitsland Maximilian Schachmann Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe z.t.
6 Vlag van België Bjorg Lambrecht Vlag van België Lotto Soudal z.t.
7 Vlag van Italië Alessandro De Marchi Vlag van Polen CCC Team z.t.
8 Vlag van Frankrijk Valentin Madouas Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ z.t.
9 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale z.t.
10 Vlag van Italië Matteo Trentin Vlag van Australië Mitchelton-Scott z.t.
11 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky + 2"
12 Vlag van Nederland Bauke Mollema Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
13 Vlag van Portugal Rui Costa Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 46"
14 Vlag van België Greg Van Avermaet Vlag van Polen CCC Team z.t.
15 Vlag van Zuid-Afrika Daryl Impey Vlag van Australië Mitchelton-Scott + 54"
16 Vlag van Australië Michael Matthews Vlag van Duitsland Team Sunweb z.t.
17 Vlag van Australië Jay McCarthy Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe z.t.
18 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Zuid-Afrika Team Dimension Data z.t.
19 Vlag van Nieuw-Zeeland Dion Smith Vlag van Australië Mitchelton-Scott z.t.
20 Vlag van Italië Kristian Sbaragli Vlag van Israël Israel Cycling Academy z.t.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Nederland Amstel Gold Race 2019 (vrouwen)
6e editie
Routekaart van de Amstel Gold Race 2019
Datum 21 april 2019
Startplaats Maastricht
Finishplaats Berg en Terblijt
Totale afstand 116,9 km
Gem. snelheid 36,97 km/u
Deelnemers 108
Eindklassementen
Eerste Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma
Tweede Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten
Derde Vlag van Nederland Marianne Vos
Navigatie
← Amstel Gold Race 2018     Amstel Gold Race 2020 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Voor de derde maal op rij, en voor de zesde keer in totaal, werd er een "Ladies Edition" georganiseerd naast de mannenwedstrijd.

Parcours[bewerken | brontekst bewerken]

Het parcours bestond uit een grote ronde door het Limburgse Heuvelland en drie omlopen door Berg en Terblijt en Bemelen. Ten opzichte van het voorgaande jaar werd het parcours uitgebreid met twee klimmen. Vanuit Eys werd niet direct de Eyserbosweg opgedraaid, maar werd eerst de achterkant van de Kruisberg (de Zwartebrugweg) en de Plettenbergweg opgereden.

1 Slingerberg 11 Geulhemmerberg (1e maal)
2 Adsteeg 12 Bemelerberg (1e maal)
3 Lange Raarberg 13 Cauberg (2e maal)
4 Bergseweg 14 Geulhemmerberg (2e maal)
5 Zwartebrugweg 15 Bemelerberg (2e maal)
6 Plettenbergweg 16 Cauberg (3e maal)
7 Eyserbosweg 17 Geulhemmerberg (3e maal)
8 Fromberg 18 Bemelerberg (3e maal)
9 Keutenberg 19 Cauberg (4e maal)
10 Cauberg (1e maal)

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden 18 UCI-teams mee. Per team mochten zes renners worden opgesteld, wat het totaal aantal deelnemers op 108 bracht.

UCI-teams
Vlag van Italië Alé Cipollini Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope Vlag van Nederland Team Sunweb
Vlag van Denemarken Bigla Vlag van België Health Mate-Cyclelive Vlag van Verenigde Staten Team Tibco
Vlag van Nederland Boels Dolmans Vlag van Australië Mitchelton-Scott Vlag van Denemarken Team Virtu
Vlag van Duitsland Canyon-SRAM Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo
Vlag van Nederland CCC-Liv Vlag van België Lotto Soudal Ladies Vlag van Italië Valcar-Cylance
Vlag van België Doltcini-Van Eyck Sport Vlag van Nederland Parkhotel Valkenburg Vlag van Duitsland WNT-Rotor

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de vrouwen bestond de kopgroep van de dag uit zeven rensters: Diana Peñuela, Jesse Vandenbulcke, Danique Braam, Nina Buysman, Shannon Malseed, Ilaria Sanguineti en Kathrin Hammes. Zij werden ingelopen toen de koers losbarstte op het drieluik Eyserbosweg, Fromberg en Keutenberg, waarna een elitegroep van veertien rensters ontstond: Anna van der Breggen, Annika Langvad, Marianne Vos, Ashleigh Moolman-Pasio, Katarzyna Niewiadoma, Annemiek van Vleuten, Amanda Spratt, Demi Vollering, Lucinda Brand, Marta Bastianelli, Elisa Longo Borghini, Ellen van Dijk en Lizzie Deignan, die haar rentree maakte zeven maanden na haar bevalling. Deignan ging even solo en er konden verschillende rensters aansluiten bij de groep favorieten. Toen Deignan was ingerekend ontstond een kopgroep met Katie Hall, Spratt en Longo Borghini. Op de voorlaatste keer Cauberg wist Niewiadoma de oversteek te maken, maar Vos wist de twee groepen weer samen te brengen. Longo Borghini ging vervolgens solo op 15 km van de streep. Op de Bemelerberg probeerden de Nederlandse favorieten tevergeefs weg te komen van de achtervolgende groep. Op het plateau lukte het Spratt en Moolman-Pasio wel om aan te sluiten bij de Italiaanse. In de afdaling naar Valkenburg kwamen de groepen weer samen. Op de laatste keer Cauberg plaatste Niewiadoma een demarrage waar niemand een antwoord op had. Vos leek dichterbij te komen, net als Emilia Fahlin (die materiaalpech kende en stil kwam te staan) en Van Vleuten die vlak voor de top over Vos heen sprong, maar zij kon het gat met Niewiadoma niet meer dichtrijden, waardoor de Poolse zegevierend over de streep kwam.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg
Winnaar Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Duitsland Canyon-SRAM 3u25'48"
2 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Australië Mitchelton-Scott z.t.
3 Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland CCC-Liv + 10"
4 Vlag van Denemarken Annika Langvad Vlag van Nederland Boels Dolmans z.t.
5 Vlag van Italië Soraya Paladin Vlag van Italië Alé Cipollini z.t.
6 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig Vlag van Denemarken Bigla z.t.
7 Vlag van Nederland Demi Vollering Vlag van Nederland Parkhotel Valkenburg z.t.
8 Vlag van Italië Marta Bastianelli Vlag van Denemarken Team Virtu + 30"
9 Vlag van Canada Alison Jackson Vlag van Verenigde Staten Team Tibco z.t.
10 Vlag van Italië Elisa Balsamo Vlag van Italië Valcar-Cylance z.t.
11 Vlag van Australië Amanda Spratt Vlag van Australië Mitchelton-Scott z.t.
12 Vlag van Verenigde Staten Tayler Wiles Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo + 33"
13 Vlag van Nederland Anna van der Breggen Vlag van Nederland Boels Dolmans + 1'06"
14 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
15 Vlag van Zweden Emilia Fahlin Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope + 1'09"
16 Vlag van Zuid-Afrika Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Nederland CCC-Liv + 2'01"
17 Vlag van Nederland Lucinda Brand Vlag van Nederland Team Sunweb + 2'27"
18 Vlag van Verenigde Staten Ruth Winder Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lizzie Deignan Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
20 Vlag van Verenigde Staten Katie Hall Vlag van Nederland Boels Dolmans z.t.
21 Vlag van België Sofie De Vuyst Vlag van Nederland Parkhotel Valkenburg + 4'02"
Zie de categorie Amstel Gold Race 2019 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Amstel_Gold_Race_2019&oldid=67182659"