André Roosenburg

André Roosenburg
André Roosenburg
Persoonlijke informatie
Volledige naam Andries Hendrik Roosenburg
Geboortedatum 18 augustus 1923
Geboorteplaats Den Haag, Nederland
Overlijdensdatum 26 juli 2002
Overlijdensplaats Franeker, Nederland
Positie spits
Jeugd


1935-1940
VDS
Triumf
ADO Den Haag
Senioren
Seizoen Club W (G)
1940-1943
1945-1948
1948-1950
1950-1953
1954-1955
1955-1958
1958-1959
1959
ADO Den Haag
VV Neptunia
VV Sneek
Fiorentina
VV Sneek
Helmondia '55
VV Leeuwarden
N.E.C.


? (58)
59 (18)
22 (26)
? (53)
29 (31)
1 (0)
Interlands
1948-1955 Vlag van Nederland Nederland 9 (1)
Getrainde teams
1960-01/1961
1961-
Helmondia '55
VV Harlingen
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Andries ("André") Hendrik Roosenburg (Den Haag, 18 augustus 1923Franeker, 26 juli 2002) was een Nederlands voetballer.

Roosenburg werd op jonge leeftijd ontdekt door ADO Den Haag. Hij brak aan het begin van de Tweede Wereldoorlog door bij de club en werd met ADO tweemaal landskampioen. In de oorlog ging hij naar Delfzijl waar hij later voor VV Neptunia zou spelen. Vanaf medio 1948 kwam hij uit voor VV Sneek en maakte halverwege het seizoen 1950/51 een transfer naar het Italiaanse Fiorentina. In het seizoen 1952/53 kwam hij door een knieblessure (meniscusoperatie) minder aan spelen toe. Hij besloot zijn contract niet te verlengen en keerde in mei 1953 terug in Sneek.[1]

In Nederland werd hij wegens het spelen van betaald voetbal voor een jaar geschorst door de KNVB. Op de tribune in Sneek zag hij dat zijn club het niet redde in het seizoen 1953/54 in de Eerste klasse. Ondanks dat Sneek naar de Tweede klasse degradeerde, bleef Roosenburg zijn club trouw. Hij sloeg aanbiedingen van zijn oude club ADO en Be Quick af.

Hij mocht pas bij de introductie van het betaald voetbal in Nederland in 1954 weer spelen. Sneek was in de Tweede klasse A van het district Noord in een felle titelstrijd gewikkeld met Velocitas. Sneek, dat 103 keer scoorde waaronder 26 goals van Roosenburg, won 20 van de 22 competitieduels. Uitgerekend de beide topduels met Velocitas werden verloren (tweemaal 0-1) waardoor Sneek op het nippertje het kampioenschap misliep.

André Roosenburg kwam na een onderbreking van ruim vier jaar weer in beeld voor het Nederlands elftal. Hij speelde in zijn tweede Sneek-periode nog twee interlands.

Daarna vervolgde hij zijn carrière bij Helmondia '55 en VV Leeuwarden waar hij in het seizoen 1958/59 met 31 doelpunten topscorer werd van de eerste divisie. In 1959 ging hij naar N.E.C. waar hij in zijn eerste wedstrijd geblesseerd uitviel en daarna zijn loopbaan beëindigde.

Hij kwam negen keer uit voor het Nederlands elftal en nam deel aan de Olympische Spelen in 1948 waar hij in de wedstrijd tegen Ierland zijn enige doelpunt maakte.

Zijn zoons André (tevens kaatser) en Claus (later trainer) kwamen uit voor SC Cambuur.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

  • Nederlands kampioen: 1942, 1943

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Roosenburg in Florence in 1953