French
DeutschArameeërs in België
| Arameeërs in België ܣܘܪܝܝܐ ܕܒܠܓ̰ܝܩܐ | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
Monument ter nagedachtenis aan de Aramese Genocide, Brussel | ||||
| Totale bevolking | ± 15.000-20.000 | |||
| Verspreiding | Brussel, Luik, Antwerpen, Mechelen, Zellik | |||
| Taal | Aramees | |||
| Geloof | Syrisch-Orthodoxe Kerk van Antiochië, Chaldeeuws-Katholieke Kerk, Assyrische Kerk van het Oosten | |||
| ||||
De Arameeërs in België (Syrisch: ܣܘܪܝܝܐ ܕܒܠܓ̰ܝܩܐ) of Assyriërs in België vormen een relatief kleine minderheidsgroep, waarvan het grootste deel van hen in de jaren 1980 als politieke vluchtelingen vanuit de regio Tur Abdin, Bohtan en Hakkari, door oplopende conflicten tussen de Turkse overheid en de Koerdische PKK naar België vluchtte. De termen Assyriër en Arameeër worden hier als synoniemen gebruikt om te verwijzen naar hetzelfde volk.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1980 bereikte de eerste golf van Aramese immigranten België. Deze initiële groep bestond voornamelijk uit politieke vluchtelingen die de gewelddadige conflicten tussen Turken en Koerden in Zuidoost-Turkije ontvluchtten. Deze immigranten kwamen voornamelijk uit Aramese regio Tur Abdin. Andere immigranten kwamen uit Aramese dorpen gelegen in het district Cizre, waaronder Hassana, Herbole, Bespin en Gaznakh. Ze waren genoodzaakt hun geboorteland te verlaten en naar Europa te verhuizen in de hoop op een betere toekomst.
Na de Eerste Golfoorlog migreerde een aanzienlijk deel van de Aramese immigranten naar België vanuit Irak en Syrië. In de jaren tachtig begon, vergelijkbaar met andere immigrantengemeenschappen in Europa, het nationalisme te groeien binnen de Aramese gemeenschap in België.[1] Dit markeerde een cruciale stap voor de Arameeërs, die onderdrukt waren en weinig hoop of vooruitzichten hadden voor hun toekomst. De herinnering aan de Aramese genocide speelde een essentiële rol in het vormgeven van deze negatieve mindset.
Huidige situatie[bewerken | brontekst bewerken]
In Vlaanderen en Brussel zijn talrijke Aramese organisaties en verenigingen actief. Ze hebben verschillende projecten geïnitieerd, waaronder de publicatie van een boek over de Aramese taal van Efrem Yildiz. Deze organisaties hebben ook samenwerkingsverbanden gesmeed met de AACB (Associatie van Assyro-Chaldeeërs in Mechelen, België) om reizen naar het oorspronkelijke thuisland te organiseren. Daarnaast hebben ze bijgedragen aan de productie van de film "Akitu," die de betekenis van het Assyrische/Babylonische Nieuwjaar belicht, en hebben ze de Assyrische Belgische Jeugd (AJB) opgericht. Een van de meest prominente organisaties is de "Fédération des Assyriens de Belgique," gevestigd in Brussel en omgeving. Deze organisatie bestaat uit vrijwilligers die zich allemaal inzetten voor hetzelfde doel: het vertegenwoordigen en verenigen van de Assyrische gemeenschap.
In België is er daarnaast ook de Aramese Federatie België (AFB), die zich bezighoudt met het behartigen van de belangen van de Aramese gemeenschap en bijdraagt aan hun integratie in de bredere Belgische samenleving. Arameeërs in België hebben met succes hun plaats gevonden in de bredere Belgische samenleving, terwijl ze tegelijkertijd vasthouden aan hun waardevolle culturele identiteit. Een opmerkelijke prestatie is de oprichting van een lokale Assyrische school in Mechelen, genaamd "Ninwita," wat letterlijk vertaald "klein-Nineveh" betekent. Dit is een nieuwe soort school die lokaal bekend staan als een betmarduta (Nederlands: cultuurhuis), waar de Assyrische cultuur, taal en geschiedenis centraal staan. Dit soort scholen is geïnspireerd door intellectuelen zoals Naum Faiq, vader van het modern Assyrisch nationalisme.
In Mechelen maakte een lid van de Aramese gemeenschap deel uit van de kandidaten voor de Miss België-verkiezing.[2] Uit dezelfde Mechels-Aramese gemeenschap kwam een reportage voort: "Assyrische christen van de Tigris naar de Dijle".[3] Deze gemeenschap is een van de grootste allochtone gemeenschappen in Mechelen, een aanwezigheid die werd onderstreept op een expositie in de Begijnhofkerk van Mechelen. De Mechelse Arameeërs speelden een hoofdrol op deze expositie.[4] De foto's werden genomen door Alexandro Yaramis.
De eerste generatie in België was voornamelijk werkzaam in fabrieken of opende restaurants. Echter, de generatie die hier is geboren, volgt nu overwegend hoger onderwijs en is actief in diverse economische sectoren.
Het genocidemonument in Jette werd eind augustus 2023 beklad met pro-Ottomaanse teksten. De Aramese Federatie België betreurde deze daad en riep ertoe op acties als deze te veroordelen en zich in te zetten opdat het nooit meer zou gebeuren.[5]
Bekende Arameeërs in België[bewerken | brontekst bewerken]
- Sanharib Malki Sabah, voetballer
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 