Bernard Thévenet

Bernard Thévenet
Thevenet in 1978
Persoonlijke informatie
Volledige naam Bernard Thévenet
Bijnaam Nanard
Geboortedatum 10 januari 1948
Geboorteplaats Saint-Julien-de-Civry
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Allrounder
Ploegen
1970-1979
1980
1981
Peugeot
Teka
Puch Wobler Campagnolo
Beste prestaties
Amstel Gold Race 16e (1979)
Luik-Bastenaken-Luik 2e (1975)
Ronde van Lombardije 2e (1976)
Ronde van Frankrijk 1e (1975, 1977)
9 etappezeges
Ronde van Spanje 3e (1972)
1 etappezege
WK op de weg 5e (1974)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Thévenet tijdens het wereldkampioenschap 1974
Bij zijn Tourdebuut won Thévenet als neo-prof de eerste Pyreneeënrit (1970)[1]

Bernard Thévenet (Saint-Julien, 10 januari 1948) is een voormalig Frans wielrenner. Hij is tweevoudig Ronde van Frankrijk-winnaar.


Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Thévenet werd in de befaamde wijnstreek Bourgogne geboren als zoon van een eenvoudige boer. Zijn vader en moeder hoopten dat hij het bedrijf zou overnemen. Hij ging naar de landbouwschool en haalde daar ook zijn diploma, maar het zou anders lopen. Thévenet koos voor de wielersport.

Nadat hij al bij de junioren een keer Frans kampioen was geworden, deed hij dat in 1968 in Port de Bouc ook bij de amateurs. In 1970 tekende hij zijn eerste profcontract bij Peugeot. Hij reed dat jaar ook voor het eerst mee in de Tour en won dat jaar direct een etappe door op 14 juli de bergrit naar La Mongie te winnen. In 1972 viel hij hard in een afdaling en leed daarna tijdelijk aan geheugenverlies. Hij weigerde op te geven en vier dagen later won hij de etappe naar Mont Ventoux. In 1973 werd hij tweede in de Tour achter Luis Ocaña, maar in 1974 stapte hij af aan de voet van de Col du Télégraphe wegens een slepende virusinfectie. In 1975 zorgde hij echter voor een verrassing. Hij maakte een einde aan het tijdperk van Eddy Merckx die sinds 1969 heer en meester in het peloton was. In 1977 wist hij opnieuw de Tour te winnen. Hennie Kuiper was tijdens deze Tour zijn voornaamste concurrent. Later gaf hij toe de Tour te hebben gewonnen met behulp van doping.[2] Nadien startte hij nog drie keer in de Tour, maar hij haalde nooit meer het hoge niveau van voorheen en hij verdween in 1981 geruisloos uit het peloton. In 1984 was hij terug in het peloton. Ditmaal als ploegleider van La Redoute.

Toegeven dopinggebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Kort na zijn tweede Tourzege in 1977, werd Thévenet in allerijl gehospitaliseerd. Hij leed aan een acute bijnierschorsinsufficiëntie. Zijn ploegmaat Jean-Pierre Danguillaume vertelde later dat Bernard Thévenet, door angst overmand, toegaf drie jaar lang het verboden product cortison te hebben gebruikt. Doordat cortisone dopinggebruik, als lichaamseigen stof, toen moeilijk op te sporen was, en de zaak ook verjaard was, werd Bernard hiervoor nooit gesanctioneerd.[3][4]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015, bij het veertigste jubileum van zijn eerste Touroverwinning werd er een triomfboog onthuld met het opschrift, Bernard Thévenet, Le Tombeur du cannibale. Deze was geplaatst op de beklimming naar het skigebied Pra Loup. De plek waar Thévenet Eddy Merckx de kannibaal bijbeende en achterliet, om het geel finaal van Merckx over te nemen. Thévenet vond dit aandenken onrespectvol ten aanzien van Merckx.[5] Tijdens de Ronde van Loir-et-Cher in 2013 kreeg Thévenet een lichte hartaanval. Hij mocht na onderzoeken weer beschikken.[6]

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

1968

  • Frans kampioen op de weg, amateurs

1970

1971

1972

1973

1974

1975

1976

1977

1980

1981

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1970 35e (1) 
1971 4e (1)  44e  
1972 9e (2) 
1973 Zilver ↑ (2)  Brons ↑ (1) 
1974 opgave   opgave  
1975  ↑ (2) 
1976 opgave  
1977  ↑ (1) 
1978 opgave  
1979 31e  
1980 17e   14e  
1981 37e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije WK op de weg Wereld­ranglijsten
1970
1971 13e 14e (SPP)
1972 11e 39e 15e (SPP)
1973 6e 6e (SPP)
1974 20e 6e 5e
1975 Zilver 6e 4e (SPP)
1976 30e 13e Zilver 28e 10e (SPP)
1977 81e 20e 6e (SPP)
1978
1979 16e
1980
1981

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Ploegnaam
1970-1975 Peugeot-BP-Michelin
1976-1979 Peugeot-Esso-Michelin
1980 Teka
1981 Puch-Wolber

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Bernard Thévenet.
Voorganger:
Eddy Merckx
Vlag van België
1974
Winnaar van de Ronde van Frankrijk
Bernard Thévenet
Vlag van Frankrijk
1975
Opvolger:
Lucien Van Impe
Vlag van België
1976
Voorganger:
Lucien Van Impe
Vlag van België
1976
Winnaar van de Ronde van Frankrijk
Bernard Thévenet
Vlag van Frankrijk
1977
Opvolger:
Bernard Hinault
Vlag van Frankrijk
1978
Voorganger:
Roland Berland
1972
Frans kampioen wielrennen
Bernard Thévenet
1973
Opvolger:
Georges Talbourdet
1974