Brenda Schultz-McCarthy

Brenda Schultz-McCarthy
	Brenda Schultz (1997)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Nederland
Geboorteplaats	Haarlem, Nederland
Geboortedatum	28 december 1970
Woonplaats	Juno Beach, FL, VS
Lengte	1,88 m
Gewicht	77 kg
Profdebuut	1986
Met pensioen	2008 (break 1999-2005)
Slaghand	rechts
Totaal prijzengeld	2.632.740 US dollar
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	403–293
Titels	7 WTA, 2 ITF
Hoogste positie	9e (20 mei 1996)
WTA Finals	halve finale (1995)
Olympische Spelen	3e ronde (1996)
	Grandslamresultaten
Australian Open	4e ronde (1989, 1995, 1996)
Roland Garros	4e ronde (1988, 1993)
Wimbledon	kwartfinale (1995)
US Open	kwartfinale (1995)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	238–180
Titels	9 WTA, 1 ITF
Hoogste positie	7e (2 oktober 1995)
WTA Finals	1e ronde (1995)
Olympische Spelen	halve finale (1996)
	Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (1990, 1992)
Roland Garros	halve finale (1989)
Wimbledon	halve finale (1995)
US Open	finale (1995)
	Laatst bijgewerkt op: 7 juli 2023
Portaal	Tennis

Brenda Anne Marie Schultz-McCarthy (Haarlem, 28 december 1970) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Nederland.

Schultz-McCarthy was meer dan tien jaar lang Nederlands hoogst geklasseerde tennisspeelster. Schultz stond voornamelijk in de belangstelling van de media vanwege haar harde service, die toentertijd de hardste was in het circuit van de vrouwen. In de periode 1990-1997 sloeg zij ieder jaar de hardst gemeten service in het circuit.^[1] Na haar comeback bleek zij nog steeds erg hard te kunnen serveren. Op het WTA-toernooi van Cincinnati 2006 pakte zij haar record, dat inmiddels op naam van Venus Williams stond, terug en bracht het op 209,2 km/h (130 mph).^[2] In 2014 werd zij door Sabine Lisicki overtroefd met 210,8 km/h.^[3]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Schultz verliet haar ouderlijk huis op elfjarige leeftijd om zich op haar tenniscarrière te concentreren. Vanaf dat moment speelde zij in de zwaarste toernooien, kreeg zij les van 's werelds beste coaches en werd zij klaargestoomd door middel van intensieve trainingtechnieken.

In 1986 maakte Schultz de overstap naar het profcircuit; een jaar later maakte zij haar grandslamdebuut waar zij in de eerste ronde van het US Open verloor. Weer een jaar later, in 1988, geraakte zij tot de vierde ronde op Roland Garros. In hetzelfde jaar 1988 won zij het meisjesenkelspeltoernooi van Wimbledon. Haar beste grandslamresultaten behaalde zij in 1995 toen zij zowel op het US Open als op Wimbledon de kwartfinale wist te bereiken. Datzelfde jaar werd zij uitgeroepen tot "Female Rookie of the Year". Ook bij het Australian Open wist zij enkele malen de vierde ronde te bereiken. Daarmee toonde zij aan een allround tennisspeelster te zijn. In het slottoernooi van het jaar, waar alleen de beste 16 speelsters van dat jaar in actie komen, mocht Schultz viermaal op rij meedoen, met een halvefinaleplaats in 1995 als beste resultaat. Meer dan twintig jaar lang bleef Schultz de laatste Nederlandse tennisspeelster die aan het eindejaarskampioenschap mocht meedoen, tot zij in 2018 werd opgevolgd door Kiki Bertens.

Gedurende haar loopbaan won Schultz zeven WTA-toernooien in het enkelspel en won zij negen keer een dubbelspelfinale. Verder bereikte zij negen enkelspelfinales en tien dubbelspelfinales die zij verloor. In totaal verdiende zij meer dan 2,6 miljoen Amerikaanse dollar. Op 20 mei 1996 bereikte zij haar hoogste enkelspelpositie op de wereldranglijst, de negende plaats. Enkele maanden daarvoor, op 2 oktober 1995, behaalde zij haar hoogste dubbelspelklassering, de zevende positie.

Schultz trouwde met de Amerikaan Sean McCarthy (voormalig American Football-speler) in Heemstede op 8 april 1995.

Schultz nam in 1999 afscheid van de tenniswereld. Zij richtte vervolgens haar eigen tennisschool op in Ferrum, Virginia in de Verenigde Staten. In 2005 keerde zij echter terug op de internationale tennisbanen, toen zij voor Nederland meedeed in de Fed Cup. Na deze rentrée besloot zij in 2006, in navolging van Martina Hingis, haar beroepscarrière weer op te pakken.

Op 9 maart 2006 maakte zij haar rentrée in het WTA-circuit tijdens het toernooi van Indian Wells waarvoor zij een wildcard had gekregen. Tijdens het toernooi verloor zij in de eerste ronde met 4–6, 2–6 van de Japanse Aiko Nakamura. Eerder in 2006 had zij al tevergeefs geprobeerd zich te kwalificeren voor de toernooien van Tokio en Memphis. Voor het Nederlandse grastoernooi in Rosmalen kreeg Schultz een wildcard – zij wist twee partijen te winnen en bereikte de kwartfinale. In juni 2007 won zij een ITF-toernooi in Surbiton. Eind 2008 heeft zij haar loopbaan voor de tweede maal beëindigd en is zij zich weer volledig gaan richten op haar tennisschool.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar	rang enkelspel	rang dubbelspel
1987	149	318
1988	40	88
1989	83	31
1990	43	34
1991	30	60
1992	33	35
1993	40	27
1994	15	31
1995	13	14
1996	12	18
1997	15	45
1998	181	187

2006	296	–
2007	199	–
2008	362	–

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	datum	toernooi	cat.	($)	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
1.	1991-08-25	WTA Schenectady	Tier V	100.000	hardcourt	Alexia Dechaume	7-6, 6-2
2.	1992-06-14	WTA Birmingham	Tier IV	150.000	gras	Jenny Byrne	6-2, 6-2
3.	1993-05-02	WTA Tarente	Tier IV	100.000	gravel	Debbie Graham	7-6, 6-2
4.	1995-02-16	WTA Oklahoma	Tier III	161.250	hardcourt (i)	Jelena Lichovtseva	6-1, 6-2
5.	1995-11-05	WTA Quebec	Tier III	161.250	tapijt (i)	Dominique Monami	7-6, 6-2
6.	1996-02-25	WTA Oklahoma	Tier III	164.250	hardcourt (i)	Amanda Coetzer	6-3, 6-2
7.	1997-10-26	WTA Quebec	Tier III	164.250	hardcourt (i)	Dominique Van Roost	6-4, 6-7, 7-5
verloren finales
1.	1988-02-28	WTA Oklahoma	Tier V	100.000	hardcourt (i)	Lori McNeil	3-6, 2-6
2.	1988-04-24	WTA Taipei	Tier V	50.000	tapijt (i)	Stephanie Rehe	4-6, 4-6
3.	1989-01-08	WTA Brisbane	Tier V	150.000	hardcourt	Helena Suková	6-7, 6-7
4.	1992-07-12	WTA Palermo	Tier IV	100.000	gravel	Mary Pierce	1-6, 7-6, 1-6
5.	1992-08-30	WTA Schenectady	Tier V	100.000	hardcourt	Barbara Rittner	6-7, 3-6
6.	1994-02-20	WTA Oklahoma	Tier III	150.000	hardcourt (i)	Meredith McGrath	6-7, 6-7
7.	1994-05-15	WTA Berlijn	Tier I	750.000	gravel	Steffi Graf	6-7, 4-6
8.	1994-07-10	WTA Palermo	Tier IV	100.000	gravel	Irina Spîrlea	4-6, 6-1, 6-7
9.	1994-11-06	WTA Quebec	Tier III	150.000	tapijt (i)	Katerina Maleeva	3-6, 3-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	datum	toernooi	cat.	($)	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	1989-04-23	WTA Tampa	Tier IV	200.000	gravel	Andrea Temesvári	Elise Burgin Rosalyn Fairbank	7-6, 6-4
2.	1993-05-02	WTA Tarente	Tier IV	100.000	gravel	Debbie Graham	Petra Langrová Mercedes Paz	6-0, 6-4
3.	1995-02-12	WTA Chicago	Tier II	430.000	tapijt (i)	Gabriela Sabatini	Tami Jones Marianne Werdel	5-7, 7-6, 6-4
4.	1995-08-20	WTA Toronto	Tier I	806.250	hardcourt	Gabriela Sabatini	Martina Hingis Iva Majoli	4-6, 6-0, 6-3	details
5.	1996-02-25	WTA Oklahoma	Tier III	164.250	hardcourt (i)	Chanda Rubin	Katrina Adams Debbie Graham	6-4, 6-3
6.	1996-03-16	WTA Indian Wells	Tier II	550.000	hardcourt	Chanda Rubin	Julie Halard-Decugis Nathalie Tauziat	6-1, 6-4
7.	1996-05-05	WTA Hamburg	Tier II	450.000	gravel	Arantxa Sánchez	Gigi Fernández Martina Hingis	4-6, 7-6, 6-4
8.	1996-06-22	WTA Rosmalen	Tier III	164.250	gras	Larisa Neiland	Kristie Boogert Helena Suková	6-4, 7-6	details
9.	1996-10-27	WTA Quebec	Tier III	164.250	tapijt (i)	Debbie Graham	Amy Frazier Kimberly Po	6-1, 6-4
verloren finales
1.	1989-07-16	WTA Arcachon	Tier V	100.000	gravel	Mercedes Paz	Sandra Cecchini Patricia Tarabini	3-6, 6-7
2.	1990-11-04	WTA Nashville	Tier IV	150.000	hardcourt (i)	Caroline Vis	Kathy Jordan Larisa Savtsjenko	1-6, 2-6
3.	1993-05-16	WTA Berlijn	Tier I	750.000	gravel	Debbie Graham	Gigi Fernández Natallja Zverava	1-6, 3-6
4.	1993-07-11	WTA Palermo	Tier IV	100.000	gravel	Silvia Farina	Karin Kschwendt Natalia Medvedeva	4-6, 6-7
5.	1994-05-08	WTA Rome	Tier I	750.000	gravel	Gabriela Sabatini	Gigi Fernández Natallja Zverava	1-6, 3-6
6.	1994-11-13	WTA Philadelphia	Tier I	750.000	tapijt (i)	Gabriela Sabatini	Gigi Fernández Natallja Zverava	6-4, 4-6, 2-6
7.	1995-02-19	WTA Oklahoma	Tier III	161.250	hardcourt (i)	Katrina Adams	Nicole Arendt Laura Golarsa	4-6, 3-6
8.	1995-09-10	US Open	G.S.	4.900.000	hardcourt	Rennae Stubbs	Gigi Fernández Natallja Zverava	5-7, 3-6	details
9.	1995-10-01	WTA Leipzig	Tier II	430.000	tapijt (i)	Caroline Vis	Meredith McGrath Larisa Neiland	4-6, 4-6
10.	1997-02-23	WTA Hannover	Tier II	450.000	tapijt (i)	Larisa Neiland	Nicole Arendt Manon Bollegraf	6-4, 3-6, 6-7

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstanders	score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1.	1988-06-05	Roland Garros	gravel	Michiel Schapers	Lori McNeil Jorge Lozano	5-7, 2-6	details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi	1987	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999
Australian Open	–	1R	4R	2R	1R	1R	–	–	4R	4R	2R	2R	–
Roland Garros	–	4R	1R	2R	1R	3R	4R	3R	2R	3R	3R	1R	1R
Wimbledon	–	1R	1R	4R	4R	1R	3R	2R	KF	3R	3R	–	–
US Open	1R	1R	1R	1R	2R	3R	3R	1R	KF	2R	2R	–	–

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999
Australian Open	2R	1R	HF	1R	HF	–	–	2R	2R	3R	2R	–
Roland Garros	1R	HF	KF	1R	2R	3R	3R	3R	2R	2R	–	1R
Wimbledon	1R	KF	2R	2R	2R	1R	2R	HF	–	3R	–	–
US Open	1R	1R	3R	2R	1R	3R	–	F	1R	1R	–	–

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997
Australian Open	–	1R	–	–	2R	–	–	1R	1R	–
Roland Garros	F	2R	KF	3R	1R	HF	1R	KF	2R	KF
Wimbledon	1R	2R	1R	KF	3R	1R	2R	2R	–	1R
US Open	–	–	2R	1R	2R	2R	–	KF	–	HF

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel van Brenda Schultz-McCarthy op de website van de WTA
(en) Profiel van Brenda Schultz-McCarthy op de website van de ITF
(en) Profiel van Brenda Schultz-McCarthy op de website van de Billie Jean King Cup
(en) Profiel van Brenda Schultz-McCarthy op sports-reference.com (gearchiveerd)
(en) Profiel van Brenda Schultz-McCarthy op olympedia.org
(en) Profiel van Brenda Schultz-McCarthy op de website van Wimbledon

Bronnen

↑ (en) Zie Awards op de WTA-pagina van Brenda Schultz.
↑ Record opnieuw van Schultz: opslag van 209 kilometer per uur, de Volkskrant (21 juli 2006)
↑ Lisicki slaat hardste service ooit, NOS (30 juli 2014)

[1] (en) Zie Awards op de WTA-pagina van Brenda Schultz.

[2] Record opnieuw van Schultz: opslag van 209 kilometer per uur, de Volkskrant (21 juli 2006)

[3] Lisicki slaat hardste service ooit, NOS (30 juli 2014)

[1]

[2]

[3]

1. Kiki Bertens 4e (2019-05-13)	2. Betty Stöve 5e (1977-07-03)	3. Kea Bouman 8e (1928)	4. Brenda Schultz 9e (1996-05-20)	5. Marijke Schaar 21e (1971)
6. Miriam Oremans 25e (1993-07-26)	7= Manon Bollegraf 29e (1990-07-09)	7= Kristie Boogert 29e (1996-02-05)	9= Stephanie Rottier 30e (1993-04-26)	9= Michaëlla Krajicek 30e (2008-02-11)