Buiten-Mongolië

Buiten-Mongolië
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd	外蒙古
Traditioneel	外蒙古
Pinyin	Wài Měnggǔ
Jyutping (Standaardkantonees) ngoi6 mung4 gu2 Mantsjoe Tulergi Monggo Mongools ᠭᠠᠳᠠᠭᠠᠳᠤ ᠮᠤᠨᠭᠭᠤᠯ Gadagadu Monggol Ar Mongol Mongools cyrillisch Ар Монгол Standaardkantonees Ngòoi Mòng Kǒe HK-romanisatie (Standaardkantonees) Ngoi Mung Koo Dapenghua Ngòoi Mòng Kǒe Russisch ? Монголия

Buiten-Mongolië, ook wel Noord-Mongolië genoemd, is de naam die door het Keizerrijk China gegeven werd aan de regio in het noorden van het land en die het grondgebied van het tegenwoordige Mongolië en Toeva omvatte. Binnen-Mongolië ligt er ten zuiden van en vormt een deel van de Volksrepubliek China.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Rond de val van de Qing-dynastie in 1912 en het aan de macht komen van het nationalistische Kwomintang-bewind verloor de Republiek China langzamerhand de grip op deze regio. Deels is dit opgevangen door het Verdrag van Urga uit 1913 maar aangezien noch China noch een land buiten China dat verdrag ooit erkend heeft, erkennen de Volksrepubliek China en Nationalistisch China, het huidige Taiwan, Toeva nog steeds niet als onafhankelijk van China; ook Tibet, dat verdragspartij was, wordt door beide China's niet erkend als onafhankelijke staat.