Bunseniet
Bunseniet | ||||
---|---|---|---|---|
Groen bunsenietdruze uit Kochhütte, Helbra, Mansfeld-Südharz, Sachsen-Anhalt | ||||
Mineraal | ||||
Chemische formule | NiO | |||
Kleur | Donker geelgroen, pistachegroen | |||
Streepkleur | Bruinzwart | |||
Hardheid | 5,5 mohs | |||
Gemiddelde dichtheid | 6,4-6,8 kg/dm3 | |||
Glans | Adamantienglans | |||
Opaciteit | Transparant[1] Doorschijnend tot opaak[2] | |||
Habitus | Fijn kristallijn | |||
Kristaloptiek | ||||
Ruimtegroep | F m3m | |||
Eenheidscel | a = 4,18 Å, Z = 4 | |||
Brekingsindices | n = 2,37 | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Bunseniet is een nikkel-oxide-mineraal met de chemische formule NiO. Het is de natuurlijke vorm van de scheikundige stof nikkel(II)oxide.
Eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Het donker geelgroene tot pistachegroene bunseniet heeft een adamantienglans en een bruinzwarte streepkleur. Het kristalstelsel is kubisch-hexoctahedraal. De gemiddelde dichtheid is in de orde van 6,6 en de hardheid is 5,5.
Naam
[bewerken | brontekst bewerken]Bunseniet is genoemd naar de Duitse scheikundige Robert Bunsen (1811-1899). Bunsen was docent Chemie aan de Universiteit van Heidelberg en is vooral bekend vanwege –eveneens naar hem vernoemde– bunsenbrander.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]Bunseniet is een zeldzaam mineraal. Volgens Mindat.org is bunseniet wereldwijd op slechts enkele plaatsen gevonden. Naast de typelocatie, het Duitse Johanngeorgenstadt (Saksen), werd bunseniet ook gevonden in Helbra in Saksen-Anhalt, Karasjok in de Noorse Finnmark, in de Aidyrlyarivier in het Russische oblast Orenburg, in de Zuid-Afrikaanse plaatsen Barberton en Vryburg en in het Australische Kambalda.
Bunseniet komt voor in hydrothermale aders. De localiteit in het Zuid-Afrikaanse Barberton zou zelfs afkomstig zijn van metamorfe meteorieten. Mineralen waarmee bunseniet vaak in associatie worden aangetroffen, zijn onder andere zuiver bismut, annabergiet, aerugiet en xanthiosiet in Duitsland; en liebenbergiet, trevoriet, serpentien, ludwigiet, violariet, milleriet, gaspeiet, nimiet en bonaccordiet in Zuid-Afrika.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Bunseniet op Webmineral.com
- (en) Bunseniet op Mindat.org
- (en) Bunseniet in het Handbook of Mineralogy
- ↑ Bunseniet op Mindat.org.
- ↑ Bunseniet op Webmineral.com. Gearchiveerd op 30 mei 2023.