Burt Lancaster

Burt Lancaster
Screenshot van Lancaster in Judgment at Nuremberg (1961).
Algemene informatie
Volledige naam Burton Stephen Lancaster
Geboren 2 november 1913
Overleden 20 oktober 1994
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1945–1991
Beroep acteur, filmproducer
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Burton Stephen Lancaster (New York, 2 november 1913Los Angeles, 20 oktober 1994) was een Oscar-winnend Amerikaans acteur.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Burt Lancaster werd geboren als de zoon van postbode James Henry Lancaster en Elizabeth Roberts. Al op jonge leeftijd was hij erg sportief en zo kwam hij dan ook in het circus terecht als acrobaat. Hij trouwde in 1935 met June Ernst, van wie hij in 1946 scheidde. Van 1946 tot 1969 was hij met Norma Anderson getrouwd en van 1991 tot aan zijn dood met Susan Martin. Lancaster had de reputatie een rokkenjager te zijn. Hij had affaires met onder anderen Shelley Winters en Deborah Kerr. Hij was bevriend met collega Kirk Douglas, met wie hij in zeven films speelde. Lancaster stond bekend om zijn liberale opvattingen. Zo keerde hij zich openlijk tegen de heksenjacht op communisten in de jaren 50, steunde hij John F. Kennedy en Martin Luther King en was hij in de jaren 80 actief in de strijd tegen aids.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Lancaster begon zijn carrière als acrobaat in een circus; deze functie moest hij echter opgeven nadat hij een blessure had opgelopen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief binnen het Amerikaanse leger. Na de oorlog vertrok hij naar Broadway. Het stuk waarin hij indertijd speelde had geen succes, maar hij werd zelf wel ontdekt. In 1946 maakte hij zijn filmdebuut in The Killers met als tegenspeelster Ava Gardner. In 1953 kreeg hij zijn eerste Oscar-nominatie voor zijn rol in From Here to Eternity. De liefdesscène op het strand die hij in die film met Deborah Kerr speelde, wordt beschouwd als een van de meest romantische momenten uit de filmgeschiedenis. In 1960 won hij een Academy Award voor zijn rol in de film Elmer Gantry. In 1962 werd hij opnieuw genomineerd voor zijn rol in Birdman of Alcatraz. Hierna zocht hij meer uitdagende rollen. Hij vond deze in films van Europese regisseurs als Luchino Visconti (Il Gattopardo) en Bernardo Bertolucci (1900). In 1981 ontving Lancaster zijn laatste Oscar-nominatie voor zijn rol in de door Louis Malle geregisseerde film Atlantic City. Zijn laatste rol speelde hij in 1991 in de televisiefilm Separate But Equal.

Volgens biografe Kate Buford was Lancaster in een concurrentiestrijd verwikkeld met Marlon Brando, die net als hij een aanhanger was van het method acting. Beiden waren grote sterren in Hollywood, maar de films waarin Brando speelde waren artistieker en gewaagder. Dit was volgens Buford een van de redenen waarom Lancaster in Europese films ging spelen. Lancaster wordt ook weleens vergeleken met Dirk Bogarde, die net als hij op het hoogtepunt van zijn roem in Hollywood naar Europa vertrok om films te maken.

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf de jaren 80 kampte Lancaster met gezondheidsproblemen. Deze werden mede veroorzaakt doordat hij een groot deel van zijn leven gerookt had. Na een aantal beroertes overleed Lancaster op 21 oktober 1994 in Century City aan een hartaanval. Hij was 80 jaar oud. Hij werd gecremeerd en op zijn verzoek werd er geen herdenkings- of begrafenisdienst gehouden.

Filmografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Charlton Heston
voor Ben-Hur
Academy Award voor beste acteur
1960
voor Elmer Gantry
Opvolger:
Maximilian Schell
voor Judgment at Nuremberg
Zie de categorie Burt Lancaster van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.