Carl Peters

Carl Peters (Neuhaus an der Elbe, 27 september 1856 – 10 september 1918) was een Duits avonturier en koloniaal bestuurder.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Peters werd als domineeszoon geboren in het Koninkrijk Hannover en studeerde geschiedenis en filosofie. Tijdens een verblijf in Londen interesseerde hij zich in de ideeën achter kolonialisme en imperialisme. In 1884 stichtte hij de Deutsch-Ostafrikanische Gesellschaft (DOAG), dat zich als doel stelde Tanganyika, Rwanda en Burundi te koloniseren. Uiteindelijk wist hij Bismarck te winnen voor zijn plannen. In 1891 werd Peters aangesteld als Reichskommissar en hij reisde naar de regio van de Kilimanjaro. Hij lokte daar een opstand uit door een lokale vrouw, met wie hij een verhouding had, en haar minnaar te laten ophangen. Dit leverde hem de bijnaam Hänge-Peters op en hij werd uit zijn functie ontslagen en naar Duitsland teruggeroepen. Daar werd hij in 1897 oneervol ontslagen uit overheidsdienst. Peters week uit naar Londen en keerde pas in 1914 naar Duitsland terug.

Eerbewijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Later werd Carl Peters toch geëerd omdat hij de Oost-Afrikaanse kolonie voor Duitsland had verworven. Hij kreeg onder andere een standbeeld in Hannover en de Peters-Allee in Wedding in Berlijn werd naar hem genoemd.