Dutch Open (darts)

(TOTO) Dutch Open Darts
Dutch Open
Toernooi-informatie
Plaats Assen
Locatie De Bonte Wever
Land Vlag van Nederland Nederland
Opgericht 1973
1979 (officieel)
Organisatie(s) NDB, WDF
Systeem Sets
Prijzengeld € 27.650,-
Maand(en) gespeeld februari/juni
Titelhouder
Vlag van Nederland Jarno Bottenberg
Vlag van Engeland Beau Greaves
Portaal  Portaalicoon   Darten

Het (TOTO) Dutch Open Darts is een dartstoernooi dat sinds 1973 wordt georganiseerd, alleen nog niet onder auspiciën van de NDB (Nederlandse Darts Bond). De eerste officiële editie onder de vlag van de NDB werd in 1979 gehouden. Er zijn 10 onderdelen op het Dutch Open: heren individueel, vrouwen individueel, heren dubbels, vrouwen dubbels, junioren, meisjes, aspiranten, paradarters individueel staand, paradarters individueel rolstoel en paradarters koppels.[1][2] Van 2002 tot en met 2013 werd dit toernooi gehouden in de Koningshof te Veldhoven, daarvoor in De Bonte Wever te Slagharen, en werd uitgezonden in Nederland door SBS6. Sinds 2014 wordt het toernooi gespeeld in De Bonte Wever te Assen. Een van de hoogtepunten van het Dutch Open was de finale van 2002, waarin de Engelsman Shaun Greatbatch live op televisie een 9-darter gooide. Het topjaar voor dit toernooi was 2005, waarin er meer dan 5.600 darters deelnamen. Sindsdien daalde het aantal deelnemers gestaag.[3][4] De herenfinale van 2011 was dezelfde finale als tijdens Lakeside tussen Martin Adams en Dean Winstanley. In 2012 zond Eurosport 2 livebeelden van het Dutch Open uit.[5] Sinds 2014 wordt de finaledag van het toernooi ook live uitgezonden op de lokale televisiezender RTV Drenthe. In 2021 ging het toernooi niet door vanwege de coronapandemie.[1] Sinds 2022 is het Dutch Open een van de hoofdtoernooien van de WDF. In 2023 werden meerdere rondes, waaronder de dames- en herenfinales, uitgezonden door RTL 7.

Sponsors[bewerken | brontekst bewerken]

  • Harrows Dutch Open
  • Bull's Dutch Open
  • 2006–2017; Bullit Dutch Open
  • 2017–2020; Bauhaus Dutch Open Darts
  • 2021–heden; TOTO Dutch Open Darts

Locatie[bewerken | brontekst bewerken]

Heren individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Editie Winnaar (gemiddelde in finale) Uitslag Runner-up (gemiddelde in finale)
1973 Vlag van Nederland Ton Koster Vlag van Nederland Geoff Kirkman
1974 Vlag van Nederland Mary de Knoop (vrouw) Vlag van Nederland Bill Ratz
1975 Vlag van Nederland Terry Henny Vlag van Nederland Sonja Durinck (vrouw)
1976 Vlag van Nederland Henk van Tuijl Vlag van Nederland Arthur Russell
1977 Vlag van Nederland Peter Smith Vlag van Nederland Jim Clarke
1978 Vlag van Schotland Jimmy Cox Vlag van België Daniel Serie
1979 1 Vlag van België Daniel Serie Vlag van Schotland Jimmy Cox
1980 2 Vlag van Nederland Brian Femby Vlag van Engeland Tony Sontag
1981 3 Vlag van Engeland Gordon Watson Vlag van België Daniel Serie
1982 4 Vlag van Nederland Jilles Vermaat Vlag van België Patrick Bolle
1983 5 Vlag van België Luc Marreel Vlag van Nederland Rick Daniels
1984 6 Vlag van België Frans Devooght 4 – 2 Vlag van België Omer Bauwens
1985 7 Vlag van België Frans Devooght 5 – 2 Vlag van België Willy Logie
1986 8 Vlag van Engeland Lee Topper 3 – 1 Vlag van België Frans Devooght
1987 9 Vlag van België Bob Renard 3 – 2 Vlag van Engeland Eric Bristow
1988 10 Vlag van Verenigde Staten Steve Brown 3 – 1 Vlag van België Bob Renard
1989 11 Vlag van Engeland Alan Warriner-Little 3 – 0 Vlag van België Erik Clarys
1990 12 Vlag van België Leo Laurens 3 – 0 Vlag van Engeland Graham Miller
1991 13 Vlag van Griekenland Kostas Lavassas 3 – 2 Vlag van Denemarken Jann Hoffmann
1992 14 Vlag van België Leo Laurens Vlag van Nederland Paul Hoogenboom
1993 15 Vlag van Engeland Alan Warriner-Little 3 – 0 Vlag van Schotland Jocky Wilson
1994 16 Vlag van Wales Richie Burnett 3 – 0 Vlag van Schotland Alan Brown
1995 17 Vlag van Engeland Steve Beaton (79,20) 3 – 2 Vlag van Engeland Kevin Painter (78,90)
1996 18 Vlag van Engeland Steve Beaton 2 – 1 Vlag van Engeland Paul Williams
1997 19 Vlag van Engeland Mervyn King 3 – 1 Vlag van Engeland Andy Fordham
1998[6] 20 Vlag van Engeland Alan Warriner-Little (92,61) 3 – 0 Vlag van Engeland Peter Evison (80,07)
1999[7] 21 Vlag van Engeland Ted Hankey 4 – 2 Vlag van Engeland Robbie Widdows
2000 22 Vlag van Engeland Wayne Mardle 4 – 1 Vlag van Engeland Mervyn King
2001 23 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 4 – 0 Vlag van Duitsland Andree Welge
2002 24 Vlag van Engeland Shaun Greatbatch 4 – 2 Vlag van Engeland Steve Coote
2003 25 Vlag van Engeland Ted Hankey (93,87) 3 – 0 Vlag van Nederland Roland Scholten (81,87)
2004 26 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld (98,73) 3 – 0 Vlag van Engeland Gary Robson (71,22)
2005 27 Vlag van Engeland Tony Eccles 3 – 0 Vlag van Engeland John Walton
2006[8] 28 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 3 – 2 Vlag van Schotland Gary Anderson
2007 29 Vlag van Engeland Scott Waites (86,64) 3 – 0 Vlag van Engeland Steve West (79,59)
2008[9] 30 Vlag van Schotland Robert Thornton (92,52) 3 – 0 Vlag van België Alain Van Bouwel (84,24)
2009 31 Vlag van Engeland Darryl Fitton (91,17) 3 – 2 Vlag van Nederland Willy van de Wiel (88,05)
2010[10] 32 Vlag van Engeland Martin Adams 3 – 1 Vlag van Engeland Scott Waites
2011[11] 33 Vlag van Engeland Martin Adams 3 – 2 Vlag van Engeland Dean Winstanley
2012 34 Vlag van Engeland Tony O'Shea 3 – 0 Vlag van Engeland Dave Prins
2013[12] 35 Vlag van Engeland Scott Waites 3 – 2 Vlag van Engeland James Wilson
2014 36 Vlag van Schotland Ross Montgomery 3 – 2 Vlag van Engeland Scott Waites
2015[13] 37 Vlag van Engeland Martin Adams (93,18) 3 – 1 Vlag van Engeland Darryl Fitton (94,22)
2016 38 Vlag van Engeland Martin Adams (89,73) 3 – 1 Vlag van Nederland Danny Noppert (90,13)
2017 39 Vlag van Engeland Mark McGeeney (84.87) 3 – 1 Vlag van Schotland Ross Montgomery (85,32)
2018 40 Vlag van Engeland Mark McGeeney (98.07) 3 – 1 Vlag van Engeland Glen Durrant (99,03)
2019[14] 41 Vlag van Nederland Richard Veenstra 3 – 2 Vlag van Schotland Ryan Hogarth
2020 42 Vlag van Schotland Ross Montgomery (87.41) 3 – 1 Vlag van België Brian Raman (88.08)
2021 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022[15] 43 Vlag van Nederland Jelle Klaasen (83,47) 3 – 0 Vlag van Schotland Mark Barilli (74,01)
2023 44 Vlag van Nederland Berry van Peer (88,29) 3 – 1[16] Vlag van België Andy Baetens (86,62)
2024 45 Vlag van Nederland Jarno Bottenberg (84,44) 3 – 2 Vlag van Nederland Wesley Plaisier (84,78)

Vrouwen individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Editie Winnaar (gemiddelde in finale) uitslag Runner-up (gemiddelde in finale)
1973 Vlag van Nederland Mary de Knoop
1974 Vlag van Nederland Mary de Knoop
1975 Vlag van Nederland Sonia Durinck
1976 Vlag van Nederland Irene Westerhof
1977 Vlag van Nederland Maria van Dijke
1978 Vlag van België Ineke Sebrechts
1979 1 Vlag van Nederland Irma Joosse
1980 2 Vlag van Nederland Irma Joosse
1981 3 - - -
1982 4 Vlag van Nederland Nel van Gorp
1983 5 Vlag van Nederland Jeanette Hoogenes
1984 6 Vlag van Nederland Johanna Schipper Vlag van Nederland Eelkje Vos
1985 7 Vlag van Nederland Josefien Hendriksen Vlag van Nederland Patricia van Beek
1986 8 Vlag van Engeland Annabelle Long Vlag van Engeland Shirley Hall
1987 9 Vlag van Nederland Valerie Maytum Vlag van Engeland Tricia Wright
1988 10 Vlag van Engeland Sharon Colclough Vlag van Engeland Lil Coombes
1989 11 Vlag van Engeland Joan Parmley Vlag van Nederland Sylvia Alders
1990 12 Vlag van Engeland Sharon Colclough Vlag van Engeland Jane Stubbs
1991 13 Vlag van Engeland Mandy Solomons Vlag van Engeland Jane Stubbs
1992 14 Vlag van Engeland Mandy Solomons Vlag van Engeland Deta Hedman
1993 15 Vlag van Engeland Mandy Solomons Vlag van Engeland Deta Hedman
1994 16 Vlag van Duitsland Heike Ernst Vlag van Nederland Valerie Maytum
1995 17 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar Vlag van Engeland Deta Hedman
1996 18 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 3 – 2 Vlag van Engeland Deta Hedman
1997[17] 19 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 3 – 0 Vlag van Engeland Trina Gulliver
1998[18] 20 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar (77,22) 3 – 0 Vlag van België Vicky Pruim (66,03)
1999 21 Vlag van Engeland Trina Gulliver 3 – 2 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
2000 22 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 3 – 1 Vlag van Engeland Trina Gulliver
2001 23 Vlag van België Vicky Pruim 3 – 0 Vlag van Zweden Carina Ekberg
2002 24 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 3 – 2 Vlag van Engeland Tricia Wright
2003 25 Vlag van België Sandra Pollet (83,73) 3 – 1 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar (78,06)
2004 26 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar 3 – 1 Vlag van Engeland Trina Gulliver
2005 27 Vlag van Rusland Anastasia Dobromyslova 3 – 1 Vlag van Engeland Clare Bywaters
2006[19] 28 Vlag van Schotland Anne Kirk 3 – 2 Vlag van Engeland Trina Gulliver
2007 29 Vlag van Engeland Trina Gulliver 5 – 2 Vlag van Engeland Clare Bywaters
2008[20] 30 Vlag van Rusland Anastasia Dobromyslova 5 – 2 Vlag van Nederland Carla Molema
2009 31 Vlag van Engeland Trina Gulliver (76,80) 5 – 3 Vlag van Wales Julie Gore (75,66)
2010[21] 32 Vlag van Engeland Deta Hedman 5 – 4 Vlag van Engeland Trina Gulliver
2011[22] 33 Vlag van Engeland Trina Gulliver 5 – 2 Vlag van Wales Julie Gore
2012 34 Vlag van Wales Julie Gore 5 – 2 Vlag van Engeland Lorraine Farlam
2013[23] 35 Vlag van Engeland Trina Gulliver 5 – 3 Vlag van Engeland Lorraine Farlam
2014 36 Vlag van Nederland Aileen de Graaf 5 – 4 Vlag van Rusland Anastasia Dobromyslova
2015[24] 37 Vlag van Nederland Aileen de Graaf 5 – 2 Vlag van Engeland Deta Hedman
2016 38 Vlag van Engeland Lisa Ashton (81,36) 5 – 4 Vlag van Engeland Lorraine Winstanley (73,85)
2017 39 Vlag van Engeland Deta Hedman 5 – 4 Vlag van Engeland Lisa Ashton
2018 40 Vlag van Engeland Deta Hedman (75,24) 5 – 4 Vlag van Nederland Aileen de Graaf (69,84)
2019[25] 41 Vlag van Japan Mikuru Suzuki 5 – 2 Vlag van Nederland Aileen de Graaf
2020 42 Vlag van Nederland Aileen de Graaf (72.02) 5 – 2 Vlag van Nederland Anca Zijlstra (68.46)
2021 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022[26] 43 Vlag van Engeland Beau Greaves (85,21) 5 – 1 Vlag van Wales Rhian O'Sullivan (81,21)
2023 44 Vlag van Nederland Aileen de Graaf (81,68) 5 – 2 Vlag van Engeland Beau Greaves (82,74)
2024[27] 45 Vlag van Engeland Beau Greaves (83,04) 5 – 1 Vlag van Nederland Aileen de Graaf (76,40)

Mannen dubbels[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Uitslag Runner-up
1973 Vlag van Ierland Tommy O'Regan
Vlag van Engeland Cliff Inglis
beat Vlag van Schotland Harry Heenan
Vlag van Wales Alan Evans
1974 Vlag van Zweden Stefan Lord
Vlag van Engeland Cliff Inglis
beat Vlag van Australië Kevin White
Vlag van Schotland Harry Heenan
1975 Vlag van Zweden Stefan Lord
Vlag van Verenigde Staten Conrad Daniels
beat Vlag van Engeland Alan Glazier
Vlag van Wales Tony Ridler
1976 Vlag van Engeland John Lowe
Vlag van Engeland Tony Brown
beat Vlag van Engeland Eric Bristow
Vlag van Engeland Cliff Lazarenko
1977 Vlag van Engeland John Lowe
Vlag van Engeland Tony Brown
beat Vlag van Australië Barry Atkinson
Vlag van Australië Tim Brown
1978 Vlag van Nederland Jilles Vermaat
Vlag van Nederland Peter Lee
beat Vlag van België Luc Marreel
Vlag van Engeland Charlie Ellix
1979 Vlag van Wales Alan Evans
Vlag van Wales Leighton Rees
beat Vlag van Engeland Ray Cornibert
Vlag van Engeland Dave Whitcombe
1980 Vlag van Schotland Jocky Wilson
Vlag van Schotland Rab Smith
beat Vlag van Noord-Ierland Billy Mateer
Vlag van Engeland Ray Cornibert
1981 Vlag van Nederland Malcolm Nolan
Vlag van Ierland Patrick McGorrigan
beat Vlag van Verenigde Staten Conrad Daniels
Vlag van Verenigde Staten Nicky Virachkul
1982 Vlag van Wales Ceri Morgan
Vlag van Wales Wayne Lock
beat Vlag van Engeland Eric Bristow
Vlag van Engeland John Lowe
1983 Vlag van Ierland John Joe O'Shea
Vlag van Ierland Seamus O'Brien
beat Vlag van Engeland Dave Whitcombe
Vlag van Engeland Keith Deller
1984 Vlag van Noord-Ierland Fred McMullan
Vlag van Noord-Ierland Steve Brennan
beat Vlag van Wales Malcolm Davis
Vlag van Wales Peter Locke
1985 Vlag van Engeland Eric Bristow
Vlag van Engeland John Lowe
beat Vlag van Australië Russell Stewart
Vlag van Australië Terry O'Dea
1986 Vlag van Duitsland Helge Horst
Vlag van Duitsland Bernd Hebecker
beat Vlag van Engeland Eric Bristow
Vlag van Engeland Cliff Lazarenko
1987 Vlag van Engeland Bob Anderson
Vlag van Engeland Dave Whitcombe
beat Vlag van Noord-Ierland Ray Farrell
Vlag van Noord-Ierland David Keery
1988 Vlag van Engeland Bob Anderson
Vlag van Engeland Mike Gregory
3 – 1 Vlag van Wales Tony Skuse
Vlag van Wales Stephen Woodfield
1989 Vlag van Nederland Roland Scholten
Vlag van Nederland Paul Hoogenboom
3 – 2 Vlag van Engeland Freddy Clark
Vlag van Engeland Lee Topper
1990 Vlag van Engeland Paul Reynolds
Vlag van Engeland Dennis Hickling
3 – 0 Vlag van Australië Keith Sullivan
Vlag van Australië Wayne Weening
1991 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
Vlag van Nederland Bert Vlaardingerbroek
3 – 1 Vlag van Engeland Graeme Stoddart
Vlag van Engeland Kevin Burrows
1992 Vlag van Engeland Dennis Priestley
Vlag van Engeland Alan Warriner-Little
3 – 0 Vlag van Engeland Phil Taylor
Vlag van Engeland Rod Harrington
1993 Vlag van Engeland Freddy Clark
Vlag van Engeland Lee Topper
3 – 1 Vlag van Engeland Graeme Stoddart
Vlag van Engeland Kevin Burrows
1994 Vlag van Engeland Kevin Painter
Vlag van Engeland Martin Adams
3 – 0 Vlag van Engeland Dave Askew
Vlag van Engeland Ian Sarfas
1995 Vlag van Wales Richie Burnett
Vlag van Wales Sean Palfrey
3 – 2 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
Vlag van Nederland Roland Scholten
1996 Vlag van Engeland Ronnie Baxter
Vlag van Engeland Paul Williams
3 – 2 Vlag van Nederland Co Stompé
Vlag van Nederland Bert Vlaardingerbroek
1997 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
Vlag van Nederland Co Stompé
3 – 0 Vlag van Engeland Mick Manning
Vlag van Engeland Graeme Stoddart
1998 Vlag van Engeland Phil Taylor
Vlag van Engeland Dennis Priestley
4 – 2 Vlag van Engeland Steve Beaton
Vlag van Engeland Dave Askew
1999 Vlag van Engeland Ted Hankey
Vlag van Engeland Matt Chapman
3 – 1 Vlag van Engeland Andy Jenkins
Vlag van Engeland Andy Fordham
2000 Vlag van Schotland Bob Taylor
Vlag van Engeland Martin Adams
2 – 0 Vlag van Nederland Peter Voskamp
Vlag van Nederland Daniel Brouwer
2001 Vlag van Engeland Martin Adams
Vlag van Engeland Mervyn King
2 – 1 Vlag van Engeland Peter Manley
Vlag van Engeland Ted Hankey
2002 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
Vlag van Nederland Co Stompé
2 – 1 Vlag van Engeland Martin Adams
Vlag van Engeland Mervyn King
2003 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
Vlag van Australië Tony David
3 – 1 Vlag van Engeland Shaun Greatbatch
Vlag van Schotland Bob Taylor
2004 Vlag van Duitsland Tomas Seyler
Vlag van Duitsland Andree Welge
2 – 0 Vlag van Nederland Rick Hofstra
Vlag van Engeland Tony West
2005 Vlag van Nederland Co Stompé
Vlag van Engeland Ted Hankey
2 – 0 Vlag van Nederland Dennie Nijs
Vlag van Nederland Jonny Nijs
2006 Vlag van Engeland Martin Adams
Vlag van Engeland Mervyn King
2 – 0 Vlag van Nederland Rick Hofstra
Vlag van Engeland Tony West
2007 Vlag van Engeland Scott Waites
Vlag van Engeland Garry Thompson
2 – 0 Vlag van Noorwegen Robert Wagner
Vlag van Nederland Wesley Schols
2008 Vlag van Schotland John Henderson
Vlag van Engeland Darren Twist
2 – 0 Vlag van Nederland Dennis Zijderhand
Vlag van Nederland Cor Ernst
2009 Vlag van Nederland Gino Vos
Vlag van Nederland Rico Dera
2 – 1 Vlag van Engeland Brian Woods
Vlag van Engeland Robbie Green
2010 Vlag van Engeland Ian White
Vlag van Schotland John Henderson
2 – 0 Vlag van Engeland Scott Waites
Vlag van Engeland Garry Thompson
2011 Vlag van Engeland Martin Adams
Vlag van Schotland Ross Montgomery
2 – 0 Vlag van Engeland John Walton
Vlag van Engeland Martin Atkins
2012 Vlag van Engeland Tony O'Shea
Vlag van Engeland Darryl Fitton
2 – 1 Vlag van België Kenny Neyens
Vlag van België Dimitri Van den Bergh
2013 Vlag van Engeland Gary Robson
Vlag van Engeland James Wilson
5 – 3 Vlag van Nederland Rick Hofstra
Vlag van Nederland Dennie Bos
2014 Vlag van Engeland Richie George
Vlag van Engeland Scott Mitchell
5 – 2 Vlag van Nederland Willem Mandigers
Vlag van Engeland Jamie Hughes
2015 Vlag van Engeland Martin Atkins
Vlag van Engeland Scott Mitchell
5 – 1 Vlag van Nederland Daniel Brouwer
Vlag van Nederland Leroy Nieuwenhuis
2016 Vlag van Nederland Jimmy Hendriks
Vlag van Engeland Mark McGeeney
5 – 3 Vlag van Engeland Shaun Carrol
Vlag van Engeland Gareth Watts
2017 Vlag van Engeland Scott Mitchell
Vlag van Engeland James Hurrell
5 – 3 Vlag van Engeland Mark McGeeney
Vlag van Schotland Craig Quinn
2018 Vlag van Nederland Wesley Harms
Vlag van Nederland Richard Veenstra
5 – 3 Vlag van Nederland Yoeri Duijster
Vlag van Nederland Dave van der Zande
2019 Vlag van Nederland Gino Vos
Vlag van Nederland Berry van Peer
5 – 4 Vlag van Nederland Martijn Kleermaker
Vlag van Nederland Justin van Tergouw
2020 Vlag van Schotland Ross Montgomery
Vlag van Engeland Martin Adams
5 – 4 Vlag van Nederland Colin Roelofs
Vlag van Nederland Ryan de Vreede
2021 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022[28] Vlag van Frankrijk Thibault Tricole
Vlag van België Andy Baetens
5 – 1 Vlag van Noord-Ierland Neil Duff
Vlag van Noord-Ierland Barry Copeland
2023 Vlag van Nederland Christian Kist
Vlag van Nederland Michael Stoeten
5 – 4 Vlag van Nederland Jelle Klaasen
Vlag van Nederland Chris Landman
2024[29] Vlag van Nederland Damian Mol
Vlag van België Brian Raman
5 – 1 Vlag van Nederland Jimmy van Schie
Vlag van Nederland Jeroen Mioch

Vrouwen dubbels[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Uitslag Runner-up
1993 Vlag van Engeland Deta Hedman
Vlag van Engeland Mandy Solomons
beat
1994 Vlag van Duitsland Heike Ernst
Vlag van Engeland Barbara Sutton
beat
1995 Vlag van Engeland Deta Hedman
Vlag van Engeland Mandy Solomons
beat
1996 Vlag van Engeland Deta Hedman
Vlag van Engeland Mandy Solomons
beat
1997 Vlag van Wales Sandra Greatbatch
Vlag van Engeland Crissy Howat
beat
1998 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Sharon Colclough
4 – 3 Vlag van Engeland Trina Gulliver
Vlag van Engeland Mandy Solomons
1999 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Sharon Colclough
3 – 0 Vlag van Nederland Mieke de Boer
Vlag van Nederland K. Overman
2000 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
2 – 0 Vlag van Engeland Crissy Howat
Vlag van Engeland Tricia Wright
2001 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
2 – 0 Vlag van Engeland Crissy Howat
Vlag van Engeland Michelle Jackson
2002 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
2 – 0 Vlag van Nederland Mieke de Boer
Vlag van België Vicky Pruim
2003 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
3 – 0 Vlag van Engeland Sally Smith
Vlag van Engeland Clare Bywaters
2004 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
2 – 1 Vlag van Engeland Sally Smith
Vlag van Engeland Clare Bywaters
2005 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
2 – 0 Vlag van Engeland Barbara Lee
Vlag van Engeland Dee Bateman
2006 Vlag van Finland Sari Nikula
Vlag van Finland Marika Juhola
2 – 0 Vlag van Rusland Irina Armstrong
Vlag van Nederland Marie Therese van Welt
2007 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
5 – 1 Vlag van Nederland Karin ten Kate
Vlag van Engeland Clare Bywaters
2008 Vlag van Rusland Irina Armstrong
Vlag van Zweden Carina Ekberg
5 – 4 Vlag van Engeland Karen Lawman
Vlag van Engeland Louise Carroll
2009 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
5 – 1 Vlag van Wales Julie Gore
Vlag van Wales Jan Robbins
2010 Vlag van Nederland Francis Hoenselaar
Vlag van Engeland Trina Gulliver
5 – 2 Vlag van Nederland Karin Krappen
Vlag van Rusland Irina Armstrong
2011 Vlag van Rusland Irina Armstrong
Vlag van Engeland Dee Bateman
5 – 3 Vlag van Engeland Sue Gulliver
Vlag van Engeland Zoe Jones
2012 Vlag van Engeland Karen Lawman
Vlag van Engeland Deta Hedman
5 – 3 Vlag van Engeland Rachel Brooks
Vlag van Engeland Cristine Readhead
2013 Vlag van Engeland Trina Gulliver
Vlag van Engeland Zoe Jones
4 – 1 Vlag van Engeland Paula Jacklin
Vlag van Engeland Sue Gulliver
2014 Vlag van Rusland Anastasia Dobromyslova
Vlag van Engeland Lorraine Farlam
4 – 3 Vlag van Engeland Deta Hedman
Vlag van Engeland Fallon Sherrock
2015 Vlag van Engeland Deta Hedman
Vlag van Engeland Rachel Brooks
4 – 3 Vlag van Engeland Trina Gulliver
Vlag van Engeland Zoe Jones
2016 Vlag van Nederland Aileen de Graaf
Vlag van Nederland Sharon Prins
4 – 1 Vlag van Engeland Paula Jacklin
Vlag van Engeland Sue Gulliver
2017 Vlag van Nederland Aileen de Graaf
Vlag van Nederland Sharon Prins
4 – 3 Vlag van Engeland Deta Hedman
Vlag van Engeland Lorraine Winstanley
2018 Vlag van Engeland Lorraine Winstanley
Vlag van Australië Corrine Hammond
4 – 0 Vlag van Engeland Trina Gulliver
Vlag van Engeland Paula Jacklin
2020 Vlag van Engeland Lorraine Winstanley
Vlag van Engeland Margaret Sutton
4 – 2 Vlag van Nederland Anca Zijlstra
Vlag van Nederland Femke van Zuiden
2021 niet gehouden vanwege de Coronapandemie
2022[30] Vlag van Nederland Aileen de Graaf
Vlag van Nederland Lerena Rietbergen
4 – 2 Vlag van Wales Rhian O'Sullivan
Vlag van Wales Chris Savvery
2023 Vlag van Engeland Beau Greaves
Vlag van Engeland Deta Hedman
4 – 1 Vlag van Nederland Anca Zijlstra
Vlag van Nederland Aletta Wajer
2024[31] Vlag van Engeland Beau Greaves
Vlag van Engeland Jo Rolls
4 – 1 Vlag van Engeland Lorraine Winstanley
Vlag van Engeland Paige Pauling

Nine-dart finishes[bewerken | brontekst bewerken]

Speler Jaar Ronde Resultaat Tegenstander
Vlag van Engeland Shaun Greatbatch 2002 Finale Gewonnen Vlag van Engeland Steve Coote
Vlag van Engeland Darryl Fitton 2015 Finale Verloren Vlag van Engeland Martin Adams

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]