Ernst Udet

Ernst Udet
Ernst Udet
Geboren 26 april 1896
Frankfurt am Main, Duitse Keizerrijk
Overleden 17 november 1941
Berlijn, Nazi-Duitsland
Rustplaats Invalidenfriedhof Berlijn, Duitsland[1]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Luftstreitkräfte
Luftwaffe
Dienstjaren 1914 - 1919
1934 - 1941
Rang
Generaloberst
Bevel Jasta 37
Jasta 4
Generalluftzeugmeister
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Ernst Udet (Frankfurt am Main, 26 april 1896 - Berlijn, 17 november 1941) was een Duitse generaal en oorlogsvlieger.

Jonge jaren[bewerken | brontekst bewerken]

Ernst Udet had een van de meest opmerkelijke vliegcarrières van de eerste helft van de 20e eeuw. Ernst Udet werd in 1896 geboren in Duitsland. Hij was al op jonge leeftijd geïnteresseerd in vliegtuigen. Hij was een snelle denker, een eigenschap die van pas komt als piloot. Udet vloog voor het eerst in 1913, toen hij werd meegenomen door een testpiloot. Vanaf die dag was hij vastbesloten piloot te worden. Zoals zovelen van zijn generatie werd zijn leven gekenmerkt door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.

Eerste Wereldoorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Toen in 1914 de oorlog uitbrak, meldde hij zich meteen aan bij het leger, maar werd afgewezen omdat hij te klein was. Toch kon hij zich bij een Reserve Regiment voegen, waar hij in aanraking kwam met piloten. Vervolgens nam hij voor 2000 Duitse Mark vlieglessen, waarna hij in april 1915 zijn vliegbrevet kreeg. In datzelfde jaar nog werd Udet gevechtspiloot en beleefde zijn eerste confrontatie met een Frans toestel. Deze confrontatie eindigde in een zware vernedering voor de jonge Duitser. Maar na deze mentale slag die hij te verwerken kreeg, wist Udet zeker dat hij nooit meer dezelfde fout zou maken. Hij trainde als nooit tevoren en ontving in maart 1916 het bericht dat er twee Franse toestellen waren gesignaleerd in de buurt van Mühlhausen. Toen hij de achtervolging inzette en de toestellen vond, bleken het er geen twee maar 22 toestellen te zijn van verschillende klassen. Hij haalde hierbij één bommenwerper neer en kreeg hiervoor zijn eerste onderscheiding, het IJzeren Kruis. Dit was zijn eerste overwinning en er zouden er nog 61 volgen.

Hij werd later in de oorlog nog leider van de Jasta 11. In die functie werd hij benoemd door zijn voorganger Manfred von Richthofen, bijgenaamd Rode Baron.

Ernst Udet tijdens de Eerste Wereldoorlog

Interbellum[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het interbellum werd Udet stuntpiloot en bouwde een vliegtuigbouwbedrijf op, Udet Flugzeugbau geheten. Dit bedrijf zou later overgenomen worden door Willie Messerschmitt, de ontwerper van de BF-109. Udet verscheen ook in vele films, zoals SOS Eisberg (1933). Ook zijn autobiografie Mein Fliegerleben (1935) werd een grandioos succes.

Nadat zijn vrouw van hem scheidde en hij zijn bedrijf vaarwel moest zeggen, werd hij professioneel stuntpiloot. In die tijd was Udet zwaar depressief. Hij verachtte de opkomende nazi's vanwege hun brutaliteit en intolerantie.

Curtiss Hawk II 'D-IRIK'; een van de twee door Göring betaalde toestellen, Pools Luchtvaartmuseum

De veranderingen in 1933 in Duitsland lieten hem persoonlijk niet ongemoeid. Hij sloot zich aan bij de NSDAP, hiertoe overreed door zijn oude vriend Hermann Göring die twee exemplaren van de Curtiss model 69 Hawk II (Curtiss F11C) voor hem betaalde. Göring vertelde hem dat Hitler van plan was om een nieuwe luchtmacht op te richten. Udet had veel belangstelling hiervoor en besloot Göring te helpen. In 1934 kwam Udet voor de moeilijke beslissing te staan of hij zich zou aansluiten bij de nieuwe luchtmacht of niet. Ondanks zijn wantrouwen tegenover de nazi's stemde hij in en hielp hen om de nieuwe luchtmacht op te bouwen. Zo ontstond de Luftwaffe. De twee Curtiss Hawks werden aan een grondig onderzoek onderworpen en droegen zo bij aan de door Udet sterk bepleitte rol voor duikbommenwerpers, en de ontwikkeling van de Junkers Ju 87 (Stuka).

Kort voor de oorlog uitbrak werd Udet bevorderd tot Generalluftzeugmeister. Hij kreeg het zwaar in zijn nieuwe baan, maar had nog steeds tijd om de nieuwste vliegtuigen van de Luftwaffe te testen. Hij testte onder andere de Messerschmitt Bf 109. Udet was betrokken bij veel projecten en het schijnt dat hij vol enthousiasme het RundFlugzeuge-Project steunde.

Tweede Wereldoorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat de Fransen zich op 20 juni 1940 hadden overgegeven, ontving Udet het Ridderkruis van het IJzeren Kruis en werd tot Generaloberst bevorderd. Desondanks bleef hij depressief, wat door het verlies van de Slag om Engeland en de invasie in de Sovjet-Unie alleen nog maar erger werd. Eind augustus 1941 had Udet een lang privégesprek met Hermann Göring waarin hij probeerde zich te laten ontheffen uit zijn functie. Göring weigerde.

Op 17 november 1941 pleegde Ernst Udet zelfmoord door zich door het hoofd te schieten.[2] De Duitse propagandamachine verspreidde het valse bericht dat Ernst Udet eervol zou zijn omgekomen tijdens een testvlucht.

Op weg naar de begrafenis van Udet verongelukte Werner Mölders, een bekende gevechtspiloot uit de Tweede Wereldoorlog, tijdens een vliegtuigcrash in Breslau. Udet werd begraven naast Manfred von Richthofen op de begraafplaats Invalidenfriedhof in Berlijn. Mölders werd begraven naast Udet.

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Decoraties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ernst Udet in 1919.
    Ernst Udet in 1919.
  • Ernst Udet in 1928.
    Ernst Udet in 1928.
  • Udet's Curtiss Hawk Export (D-IRIK), zoals die te zien is in het Poolse Luchtvaart Museum.
    Udet's Curtiss Hawk Export (D-IRIK), zoals die te zien is in het Poolse Luchtvaart Museum.
  • Udet's vliegtuig bar van zijn Siebel Fh 104 A-0 tentoongesteld in het Deutsches Technikmuseum Berlijn.
    Udet's vliegtuig bar van zijn Siebel Fh 104 A-0 tentoongesteld in het Deutsches Technikmuseum Berlijn.
  • Adolf Hitler geeft eerbetoon aan de gestorven Ernst Udet.
    Adolf Hitler geeft eerbetoon aan de gestorven Ernst Udet.
  • Ernst Udet's graf.
    Ernst Udet's graf.

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Ernst Udet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernst_Udet&oldid=67346843"