Eurovisiesongfestival 1971

Eurovisiesongfestival 1971
Eurovision Song Contest Dublin 1971
Gastland Vlag van Ierland Ierland
Locatie Gaiety Theatre, Dublin
Omroep RTÉ
Datum 3 april 1971
Presentator Bernadette Ní Ghallchóir
Winnaar
Land Vlag van Monaco Monaco
Lied Un banc, un arbre, une rue
Artiest Séverine
Tekst Yves Dessca
Componist Jean-Pierre Bourtayre
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land heeft twee juryleden die elk aan ieder ander land een score van 1 tot 5 punten moeten toekennen
Aantal landen 18
Debuterend Vlag van Malta Malta
Terugkerend Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Finland Finland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Nul punten niet mogelijk
Intervalact Shannon Castle Entertainers
Chronologie
◄ 1970 – 1972 ►

Het Eurovisiesongfestival 1971 was het zestiende Eurovisiesongfestival en vond plaats op 3 april 1971 in Dublin, Ierland. Het programma werd gepresenteerd door Bernadette Ní Ghallchóir. Van de 18 deelnemende landen won Monaco met het nummer Un banc, un arbre, une rue, uitgevoerd door Séverine. Dit lied kreeg 128 punten, 8,5% van het totale aantal punten. Met 115 punten werd Spanje tweede, gevolgd door Duitsland op de derde plaats met 100 punten.

Winnares Séverine won voor Monaco, maar was nog nooit in het prinsendom geweest.[1]

Interludium[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het tellen van de stemmen traden de Shannon Castle Entertainers op.

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Stemstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Men stapte over op een nieuwe manier van punten toekennen: bij het festival waren twee juryleden van elk land aanwezig. Elk van hen geeft punten van 1 tot en met 5 voor elk liedje, behalve de eigen inzending. Elk land gaf dus minimaal twee en maximaal 10 punten per inzending. Eén jurylid moest jonger dan 25 jaar zijn, het andere jurylid moest ouder zijn.[2]

Score bijhouden[bewerken | brontekst bewerken]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden in het Engels op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. Tijdens de puntentelling zat de presentatrice achter een bureau en kwam slechts af en toe in beeld. Zij noemde het land, waarna de juryleden het bordje met punten omhoog deden.

Stemmen[bewerken | brontekst bewerken]

De jury kwam blok-voor-blok in beeld: drie landen tegelijkertijd gaven punten. Het geven van de punten ging op volgorde van optreden.

Het land en het totaal van de punten werd door de EBU-controleur gezegd in het Engels waarna hij ook het nieuwe totaal van het land noemde.

Beslissing[bewerken | brontekst bewerken]

Joegoslavië, Finland en Noorwegen waren als laatste aan de beurt om punten te geven. Aan Monaco gaven zij 27 punten, zodat het prinsdom op 128 kwam te staan. Daarmee stond de overwinning van Monaco vast: de jury van de drie landen kon maximaal 30 punten kon toekennen en geen enkel land had op dat moment 98 punten of meer.

Resultaat[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Artiest Lied Punten
1 Vlag van Monaco Monaco Séverine Un banc, un arbre, une rue 128
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Karina En un mundo nuevo 116
3 Vlag van Duitsland Duitsland Katja Ebstein Diese Welt 100
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Clodagh Rodgers Jack in the box 98
5 Vlag van Italië Italië Massimo Ranieri L'amore è un attimo 91
6 Vlag van Nederland Nederland Saskia & Serge Tijd.... 85
Vlag van Zweden Zweden Family Four Vita vidder 85
8 Vlag van Finland Finland Markku Aro & Koivistolaiset Tie uuteen päivään 84
9 Vlag van Portugal Portugal Tonicha Menina do alto da serra 83
10 Vlag van Frankrijk Frankrijk Serge Lama Un jardin sur la terre 82
11 Vlag van Ierland Ierland Angela Farrell One day love 79
12 Vlag van Zwitserland Zwitserland Peter, Sue & Marc Les illusions de nos vingt ans 78
13 Vlag van Luxemburg Luxemburg Monique Melsen Pomme, pomme, pomme 70
14 Vlag van België België Lily Castel & Jacques Raymond Goeiemorgen, morgen 68
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Krunoslav Slabinac Tvoj dječak je tužan 68
16 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Marianne Mendt Musik 56
17 Vlag van Noorwegen Noorwegen Hanne Krogh Lykken er 53
18 Vlag van Malta Malta Joe Grech Marija l-Maltija 52

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

België en Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Saskia & Serge behaalden namens Nederland een gedeelde zesde plaats

Voor België was het duo Nicole & Hugo gekozen om het land te vertegenwoordigen met Goeiemorgen, morgen. In de week voorafgaand aan het festival moest dit duo echter verstek laten gaan, vanwege de geelzucht. Het waren Lily Castel en Jacques Raymond die het nummer uiteindelijk vertolkten. Ook Nederland had voor een duo gekozen, namelijk Saskia & Serge. Zij zongen Tijd en werden ondanks geluidsproblemen zesde.

Terugkerende artiesten[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van België België Jacques Raymond Vlag van België België 1963
Vlag van Duitsland Duitsland Katja Ebstein Vlag van Duitsland Duitsland 1970

Nationale keuzes[bewerken | brontekst bewerken]

Tommy Körberg (Eurovisiesongfestival 1969) trad met 5 liedjes aan in Melodifestivalen maar geen enkel liedje haalde de finale, 5 weken lang was Family Four de winnaar van de voorronde. In Finland eindigde Lasse Mårtenson (Eurovisiesongfestival 1964) gedeeld 6de. In Noorwegen werd Odd Børre (Eurovisiesongfestival 1968) 2de terwijl Inger Jacobsen (Eurovisiesongfestival 1962) tevreden moest zijn met de laatste plaats.

Terugkerende landen[bewerken | brontekst bewerken]

De vijf landen die voor het festival van 1970 hadden afgehaakt waren er wederom bij:

Debuterende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Kaart[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]