Günther Mader

Günther Mader
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Günther Mader
Geboortedatum	24 juni 1964
Geboorteplaats	Matrei am Brenner
Nationaliteit	Oostenrijk
Lengte	1,77 m
Gewicht	77 kg
Sportieve informatie
Discipline	alpineskiën
Club	Ski Club Gries Am Brenner
Olympische Spelen	1988, 1992, 1994, 1998
Portaal    Sport

Günther Mader (Matrei am Brenner, 24 juni 1964) is een Oostenrijks voormalig alpineskiër. Hij nam viermaal deel aan de Olympische Spelen en behaalde een bronzen medaille tijdens de Olympische Winterspelen 1992 in Albertville.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Mader maakte zijn wereldbekerdebuut op 22 december 1982 tijdens de super G van Madonna di Campligio. Tijdens de Wereldbeker alpineskiën 1985/1986 behaalde Mader zijn eerste overwinning in een wereldbekerwedstrijd met winst op de combinatie in Wengen. Op de Wereldkampioenschappen alpineskiën 1987 in Vail (Colorado) behaalde Mader zijn eerste medailles op een internationaal toernooi. In de combinatie behaalde hij de bronzen medaille achter Pirmin Zurbriggen en wereldkampioen Marc Girardelli. Op de slalom deed Mader nog beter met een zilveren medaille achter de West-Duitser Frank Wörndl. Ook op de Wereldkampioenschappen alpineskiën 1989 de Wereldkampioenschappen alpineskiën 1991 behaalde Mader de bronzen medaille in de combinatie.

Mader nam in 1988 een eerste keer deel aan de Olympische winterspelen. In Calgary eindignde Mader op de 5e plaats in de Super G en 11e in de reuzenslalom. In de wereldbeker alpineskiën eindigde Mader derde in het algemene eindklassement van het seizoen 1989/1990 achter Pirmin Zurbriggen en de Noor Ole Kristian Furuseth. Met hetzelfde puntenaantal als diezelfde Furuseth won Mader wel het eindklassement in de wereldbeker slalom. In 1992 behaalde Mader zijn enige Olympische medaille: in de Olympische afdaling behaalde hij brons na zijn landgenoot Patrick Ortlieb en de Fransman Franck Piccard. Twee jaar later, op de Olympische Winterspelen 1994 in Lillehammer viel Mader net naast het podium van de Combinatie. Op de WK 1996 behaalde Mader zijn 4e bronzen medaille op de combinatie op een WK. Tijdens de WK 1997 behaalde Mader nog brons op de Super G, zijn enige medaille op een internationaal toernooi op dit nummer. Ook op de Olympische Winterspelen 1998 in Nagano moest Mader tevreden zijn met een 4e plaats op de combinatie.

Mader won in zijn loopbaan 14 wereldbekerwedstrijden. Hij behoort ook tot het selecte gezelschap van slechts 5 alpineskiërs die een wereldbekerwedstrijd in de 5 verschillende disciplines konden winnen. Desondanks won Mader nooit het eindklassement in de algemene wereldbeker. Zowel in de wereldbeker alpineskiën 1994/1995 als in 1995/1996 eindigde hij op de tweede plaats in het eindklassement, respectievelijk achter Alberto Tomba en Lasse Kjus. In het seizoen 1995/1996 won hij wel eindklassement van de wereldbeker in de combinatie.

Op het einde van het seizoen 1997/1998 zette Mader een punt achter zijn professionele loopbaan als alpineskiër. 13 dagen na zijn afscheid kreeg Mader tijdens een voetbalwedstrijd een beroerte. Als gevolg hiervan was half zijn lichaam verlamd en verloor Mader 85% van zijn woordenschat. Na 3 jaar revalidatie kon hij volledig herstellen. In 2003 bracht Mader zijn levensverhaal in boekvorm uit onder de titel: "Überleben". In dit boek beschrijft hij zijn loopbaan als alpineskiër maar ook de periode van zijn beroerte en herstel.^[1][2]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Resultaten
1985	Bormio	8e Combinatie
1987	Vail (Colorado)	2 Slalom 3 Combinatie 13e Super G
1989	Vail (Colorado)	3 Combinatie
1991	Saalbach-Hinterglemm	3 Combinatie 12e Super G 13e Slalom 14e Reuzenslalom
1993	Morioka	4e Combinatie 17e Afdaling 18e Reuzenslalom
1996	Sierra Nevada	3 Combinatie 6e Afdaling 7e Super G 12e Reuzenslalom
1997	Sestriere	3 Super G

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Resultaten
1988	Calgary	5e Super G 11e Reuzenslalom 19e Afdaling DNF2 Slalom DNF2 Combinatie
1992	Albertville	3 Afdaling 6e Reuzenslalom 7e Super G DNF1 Combinatie
1994	Lillehammer	4e Combinatie 9e Super G 11e Reuzenslalom 19e Afdaling DNF1 Slalom
1998	Nagano	4e Combinatie

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen

Seizoen	Algm	AD	SL	RS	SG	SC
1982/1983	56e	-	-	25e	-	-
1983/1984	33e	-	40e	15e	-	18e
1984/1985	59e	-	-	26e	-	-
1985/1986	10e	-	8e	13e	11e	7e
1986/1987	13e	-	8e	20e	7e	-
1987/1988	4e	48e	2	5e	10e	2
1988/1989	25e	27e	17e	16e	11e	-
1989/1990	3	-	16e	1	2	5e
1990/1991	7e	33e	15e	7e	5e	3
1991/1992	6e	10e	21e	33e	3	11e
1992/1993	4e	13e	18e	33e	2	2
1993/1994	4e	32e	11e	8e	5e	5e
1994/1995	2	11e	33e	9e	2	6e
1995/1996	2	2	25e	13e	11e	1
1996/1997	14e	26e	29e	11e	10e	2
1997/1998	26e	30e	27e	22e	14e	-

Wereldbekerzeges (14)

Datum	Plaats	Onderdeel
21 februari 1986	Wengen	Combinatie
2 maart 1986	Geilo	Slalom
20 maart 1998	Åre	Combinatie
2 december 1989	Mont-Sainte-Anne	Reuzenslalom
30 januari 1990	Les Menuires	Super G
6 januari 1991	Garmisch-Partenkirchen	Super G
8 maart 1992	Panorama Mountain Village	Super G
28 maart 1993	Whistler	Super G
27 november 1993	Park City	Reuzenslalom
12 december 1993	Val-d'Isère	Super G
16 januari 1995	Kitzbühel	Super-G
13 januari 1996	Kitzbühel	Afdaling
14 januari 1996	Kitzbuhel	Combinatie
12 januari 1997	Chamonix	Combinatie