Geerten Meijsing

Geerten Meijsing
Geerten Meijsing (1988)
Algemene informatie
Volledige naam Geerten Jan Maria Meijsing
Pseudoniem(en) Erwin Charles David Garden
Joyce & Co.
Eefje Wijnberg
Geboren 9 augustus 1950
Geboorteplaats Eindhoven
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1971 - heden
Uitgeverij Arbeiderspers
Balans
Statenhofpers
Dbnl-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Geerten Jan Maria Meijsing (Eindhoven, 9 augustus 1950), pseudoniem Eefje Wijnberg, is een Nederlands schrijver en vertaler.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Geerten Meijsing bracht zijn jeugd door in Haarlem en was daar leerling van het Triniteitslyceum en het Stedelijk Gymnasium. Hij richt halverwege jaren zestig samen met o.a. Kees Snel het schrijvers- en filmerscollectief Joyce & Co. op (een verwijzing naar de Parijse uitgever van J. Joyce's Ulixis 'Shakespeare & Co.'). Onder de naam Joyce & Co. verscheen tussen 1974 en 1986 een drietal romans, die tezamen de 'Erwin-trilogie' worden genoemd: Erwin (1974), Michael van Mander (1979) en Cecilia (1986). Deze trilogie werd ooit beschreven als een romantisch-decadente propositie over de verveling en de condities van het schrijverschap en als een encyclopedische roman over narcisme (literatuur: Erwin), vriendschap (schilderkunst: Michael van Mander) en liefde (muziek: Cecilia).

Onder zijn eigen naam kreeg Meijsing in 1988 voor Veranderlijk en wisselvallig de AKO Literatuurprijs. Het vervolg, Altijd de vrouw, werd voor dezelfde prijs genomineerd. Tussen mes en keel won in 1999 de Gouden Uil en werd genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. Voor Dood meisje ontving hij nominaties voor zowel de Gouden Uil als de Libris-prijs. In 2005 verscheen een dubbelroman samen met zijn zus Doeschka Meijsing genaamd Moord & Doodslag. In dit boek komt zus Andrea (Doeschka) op bezoek bij broer Timbeer (Geerten) in Syracuse (Italië). In 2007 publiceerde Meijsing zijn roman Siciliaanse Vespers, waarin zijn alter ego Erik Provenier wederom ten onder gaat aan een tragische liefde. In dit boek is het jeugdliefde Wolf met wie Provenier een road trip down memory lane door zijn geliefde Italië beleeft, alvorens haar te verliezen aan literair handelsreiziger Jochem Suckert.

In 1972 was Geerten Meijsing samen met Kees Snel, Frans Verpoorten jr., Peter J. Muller en Coen van der Linden een van de oprichters van het Bob Evers Genootschap.

Eefje Wijnberg[bewerken | brontekst bewerken]

Onder het pseudoniem Eefje Wijnberg publiceerde Meijsing in 1981 de roman Een meisjesleven. Het was Meijsings bedoeling dat de roman veel opschudding zou veroorzaken en een bestseller zou worden, zonder dat hij zelf als auteur in beeld kwam. Deze opzet mislukte: de media hadden al snel door wie er achter het pseudoniem zat en de roman haalde geen hoge verkoopcijfers. De tweede druk verscheen in 1990 onder Meijsings eigen naam, nadat hij in 1988 de AKO Literatuurprijs had gewonnen. Eefje zou als personage terugkeren in een aantal romans van Meijsing.

De naam 'Eefje Wijnberg' is een verwijzing naar Everdina Huberta baronesse van Wijnbergen, de eerste echtgenote van Multatuli. Samen met Meijsings romans Veranderlijk en wisselvallig (1987) en Altijd de vrouw (1991) vormt Een meisjesleven een trilogie.

Geerten Meijsing Genootschap[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2010 werd bij de zestigste verjaardag van Meijsing door een aantal sympathisanten een genootschap rond de schrijver opgericht, dat de naam 'Vrienden van de Vorm' kreeg. Daarmee werd Meijsing in navolging van Willem van den Hout, de schrijver van de Bob Evers serie, een tweede Nederlandse nog levende auteur met een eigen genootschap. In maart 2011 is dit genootschap geformaliseerd in een stichting die ten doel heeft 'het bevorderen van de aandacht voor het werk van de schrijver Geerten Meijsing, het ondersteunen van de schrijver om het creëren van nieuw werk mogelijk te maken en verder al hetgeen met een en ander rechtstreeks of zijdelings verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn, alles in de ruimste zin van het woord.'

Op 5 oktober 2012 (veertig jaar na 5 oktober 1972), werd in Haarlem de jubileum Erwindag in Haarlem gevierd met een bijeenkomst met Meijsing zelf. Ter gelegenheid daarvan verscheen een tweetal nieuwe uitgaven: Eerste doden, laatste woorden, dat een fragment bevat van een voorgenomen roman van Meijsing, alsmede een bijzonder drukwerk over de conceptie van de Erwin-trilogie, met aantekeningen uit Meijsings werkboek.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Vertalingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]