Harry Meek

Eelke Everhardus (Harry) Meek (Assen, 11 februari 1922 – Apeldoorn, 10 december 2012^[1]) was een Nederlands schilder, tekenaar, glas-in-loodkunstenaar en beeldhouwer.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

De in Drenthe geboren Meek genoot zijn kunstopleiding aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Vanaf 1958 was hij als kunstenaar gevestigd in Apeldoorn. Hij was daar eveneens werkzaam als docent aan het Christelijk Lyceum.

Meek is verantwoordelijk voor vele kunstwerken in en rond Apeldoorn: sculpturen, wandplastieken, muurschilderingen, mozaïeken, wandkleden en orgelfronten in scholen, kerken en bedrijfspanden.^[2]

Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Glas-in-loodraam, Kerkcentrum "De Drie Ranken", Eglantierlaan in Apeldoorn
Betonplastiek (1959), Gereformeerde Gemeente, Graaf van Lijndenlaan in Apeldoorn
Monument aan de synagoge (1960)^[3], glas-in-loodramen en gevelreliëfs (1959/60), Paslaan in Apeldoorn
Jona en de vis, langs vijver bij Laan van Zevenhuizen in Apeldoorn
Wandsculptuur, Rode Kruisgebouw in Apeldoorn
Gevelreliëf (1965), Waterstraat, Tiel
De Zaaier (1967), Teuge^[4]
Symbool van communicatie (1972),^[5] wandreliëf in de Mariënstraat in Nijmegen
Verbondenheid (1974), Koninginnelaan/Gemzenstraat in Apeldoorn
De Parel (1985) - Monument ter herinnering aan de landing van de prinsessen na de oorlog op Nederlandse bodem op Vliegveld Teuge, aan de Zanden in Teuge