Indianapolis Motor Speedway

Indianapolis Motor Speedway
Locatie	Speedway
Tijdzone	UTC−5
Capaciteit	257.325
Eigenaar	Roger Penske (Penske Corporation)
Operator	Indy Racing League
Geopend	12 augustus 1909
Evenementen	Indianapolis 500; NASCAR Sprint Cup; MotoGP
Lengte	2,500 mijl - 4,023 km
Bochten	4
Snelste ronde	0.37.616; (Arie Luyendyk, 1996)
Portaal	Autosport

De Indianapolis Motor Speedway is een circuit gelegen in Speedway, ten noordwesten van Indianapolis in de Verenigde Staten. Oorspronkelijk was het alleen een ovaal circuit, later werd er een binnencircuit aangelegd dat verbonden is met een deel van het ovale circuit. Het circuit is in de eerste plaats bekend om de Indianapolis 500, een wedstrijd die voor de eerste keer gereden werd in 1911.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Op 19, 20 en 21 augustus 1909 werden er voor het eerst autoraces gehouden op het circuit, georganiseerd door de American Automobile Association. Mede doordat de baan aangelegd was met gemalen steen en teer, bleek de ondergrond erg onveilig. Er vielen vijf doden tijdens de races. Zakenman Carl G. Fisher, een van de investeerders van het circuit, zorgde ervoor dat het circuit een andere ondergrond kreeg. Het circuit werd geplaveid met 3,2 miljoen kasseien en zo kreeg het circuit zijn bijnaam, brickyard. Het circuit werd in 1936 gedeeltelijk geasfalteerd en toen het circuit in 1961 volledig geasfalteerd werd, bleven er nog drie rijen over van de originele stenen aan de start en finish lijn.

Op 1 november 1927 werd het circuit gekocht door autocoureur, auto-ontwerper en Amerikaans piloot uit de Eerste Wereldoorlog, Eddie Rickenbacker, die het circuit runde totdat het gesloten werd in 1941. Na de Tweede Wereldoorlog wilde Rickenbacker het circuit verkopen. Het was tijdens de oorlog in verval geraakt en toen Wilbur Shaw, die voor de oorlog drie keer de Indy 500 gewonnen had, zag in welke staat het circuit zich bevond, begon hij mensen aan te schrijven in een poging het circuit te redden. Hij vond zakenman Tony Hulman, die bereid was om het circuit op te knappen. Hij bracht in de loop der jaren veel verbeteringen aan. Hulman overleed in 1977. Hulmans kleinzoon Tony George nam de taken over tot hij in 2009 ontslag nam als CEO, de speedway blijft wel in handen van de Hulman familie.

Het circuit is een National Historic Landmark sinds 1987.

Indianapolis 500[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Indianapolis 500 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De eerste Indianapolis 500 werd gehouden in 1911 en werd gewonnen door Ray Harroun. Vanwege de Eerste Wereldoorlog werd de race van 1916 ingekort tot 300 mijl en werd er in 1917 en 1918 geen race gehouden. Tommy Milton won de race in 1921 en 1923 en werd daarmee de eerste coureur die op de Indianapolis Motor Speedway twee keer kon winnen. Louis Meyer won in 1928, 1933 en 1936 en werd daarmee de eerste drievoudige winnaar. Ook de Tweede Wereldoorlog zorgde ervoor dat er niet geracet kon worden. A.J. Foyt won in 1961, 1964, 1967 en 1977 en werd zo de eerste viervoudige winnaar, een record dat later geëvenaard werd door Al Unser, Rick Mears en Hélio Castroneves. Emerson Fittipaldi was de eerste niet-Amerikaan die de race twee keer kon winnen. De Braziliaan won de race in 1989 en 1993. Nederlands coureur Arie Luyendyk won de race eveneens twee keer, in 1990 en 1997 en is recordhouder van de gereden snelste ronde tijdens vrije trainingen en kwalificaties, alsook de snelste gemiddelde snelheid tijdens een volledige race. Braziliaan Hélio Castroneves won de race vier keer, in 2001, 2002, 2009 en 2021.

Formule 1[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de start van het wereldkampioenschap Formule 1 werd beslist om de Indianapolis 500 te laten meetellen in de stand van het kampioenschap. Dat betekende echter niet dat de Formule 1-coureurs, die hun races voor het grootste deel in Europa reden, naar de Verenigde Staten reisden om de race te rijden. De Formule 1-coureurs bleven gewoon in Europa en reden vanaf 1953 af en toe buiten Europa, maar nooit kwamen ze naar Indianapolis tijdens die eerste jaren en de Amerikaanse rijders bleven gewoon hun races rijden in hun thuisland. Ook al stond de Indy 500 op het Formule 1 programma, de race werd nooit als een "Grand Prix" beschouwd. In 1960 werd de Indy 500 voor de laatste keer opgenomen in de eindstand van het Formule 1-kampioenschap.

Een eerste echte Grand Prix Formule 1 werd op het circuit gehouden tijdens het kampioenschap van 2000. De races werden gehouden op een deel van het ovale circuit en verder op een binnencircuit, dat aangelegd is binnenin het ovale gedeelte. De eerste race werd gewonnen door Michael Schumacher. Tijdens de vrije trainingen voor de race van 2005 crashte Ralf Schumacher met zijn Toyota zwaar tegen de muur, veroorzaakt door een probleem met de banden. Daarop besliste bandenfabrikant Michelin dat hun banden ongeschikt waren en niet veilig genoeg. Er werd voorgesteld om op het snelle deel van het circuit een chicane in te bouwen, maar er kon geen overeenstemming worden bereikt en de race startte met enkel zes wagens, de Ferrari's, de Jordans en de Minardi's, die met Bridgestone-banden reden. Het zorgde voor heel wat controverse en ontevredenheid. Na deze race werd er nog twee jaar gereden op de speedway waarna de Grand Prix van de Verenigde Staten van de kalender werd gevoerd.

Andere races[bewerken | brontekst bewerken]

De "Firestone Freedom 100" is een race uit de Indy Lights die elk jaar op vrijdag voor de Indy 500 gereden wordt.
Vanaf 1994 wordt er op het circuit jaarlijks de "Brickyard 400" gereden, een race uit de NASCAR Sprint Cup-kalender.
Vanaf 2008 wordt op het binnencircuit de "Indianapolis motorcycle Grand Prix" uit het MotoGP kampioenschap gereden. De eerste editie werd gewonnen door Valentino Rossi.

Winnaars en records[bewerken | brontekst bewerken]

Indianapolis 500[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Indianapolis 500 winnaars voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Type	Datum	Rijder	Tijd	Snelheid (km/h)
vrije training (1 ronde)	10 mei 1996	Arie Luyendyk	37.616s	385,052
kwalificatie (1 ronde)	12 mei 1996	Arie Luyendyk	37.895s	382,216
Race (1 ronde)	26 mei 1996	Eddie Cheever	38.119s	379,971
Race (200 ronden)	26 mei 2013	Tony Kanaan	2hr 40m 03.4181s	301,644

Formule 1[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Coureur	Team
2000	Michael Schumacher	Ferrari
2001	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes
2002	Rubens Barrichello	Ferrari
2003	Michael Schumacher	Ferrari
2004	Michael Schumacher	Ferrari
2005	Michael Schumacher	Ferrari
2006	Michael Schumacher	Ferrari
2007	Lewis Hamilton	McLaren-Mercedes

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Type	Datum	Rijder	Tijd	Snelheid (km/h)
vrije training (1 ronde)	19 juni 2004	Rubens Barrichello	1m 09.454s	217,301
kwalificatie (1 ronde)	19 juni 2004	Rubens Barrichello	1m 10.223s	214,921
Race (1 ronde)	20 juni 2004	Rubens Barrichello	1m 10.399s	214,375
Race (73 ronden)	19 juni 2005	Michael Schumacher	1hr 29m 43.181s	204,665

MotoGP[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Coureur	Team
2008	Valentino Rossi	Yamaha
2009	Jorge Lorenzo	Yamaha
2010	Dani Pedrosa	Honda
2011	Casey Stoner	Honda
2012	Dani Pedrosa	Honda

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Type	Datum	Rijder	Tijd	Snelheid (km/h)
vrije training (1 ronde)	17 augustus 2012	Dani Pedrosa	1:39.783	152,181
kwalificatie (1 ronde)	18 augustus 2012	Dani Pedrosa	1:38.813	153,675
Race (1 ronde)	19 augustus 2012	Dani Pedrosa	1:39.088	153,232
Race (28 ronden)	19 augustus 2012	Dani Pedrosa	46:39.631	151,871

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Officiële website

Zie de categorie Indianapolis Motor Speedway van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.