Ingrid Landmark Tandrevold

Ingrid Landmark Tandrevold
Ingrid Landmark Tandrevold
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ingrid Landmark Tandrevold
Geboortedatum 23 september 1996
Geboorteplaats Bærum
Nationaliteit Vlag van Noorwegen Noorwegen
Lengte 1,66 m
Sportieve informatie
Discipline Biatlon
Trainer/coach Sverre Waaler Kaas, Patrick Oberegger
Club Fossum IF
Olympische Spelen 2018, 2022
Debuut 2016
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 0 0 0
Wereldkampioenschappen 2 1 0
Totaal (3 medailles) 2 1 0
Portaal  Portaalicoon   Sport

Ingrid Landmark Tandrevold (Bærum, 23 september 1996) is een Noorse biatlete. Ze vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bij haar wereldbekerdebuut, in maart 2016 in Chanty-Mansiejsk, scoorde Tandrevold direct wereldbekerpunten. In december 2017 behaalde de Noorse in Hochfilzen haar eerste toptienklassering in een wereldbekerwedstrijd. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang eindigde ze als 43e op de 15 kilometer individueel, als 59e op de 7,5 kilometer sprint en als 42e op de 10 kilometer achtervolging. Op de estafette eindigde ze samen met Synnøve Solemdal, Tiril Eckhoff en Marte Olsbu op de vierde plaats.

In januari 2019 stond Tandrevold in Ruhpolding voor de eerste maal in haar carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Op de wereldkampioenschappen biatlon 2019 in Östersund veroverde ze de zilveren medaille op de 7,5 kilometer sprint. Daarnaast eindigde ze als achtste op de 10 kilometer achtervolging, als elfde op de 12,5 kilometer massastart en als achttiende op de 15 kilometer individueel. Samen met Synnøve Solemdal, Tiril Eckhoff en Marte Olsbu Røiseland werd ze wereldkampioen op de estafette. In Antholz nam de Noorse deel aan de wereldkampioenschappen biatlon 2020. Op dit toernooi eindigde ze als 57e op de 7,5 kilometer sprint, als veertiende op de 10 kilometer achtervolging en als zestiende op zowel de 15 kilometer individueel als de 12,5 kilometer achtervolging. Op de estafette prolongeerde ze samen met Synnøve Solemdal, Tiril Eckhoff en Marte Olsbu Røiseland de wereldtitel.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Biatlon[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 43e 59e 42e 4e
2022 Vlag van China Peking 8e 5e 14e

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
Single gemengde
estafette
2019 Vlag van Zweden Östersund 18e Zilver 8e 11e Goud
2020 Vlag van Italië Antholz 16e 57e 14e 16e Goud
2021 Vlag van Slovenië Pokljuka Brons 21e 10e Zilver Goud
2023 Vlag van Duitsland Oberhof 11e 14e 4e Zilver 6e Goud

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2015/2016 85e 80e 80e
2017/2018 40e 35e 37e 36e
2018/2019 11e 8e 11e 19e 6e
2019/2020 7e 11e 11e Brons 13e
2020/2021 8e 11e 10e 12e Goud
2021/2022 15e 7e 22e 15e 5e
2022/2023 6e 4e 10e 6e 12e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
Individueel
1. 21 maart 2021 Vlag van Zweden Östersund 12,5 km massastart
2. 8 december 2023 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 7,5 km sprint
Estafettes
1. 27 november 2017 Vlag van Zweden Östersund Gemengde estafette
2. 16 maart 2019 Vlag van Zweden Östersund (WK) 4x6 km estafette
3. 8 december 2019 Vlag van Zweden Östersund 4x6 km estafette
4. 14 december 2019 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4x6 km estafette
5. 11 januari 2020 Vlag van Duitsland Oberhof 4x6 km estafette
6. 17 januari 2020 Vlag van Duitsland Ruhpolding 4x6 km estafette
7. 22 februari 2020 Vlag van Italië Antholz (WK) 4x6 km estafette
8. 7 maart 2020 Vlag van Tsjechië Nové Město 4x6 km estafette
9. 12 december 2020 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4x6 km estafette
10. 20 februari 2021 Vlag van Slovenië Pokljuka (WK) 4x6 km estafette
11. 8 januari 2022 Vlag van Duitsland Oberhof Gemengde estafette
12. 22 januari 2022 Vlag van Italië Antholz 4x6 km estafette
13. 3 maart 2022 Vlag van Finland Kontiolahti 4x6 km estafette
14. 13 maart 2022 Vlag van Estland Otepää Gemengde estafette
15. 8 januari 2023 Vlag van Slovenië Pokljuka Single-Mixed-Relay
16. 14 januari 2023 Vlag van Duitsland Ruhpolding 4x6 km estafette
17. 11 maart 2023 Vlag van Zweden Oestersund 4x6 km estafette
18. 29 november 2023 Vlag van Zweden Oestersund 4x6 km estafette
19. 10 december 2023 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 4×6 km estafette

Langlaufen[bewerken | brontekst bewerken]

Overige resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Plaats Wedstrijd Onderdeel
3e plaatsen
1. 12 april 2019 Vlag van Noorwegen Hafjell Red Bull Janteloppet 30 km vrije stijl (massastart)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Ingrid Landmark Tandrevold van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.