Jack Harrison

Jack Harrison
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jack David Harrison
Geboortedatum 20 november 1996
Geboorteplaats Stoke-on-Trent, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 175 cm
Been Rechts
Positie Vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Everton
(gehuurd van Vlag van Engeland Leeds United)
Rugnummer 11
Contract tot 30 juni 2028 (bij Leeds United)
Verhuurd tot 30 juni 2024
Jeugd
2003–2010 Vlag van Engeland Manchester United
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2016–2017
2018–2021
2018
2018–2021
2021–
2023–
Vlag van Verenigde Staten New York City
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Engeland Middlesbrough
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van Engeland Everton
59(14)
0(0)
4(0)
121(18)
71(13)
0(0)

* Bijgewerkt op 17 september 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jack David Harrison (Stoke-on-Trent, 20 november 1996) is een Engels voetballer die doorgaans speelt als vleugelspeler. In juli 2021 verruilde hij Manchester City voor Leeds United, dat hem daarvoor al drie seizoenen huurde.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Harrison werd geboren in Engeland, waar hij in de jeugd speelde van Manchester United. Op veertienjarige leeftijd verhuisde hij naar de Verenigde Staten. Hij ging studeren in Sheffield, Massachusetts, waar hij ook ging voetballen. Tijdens de MLS SuperDraft in 2016 werd hij als eerste gekozen, door Chicago Fire, dat hem daarna ruilde naar New York City.[1] Door een blessure moest hij zijn debuut een paar maanden uitstellen.[2] Dat debuut voor NYCFC kwam voor de vleugelspeler op 21 mei 2016, toen met liefst 0–7 verloren werd van stadsgenoot New York Red Bulls. Harrison mocht van coach Patrick Vieira in de zevenenvijftigste minuut invallen voor Thomas McNamara.[3] Zijn eerste doelpunt volgde op 3 juni 2016, thuis tegen Real Salt Lake. In de zesenvijftigste minuut kreeg hij de bal van David Villa en opende hij de score. Door doelpunten van Joera Movsisjan, Juan Manuel Martínez en een eigen goal van Frédéric Brillant kwamen de bezoekers met 1–3 voor. Villa benutte drie minuten voor tijd nog een strafschop maar het was niet genoeg voor een punt.[4] Met zijn treffer werd de Engelsman wel de jongste doelpuntenmaker ooit van NYCFC.[5] Aan het einde van het jaar werd Harrison derde in de verkiezing voor talent van het jaar, achter Jordan Morris (Seattle Sounders) en Keegan Rosenberry (Philadelphia Union).[6] Ook de titel voor doelpunt van het jaar won hij niet; hij werd tweede achter Shkëlzen Gashi (Colorado Rapids).[7]

In januari 2018 nam Manchester City Harrison over en hij tekende voor drieënhalf jaar in zijn geboorteland. Direct verhuurde Manchester City hem aan Middlesbrough voor de rest van het seizoen 2017/18.[8] Na vier wedstrijden bij Middlesbrough keerde hij terug naar Manchester City, dat hem direct weer verhuurde aan Leeds United[9] Met Leeds werd hij in het seizoen 2019/20 kampioen van de Championship. Na drie seizoenen op huurbasis maakte hij in juli 2021 de definitieve overstap naar Leeds United.[10] In het voorjaar van 2023 werd zijn verbintenis opengebroken en verlengd tot medio 2028.[11] Voorafgaand aan het seizoen 2023/24 nam Everton de vleugelspeler op huurbasis over.[12]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2016 Vlag van Verenigde Staten New York City Major League Soccer 23 4 1 0 24 4
2017 36 10 1 0 37 10
2017/18 Vlag van Engeland Manchester City Premier League 0 0
Vlag van Engeland Middlesbrough Championship 4 0 0 0 4 0
2018/19 Vlag van Engeland Leeds United 39 4 3 0 42 4
2019/20 46 6 3 0 49 6
2020/21 Premier League 36 8 0 0 36 8
2021/22 Vlag van Engeland Leeds United 35 8 3 2 38 10
2022/23 31 4 4 1 35 5
2023/24 Vlag van Engeland Everton 0 0 0 0 0 0
Totaal 250 44 15 3 0 0 265 47

Bijgewerkt op 17 september 2023.[13]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Leeds United
Championship 1 2019/20

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]