Jan Paul Schutten

Jan Paul Schutten, 2015

Jan Paul Schutten (Vlissingen, 30 november 1970) is een Nederlandse schrijver van jeugdliteratuur.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Schutten is een schrijver van kinderboeken. Het grootste deel van zijn werk bestaat uit informatieve boeken, met name over dieren, geschiedenis en wetenschap. Met zijn debuut Ruik eens wat ik zeg, een non-fictieboek over de taal van planten en dieren won hij meteen een Vlag en Wimpel. In 2008 ontving Schutten de Gouden Griffel voor Kinderen van Amsterdam en in 2014 voor Het raadsel van alles wat leeft- en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel. Dit boek werd ook bekroond met het Gouden Penseel voor de illustraties van Floor Rieder. In 2009 schreef hij het kinderboekenweekgeschenk: De wraak van het spruitje. Jan Paul Schutten werd in 2015 voor 2 jaar benoemd als Kinderboekenambassadeur, een initiatief van Stichting Lezen en het Nederlandse Letterenfonds. In deze functie volgt hij Jacques Vriens op, de eerste kinderboekenambassadeur. Schutten wil zich met name inzetten voor het informatieve boek als hulpmiddel bij leesbevordering.[1]

Bekroningen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2004 - Vlag en Wimpel voor Ruik eens wat ik zeg
  • 2007 - Kinderboekwinkelprijs voor Gilgamesj met Frank Groothof en Karst-Janneke Rogaar
  • 2008 - Gouden Griffel voor Kinderen van Amsterdam
  • 2012 - Vlag en Wimpel voor Groeten uit 2030
  • 2013 - KIDDO Leespluim voor Het meisje met de Gouden jurk
  • 2013 - Nominatie Jan Wolkers Prijs voor Het raadsel van alles wat leeft- en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel
  • 2013 - Nienke van Hichtum-prijs voor Het raadsel van alles wat leeft- en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel
  • 2014 - Gouden Tulp, prijs voor het beste non fictie-boek voor Het raadsel van alles wat leeft- en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel[2]
  • 2014 - Gouden Griffel voor Het raadsel van alles wat leeft- en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel
  • 2019 - Zilveren Griffel voor Het mysterie van niks en oneindig veel snot
  • 2021 - Zilveren Griffel (Categorie Informatief) voor Wonderbos. Met illustraties van Medy Oberendorff

Internationale bekroningen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2014 - Buch des Monats Oktober 2014, Deutsche Akademie für Kinder- und Jugendliteratur
  • 2014 - Emys Sachbuchpreis
  • 2014 - Wissenschaftsbuch des Jahres, Bild der Wissenschaft
  • 2014 - LUCHS-Preis (Radio Bremen, Die Zeit)
  • 2015 - Die besten 7, Deutschlandfunk
  • 2019 - Shenzhen Top Ten
  • 2020 - Bayerns Beste Independent Bücher

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1998 - De Bralmanak
  • 2003 - Ruik eens wat ik zeg, de taal van dieren en planten (Querido), illustraties Sieb Posthuma
  • 2005 - Alles uit de kast (Van Goor)
  • 2006 - Het NOS Jeugdjournaal (Van Goor)
  • 2006 - Daar komen de Romeinen! (Kluitman)
  • 2006 - Zoop in India (Van Holkema en Warendorf)
  • 2006 - The making of Zoop in India (Van Holkema en Warendorf)
  • 2007 - Topgeheim! Niet openen! (Kluitman)
  • 2007 - Dat gaat mis Mees (Kluitman)
  • 2007 - Ik kook ook (Kluitman)
  • 2007 - Kinderen van Amsterdam Winnaar Gouden Griffel 2008 (Nieuw Amsterdam)
  • 2008 - Speuren naar Sporen (Kluitman)
  • 2008 - Daar is Mees weer (Kluitman)
  • 2008 - Kinderen van Amsterdam (Nieuw Amsterdam)
  • 2008 - Van Wolf tot Watje (Davidsfonds/Biblion)
  • 2008 - Kinderen van Nederland (Nieuw Amsterdam)
  • 2008 - De taarten van Abel (Nieuw Amsterdam)
  • 2009 - Fluit! Het verhaal van de beste fluiter ter wereld (Rubinstein)
  • 2009 - Graaf Sandwich en andere etenswaardigheden (Nieuw Amsterdam)
  • 2009 - De wraak van het spruitje (Kinderboekenweekgeschenk 2009)
  • 2009 - De taart van Mees (Kluitman)
  • 2010 - Bekijk het maar! (Zwijsen)
  • 2010 - Superslimme dieren (Kluitman)
  • 2010 - De zwijnenbende (Zwijsen)
  • 2010 - Weet jij alles over de oertijd? (Zwijsen)
  • 2010 - Iedereen is gek (Davidsfonds/De Fontein)
  • 2011 - Ik wil vleugels (Querido)
  • 2011 - De sok van jip is wit (De Knipoog)
  • 2011 - Groeten uit 2030 (Davidsfonds/De Fontein)
  • 2012 - Kijk je ogen uit! (Davidsfonds/Gottmer)
  • 2012 - Het meisje met de gouden jurk (Rubinstein)
  • 2012 - Is dat alles? (Gottmer)
  • 2012 - Pret in het bos (Zwijsen)
  • 2013 - Jij bent je brein (Atlas/Contact)
  • 2013 - Het raadsel van alles wat leeft - en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel (Gottmer), illustraties Floor Rieder
  • 2013 - Ik hou van Artis (Rubinstein)
  • 2013 - Paarden, zwaarden en rare baarden (Querido/Athenaeum Polak & Van Gennep)
  • 2013 - Jan van Scorel, Sede Vacante 1523 (Lecturis)
  • 2014 - Als ik kok ben (Zwijsen)
  • 2014 - Robot Rikko knapt het op (Zwijsen)
  • 2014 - De ruimtequiz (Zwijsen)
  • 2014 - Wat moet je aan op de maan? (Zwijsen)
  • 2014 - Malevich, President van de ruimte (W-Books)
  • 2015 - Het wonder van jou en je biljoenen bewoners (Gottmer)
  • 2016 - Achter de schermen bij het NOS Jeugdjournaal (Kluitman)
  • 2017 - Binnenstebinnen (Gottmer)
  • 2018 - Het mysterie van niks en oneindig veel snot (Gottmer)
  • 2018 - Marten en Oopjen maken zich mooi (Rubinstein)
  • 2018 - Fiep in de natuur (Querido)
  • 2019 - Van T-rex tot tandjesgras (Gottmer)
  • 2020 - Wonderbos (Lannoo)
  • 2020 - Het geheim van de tuin (Gottmer)
  • 2020 - Tim de kleine boswachter (Volt)
  • 2020 - Stuiver en Pluis in Egypte (Gottmer)
  • 2020 - Hoe word je grappig als je niet leuk bent? (Querido)
  • 2020 - Wonderbos (Lannoo) Met illustraties van Medy Oberendorff
  • 2022 - Tim de kleine boswachter. De baas van het bos - met illustraties van Emanuel Wiemans

Cd[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2007 - Barok, cd met Edwin Rutten als verteller (Rubinstein)
  • 2008 - Kinderen van Nederland, voorgelezen door Monique Hagen (Rubinstein)
  • 2009 - Kinderen van Amsterdam, voorgelezen door Monique Hagen en de auteur (Rubinstein)
  • 2013 - Jij bent je brein, voorgelezen door Jeroen Kramer, Bouwien Begeman en Roan Pronk (Rubinstein)
  • 2013 - Het raadsel van alles wat leeft- en de stinksokken van Jos Grootjes uit Driel, voorgelezen door Isolde Hallensleben en de auteur (Rubinstein)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]