Jan Raas (wielrenner)

Jan Raas
Raas tijdens de huldiging na het behalen van de wereldtitel in 1979.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Jan Raas
Bijnaam	Amstel Gold Raas
Geboortedatum	8 november 1952
Geboorteplaats	‘s-Heerenhoek, Nederland
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1975 1976 1977 1978–1979 1980–1981 1982–1983 1984–1985	TI-Raleigh TI-Raleigh-Campagnolo Frisol-Gazelle-Thirion TI-Raleigh-McGregor TI-Raleigh-Creda TI-Raleigh-Campagnolo Kwantum Hallen-Yoko
Beste prestaties
Milaan-San Remo	1e (1977)
Ronde van Vlaanderen	1e (1979, 1983)
Parijs-Roubaix	1e (1982)
Amstel Gold Race	1e (1977, 1978, 1979, 1980, 1982)
Luik-Bastenaken-Luik	13e (1977)
Ronde van Frankrijk	10 etappezeges
WK op de weg	1e (1979)
Portaal    Wielersport

Jan Raas (Heinkenszand, 8 november 1952) is een Nederlands voormalig beroepswielrenner en ploegleider. Raas was renner van 1975 tot 1985 en daarna tot 2003 ploegleider en sportdirecteur.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Raas blonk vooral uit in de klassiekers, waarvan hij er veertien won in zijn carrière. Zijn vijf (een record) overwinningen in de Amstel Gold Race leverden hem de bijnaam Amstel Gold Raas op.^[1][2] In 1979 werd hij in Valkenburg wereldkampioen op de weg. Met Gerrie Knetemann en Joop Zoetemelk deelt hij het Nederlands record van gewonnen Touretappes: tien stuks. Overigens reed hij de Tour slechts twee keer uit: in 1976 en in 1978. Raas behaalde in totaal 145 wegzeges.

Voordat hij beroepswielrenner werd, behaalde Raas al successen bij de amateurs (Nederlands kampioen in 1973 en ritoverwinningen in Olympia's Ronde door Nederland).

In 1975 tekende Raas een contract bij de later vermaard geworden Raleighploeg van Peter Post. Hij vertrok daar reeds na twee seizoenen, wegens onenigheid over zijn positie in de ploeg. Raas wenste een beschermde rol in de klassiekers, maar Peter Post wilde hem die niet geven.

In het seizoen 1977 reed Raas voor de Frisol/Gazelle ploeg en bewees zijn gelijk met overwinningen in Milaan-San Remo, de Amstel Gold Race en een etappe in de Ronde van Frankrijk.

Omdat Frisol als sponsor aan het eind van het seizoen stopte, keerde Raas in 1978 terug bij Raleigh. Voor die ploeg brak toen een periode aan van grote successen, niet in het laatst door de bijdrage van Raas, die niet alleen zelf veel overwinningen behaalde, maar ook de hand had in zeges van ploeggenoten als Henk Lubberding en Leo van Vliet in Gent-Wevelgem, respectievelijk in 1980 en 1983.

In 1978 reed Jan Raas een opmerkelijke Tour de France. Hij won in Leiden de proloog, maar mocht na afloop niet de gele trui aantrekken als klassementsleider. De Tourdirecteur, Félix Lévitan besloot de uitslag van de proloog niet mee te laten tellen voor het klassement, omdat de regen het parkoers te gevaarlijk gemaakt zou hebben. Een merkwaardige beslissing voor een Tourdirecteur die er anders niet voor terugschrok renners over de zwaarste bergen in extreme weersomstandigheden te sturen. De werkelijke reden voor zijn beslissing had te maken met onenigheid tussen de Tourdirectie en de plaatselijke organisatie over de afdracht van sponsorgelden. De getergde Raas won daarop de volgende dag de etappe naar Sint-Willebrord met een voorsprong van 1 seconde, waarna hij alsnog de gele trui kon aantrekken. Ook de daaropvolgende twee dagen behield hij deze leiderstrui. Een andere opvallende prestatie in die Tour leverde hij in de 10e etappe naar Pau, de eerste die over de bergen voerde. Hier werd de Marie-Blanque bedwongen. Raas kwam in de eerste groep van 36 renners mee en werd zelfs derde in de rituitslag. Henk Lubberding won die rit. Dat Raas dat jaar goed op dreef was bleek ook uit zijn 18e plaats in de klimtijdrit naar de Puy de Dôme over 52,5 km. Raas eindigde dat jaar de Tour als 24e.

Raas reed in de Ronde van Frankrijk van 1982 één dag in de bolletjestrui van het bergklassement. Die trui had hij veroverd door in de proloog de snelste tijd neer te zetten over een beklimming die in het parkoers was opgenomen.

In 1983 kwam het tot een breuk met Peter Post, waarbij Raas opstapte en voor zichzelf begon.^[3] Een groot deel van de renners ging met hem mee. In Kwantum Hallen-Yoko werd een nieuwe sponsor gevonden. Jan Gisbers en de Belg Guillaume Driessens werden aangetrokken als ploegleiders. Een val van Raas in Milaan-San Remo in 1984 markeerde zijn einde als actief renner: hij kwam nog wel terug, maar niet meer op het niveau dat hij had. Het verwachte succes binnen de nieuwe ploeg bleef voorts uit. Interventie van de sponsor leidde ertoe dat Driessens en Gisbers in het voorjaar van 1985 aan de kant werden gezet en dat Raas zelf ploegleider werd.

Als ploegleider was hij aanvankelijk succesvol: renners als Adrie van der Poel, Gerrit Solleveld, Jelle Nijdam, Jean-Paul van Poppel behaalden overwinningen in klassiekers en Touretappes. Na 1990 verdampte langzaamaan het succes, mede door gebrek aan nieuwe talentvolle aanwas vanuit de kringen der amateurs. Sponsors begonnen hierdoor ook hun belangstelling voor de wielersport te verliezen.

Waar andere Nederlandse ploegleiders (Post, Gisbers) in die periode daardoor noodgedwongen stopten, slaagde Raas er echter in opnieuw een sponsor te vinden in de Rabobank. Hoewel soms hoopvolle resultaten bereikt werden, bleek de sponsor eind 2003 ontevreden en werd Raas op een zijspoor gezet. In zijn column in het Algemeen Dagblad haalde hij met grote regelmaat zijn gram op de Rabobank, die hij niet meer bij naam wenst te noemen.

Belangrijkste successen als beroepswielrenner[bewerken | brontekst bewerken]

Belangrijkste ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

• 1975 – TI-Raleigh
• 1976 – TI-Raleigh-Campagnolo
• 1977 – Frisol-Gazelle-Thirion
• 1978 – TI-Raleigh-McGregor
• 1979 – TI-Raleigh-McGregor
• 1980 – TI-Raleigh-Creda
• 1981 – TI-Raleigh-Creda
• 1982 – TI-Raleigh-Campagnolo
• 1983 – TI-Raleigh-Campagnolo
• 1984 – Kwantum Hallen-Yoko
• 1985 – Kwantum Hallen-Yoko

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Klassiekers	Etappekoersen	Grote Rondes	Kampioenschappen	Overige eendaagse wedstrijden	Zesdaagses	Etappes	Totaal aantal zeges
1975					G.P. Zottegem			1
1976				NK Wielrennen Elite			1 rit Ronde van België	2
1977	Milaan-San Remo, Amstel Gold Race						1 rit Ronde van Frankrijk, 1 rit Ronde van de Middellandse Zee	4
1978	Parijs-Tours, Amstel Gold Race				Parijs-Brussel		3 ritten Ronde van Frankrijk, 1 rit Vierdaagse van Duinkerken, 1 rit Ronde van Zwitserland, 1 rit Ronde van Nederland	9
1979	Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race	Ronde van Nederland		WK	E3-Prijs Vlaanderen		1 rit Ronde van Frankrijk, 2 ritten Ronde van Nederland, 1 rit Ronde van de Middellandse Zee, 1 rit Ronde van Duitsland, 1 rit Parijs-Nice, 1 rit Ronde van België	12
1980	Amstel Gold Race				Kuurne-Brussel-Kuurne, E3-Prijs Vlaanderen	Zesdaagse van Rotterdam	3 ritten Ronde van Frankrijk, 2 ritten Ronde van de Middellandse Zee, 1 rit Parijs-Nice, 1 rit Ronde van België, 1 rit Ster van Bessèges, 2 ritten Ronde van Luxemburg, 1 rit Ronde van Nederland	15
1981	Gent-Wevelgem, Parijs-Tours	Ster van Bessèges			Omloop het Volk, E3-Prijs Vlaanderen, GP Jef Scherens		3 ritten Ster van Bessèges, 1 rit Ronde van de Middellandse Zee	10
1982	Parijs-Roubaix, Amstel Gold Race				Dwars door Vlaanderen		1 rit Ronde van Frankrijk, 1 rit Ronde van Nederland, 1 rit Ster van Bessèges	6
1983	Ronde van Vlaanderen			NK Wielrennen Elite	Kuurne-Brussel-Kuurne		1 rit Driedaagse van de Panne-Koksijde	4
1984				NK Wielrennen Elite			1 rit Ronde van Frankrijk	2

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1975 1976 83e   1977 opgave (1)  1978 24e (3)  1979 opgave (1)  1980 opgave (3)  1981 1982 opgave (1)  1983 opgave   1984 opgave (1)  1985 (*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Parijs-Tours Omloop Het Volk E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten 1975 24e 40e 5e 8e 6e 41e (SPP) 1976 11e 7e 2  ↑ 8e 9e 8e 1977 1 10e 3  ↑ 6e 1  ↑ 13e 2 7e 11e (SPP) 1978 105e 4e 22e 3  ↑ 1  ↑ 1  ↑ 3 2  ↑ 13e 5e (SPP) 1979 12e 3 1  ↑ 5e 1  ↑ 3 2 1  ↑  ↑ 5e (SPP) 1980 3 6e 3  ↑ 1  ↑ 35e 4e 1  ↑ 11e (SPP) 1981 1 3  ↑ 5e 1 1 1  ↑ 17e 3  (SPP) 1982 14e 13e 1  ↑ 1  ↑ 24e 6e 5e 17e 6e (SPP) 1983 3 2 1  ↑ 3  ↑ 3 2 3  (SPP) 1984 30e 11e 1985 93e

Vernoeming[bewerken | brontekst bewerken]

In Zeeland is er een bewegwijzerde 101 km lange fietsroute naar Jan Raas vernoemd, de Jan Raasroute.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jan Raas.

(en) Profiel van Jan Raas op ProCyclingStats

Voorganger: Hennie Kuiper 1975

Nederlands kampioen wielrennen Jan Raas 1976

Opvolger: Fedor den Hertog 1977

Voorganger: Johan van der Velde 1982

Nederlands kampioen wielrennen Jan Raas 1983, 1984

Opvolger: Jacques Hanegraaf 1985