Katie Uhlaender

Katie Uhlaender
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Katie Uhlaender
Geboortedatum	17 juli 1984
Geboorteplaats	Vail
Nationaliteit	Verenigde Staten
Lengte	1,60 m
Gewicht	64 kg
Sportieve informatie
Discipline	Skeleton
Olympische Spelen	2006, 2010, 2014, 2018, 2022
Extra	Winnaar wereldbeker skeleton 2006/2007 en 2007/2008; Wereldkampioene skeleton 2012
Portaal	Sport

Katie Uhlaender (Vail, 17 juli 1984) is een Amerikaans skeletonster.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Uhlaender deed aan atletiek en speelde basketbal in haar jeugd.^[1] Uhlaender maakte haar wereldbekerdebuut op 26 november 2004 in Winterberg. Ze kwalificeerde zich voor de Olympische Winterspelen van 2006, waar ze goed was voor een zesde plaats. Net voor de Spelen raakte haar coach in opspraak door een zedenzaak en een teamgenoot testte positief op een maskeerproduct.^[2] Op 2 december 2006 won ze haar eerste wereldbekerwedstrijd in het Canadese Calgary. In hetzelfde seizoen won ze nog 4 wereldbekerwedstrijden waardoor ze ook de eindoverwinning in de wereldbeker skeleton 2006/2007 in de wacht sleepte. In 2007 won ze ook brons op het wereldkampioenschap in Sankt Moritz. Uhlaender won ook de wereldbeker 2007/2008.

Op de wereldkampioenschappen skeleton 2008 behaalde ze de zilveren medaille op het individuele nummer, maar ook de bronzen medaille in de landenwedstrijd.

Tijdens de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver gleed Uhlaender naar de elfde plaats. Twee jaar later, op de Wereldkampioenschappen skeleton 2012 behaalde ze haar eerste wereldtitel. Enkele dagen later werd ze ook wereldkampioene met het Amerikaanse team in de landenwedstrijd. Van 2011 tot 2013 was ze ook actief als gewichtshefster en probeerde ze zich te kwalificeren voor de Olympische Zomerspelen, ze was ook kortstondig baanwielrenster.

Op de Olympische Winterspelen 2014 werd Uhlaender vierde op slechts vier honderdsten van de Russische Jelena Nikitina, nadien sprak ze zich meermaals kritisch uit over het Russische dopingprogramma.^[3]^[4] In 2018 nam ze opnieuw deel ditmaal behaalde ze een maar een dertiende plaats. Op de Winterspelen in 2022 nam ze voor de vijfde keer deel en werd 6e net zoals haar eerste deelname zestien jaar eerder.

Uhlaender neemt kende haar grootste successen voor haar blessures en het herstel van meerdere zware operaties in 2009 aan haar knieschijf; ze onderging in totaal twaalf verschillende operaties in haar carrière.^[5] In 2016 werd er een auto-immuunziekte bij haar vastgesteld. In 2017 ontdekte ze het overlijden van haar goede vriend Steven Holcombin zijn hotelkamer.^[6] Nadien nam ze nog verschillende malen deel aan de wereldbeker en scoorde nog steeds goede resultaten maar kon geen top 10 resultaat in de eindranking meer behalen. Na lange tijd niet te hebben deelgenomen aan het wereldkampioenschap behaalde ze in 2021 een zesde plaats.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Ze is de dochter van honkbalspeler en coach Ted Uhlaender die in 2009 overleed toen ze actief was in een wereldbekerwedstrijd, ze hoorde pas nadien van zijn overlijden.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Onderdeel
2006	Turijn	6e
2010	Vancouver	11e
2014	Sotsji	4e
2018	Pyeongchang	13e
2022	Peking	6e

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Plaats	Onderdeel
2005	Calgary	7e individueel
2007	Sankt Moritz	3 individueel
2008	Altenberg	2 individueel 3 landenwedstrijd
2009	Lake Placid	7e individueel 3 landenwedstrijd
2011	Königssee	9e individueel 9e landenwedstrijd
2012	Lake Placid	1 individueel 1 landenwedstrijd
2013	Sankt Moritz	7e individueel 8e landenwedstrijd
2016	Igls	10e individueel 10e met gemengdlandenteam
2021	Altenberg	6e Individueel

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Rang
2004/2005	6e
2005/2006	4e
2006/2007	1
2007/2008	1
2008/2009	3
2009/2010	7e
2010/2011	24e
2011/2012	11e
2012/2013	3
2013/2014	12e
2014/2015	/
2015/2016	/
2016/2017	16e
2017/2018	12e
2018/2019	/
2019/2020	/
2020/2021	18e
2021/2022	13e

Wereldbekerzeges[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Plaats
2 december 2006	Calgary
9 december 2006	Park City
17 december 2006	Lake Placid
14 januari 2007	Nagano
18 februari 2007	Winterberg
14 december 2007	Lake Placid
18 januari 2008	Cesana Torinese
26 januari 2008	Sankt Moritz
2 februari 2008	Königssee
17 november 2012	Park City
15 december 2012	La Plagne

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Andrew Wood, Central Texas native Katie Uhlaender finishes 6th in fifth Olympic run. https://www.kcbd.com. Gearchiveerd op 16 februari 2022. Geraadpleegd op 16 februari 2022.
↑ (en) U.S. Skeleton Sliders Move Beyond Drama. AP NEWS. Geraadpleegd op 16 februari 2022.
↑ (en) Adam Kilgore, Katie Uhlaender knows the thrill of the Olympics, and the frustration with those who run them. The Washington Post (11/02/2022). Geraadpleegd op 16/02/2022.
↑ (en) Dan Wolken, Katie Uhlaender lost a medal to Russian doping. She isn't sure much has improved since. USA TODAY. Gearchiveerd op 16 februari 2022. Geraadpleegd op 16 februari 2022.
↑ (en) Karen Rosen, THE 12 SURGERIES OF SKELETON RACER KATIE UHLAENDER: HOW SHE’S BOUNCED BACK FROM INJURIES, ILLNESS, HEARTBREAK (14/12/2017). Geraadpleegd op 16/02/2022.
↑ (en) Skeleton's Uhlaender overcomes Olympic challenges once again. AP NEWS (9 februari 2022). Gearchiveerd op 17 februari 2022. Geraadpleegd op 16 februari 2022.

(en) Profiel van Katie Uhlaender op de website van de Internationale Bobslee- en Skeletonfederatie (IBSF)
(en) Profiel van Katie Uhlaender op sports-reference.com (gearchiveerd)

[1] (en) Andrew Wood, Central Texas native Katie Uhlaender finishes 6th in fifth Olympic run. https://www.kcbd.com. Gearchiveerd op 16 februari 2022. Geraadpleegd op 16 februari 2022.

[2] (en) U.S. Skeleton Sliders Move Beyond Drama. AP NEWS. Geraadpleegd op 16 februari 2022.

[3] (en) Adam Kilgore, Katie Uhlaender knows the thrill of the Olympics, and the frustration with those who run them. The Washington Post (11/02/2022). Geraadpleegd op 16/02/2022.

[4] (en) Dan Wolken, Katie Uhlaender lost a medal to Russian doping. She isn't sure much has improved since. USA TODAY. Gearchiveerd op 16 februari 2022. Geraadpleegd op 16 februari 2022.

[5] (en) Karen Rosen, THE 12 SURGERIES OF SKELETON RACER KATIE UHLAENDER: HOW SHE’S BOUNCED BACK FROM INJURIES, ILLNESS, HEARTBREAK (14/12/2017). Geraadpleegd op 16/02/2022.

[6] (en) Skeleton's Uhlaender overcomes Olympic challenges once again. AP NEWS (9 februari 2022). Gearchiveerd op 17 februari 2022. Geraadpleegd op 16 februari 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]