Keizer Karel VI

Karel VI
Staatsieportret van keizer Karel VI door Johann Gottfried Auerbach, 1735.
Rooms-Duits koning en keizer
Regeerperiode 1711 - 1740
Verkiezing
Kroning
12 oktober 1711 in Frankfurt
22 december 1711 in de Dom van Frankfurt
Voorganger Jozef I
Opvolger Karel VII Albrecht
Koning van Hongarije, koning van Bohemen en regerend aartshertog van Oostenrijk
Regeerperiode 1711 - 1740
Kroning 22 mei 1712 in de Sint-Maartensdom, Presburg
5 juni 1722 in de Sint-Vituskathedraal, Praag
Voorganger Jozef I
Opvolger Maria Theresia
Koning van Sardinië
Regeerperiode 1713 - 1720
Voorganger Filips V van Spanje
Opvolger Victor Amadeus II
Koning van Napels
Regeerperiode 1713 - 1735
Voorganger Filips V van Spanje
Opvolger Karel VII
Koning van Sicilië
Regeerperiode 1720 - 1735
Voorganger Victor Amadeus II
Opvolger Karel VII
Huis Habsburg
Vader Leopold I
Moeder Eleonora van Palts-Neuburg
Geboren 1 oktober 1685
Wenen, Oostenrijk
Gestorven 20 februari 1740
Wenen, Oostenrijk
Begraven Kapuzinergruft, Wenen
Echtgenote Elisabeth Christine van Brunswijk-Wolfenbüttel
Religie Rooms-katholiek
Handtekening
Wapenschild
Groot wapen als Heilig Rooms keizer

Karel VI (Wenen, 1 oktober 1685 – aldaar, 20 oktober 1740) was de jongste zoon van keizer Leopold I. In 1711 volgde hij zijn oudere broer, Jozef I, op als Rooms-Duitse keizer (Karel VI), als koning van Bohemen (Karel II), als koning van Hongarije en Kroatië (Karel III) en als aartshertog van Oostenrijk.

In 1700 had hij al aanspraak gemaakt op de Spaanse troon (én bijhorende gebieden) na de dood van koning (én familielid) Karel II van Spanje, waardoor de Spaanse tak van het Huis Habsburg uitstierf. De daarop volgende successieoorlog leidde niet tot het verwerven van de Spaanse bezittingen.

Door de bilaterale verdragen van de Vrede van Utrecht (1713) verkreeg Karel VI wel de Zuidelijke Nederlanden (sindsdien de Oostenrijkse Nederlanden genoemd), het hertogdom Milaan, Napels en Sardinië (dat in 1720 geruild werd voor Sicilië).

Met het schrijnend tekort aan mannelijke erfgenamen in de Oostenrijks-Habsburgse monarchie voor ogen, stelde Karel VI al in 1713 de Pragmatieke Sanctie in, een edict waarbij de onbetwistbare ondeelbaarheid van het Habsburgse patrimonium voorrang kreeg op de Salische Wet qua troonsopvolging, waardoor dus ook zijn vrouwelijke nakomelingen als erfgenamen konden optreden.

De keizer gaf hierin de voorkeur aan zijn eigen dochters in plaats van de dochters van zijn oudere broer en voorganger, Jozef I, voor de opvolging. Zo negeerde hij wel het decreet Pactum Mutuae Successionis dat hij had ondertekend tijdens de heerschappij van zijn vader, Leopold I.

Karel wilde hiervoor de goedkeuring krijgen van de andere Europese grootmachten. Deze eisten harde voorwaarden, onder meer dat Oostenrijk zijn overzeese handelscompagnie zou ontbinden. In het totaal erkenden Groot-Brittannië, Frankrijk, Saksen, Polen, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, Spanje, Venetië, de Kerkelijke Staat, Pruisen, Rusland, Denemarken, Sardinië, Beieren en de Rijksdag van het Heilige Roomse Rijk deze Pragmatieke Sanctie. Later, na Karels dood, kwamen echter Frankrijk, Spanje, Saksen, Polen, Beieren en Pruisen terug op die erkenning.

Karel VI stierf in 1740 en de opvolging door zijn dochter Maria Theresia leidde mede daardoor tot de Oostenrijkse Successieoorlog die pas acht jaar later tot een aanvaardbare regeling zou leiden.

Ornament op het graf van Karel VI in de Kapuzinergruft, een doodshoofd met de keizerskroon

Huwelijk en kinderen[bewerken | brontekst bewerken]

Karel huwde in 1708 met Elisabeth Christine van Brunswijk-Wolfenbüttel (1691-1750), de oudste dochter van Lodewijk Rudolf van Brunswijk-Wolfenbüttel en Christine Luise von Öttingen.
Ze kregen vier kinderen:

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Keizer Karel VI
Overgrootouders Keizer Ferdinand II (1578-1637)
∞ 1600
Maria Anna van Beieren (1574-1616)
Filips III van Spanje (1578-1621)
∞ 1599
Margaretha van Oostenrijk (1584-1611)
Wolfgang Willem van Palts-Neuburg (1578-1653)
∞ 1613
Magdalena van Beieren (1587-1628)
George II van Hessen-Darmstadt (1605-1661)
∞1626
Sophia Eleonora van Saksen (1609-1671)
Grootouders Keizer Ferdinand III (1608-1657)
∞ 1631
Maria Anna van Spanje (1606-1646)
Filips Willem van de Palts (1615-1690)

Elisabeth Amalia van Hessen-Darmstadt (1635-1709)
Ouders Keizer Leopold I (1640-1705)
∞ 1676
Eleonora van Palts-Neuburg (1655-1720)
Keizer Karel VI (1685-1740)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Charles VI, Holy Roman Emperor van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.