Kinderbisschop

Kinderbisschop, Bamberg, 16e eeuw

Het feest van Kinderbisschop (in Kerklatijn episcopus puerorum) was een feest dat wijdverspreid was in de middeleeuwen. In vroegmiddeleeuwse scholengemeenschappen werd een jongen verkozen om de bisschop te spelen. Het feest duurde tot Onnozele Kinderen. Het was een zogeheten omkeerfeest, een feest waarin de rollen waren omgedraaid.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In delen van Europa werd in december voor enige dagen een kinderbisschop gekozen. Dit gebeurde van de katholieke gedenkdagen Sint Nicolaas (6 december) tot Onnozele Kinderen (28 december).[1] Er is bewijs van een Kinderbisschop in de vroege 10e eeuw in Rouen. Aan het eind van de Middeleeuwen was het gebruik in veel katholieke regio's van West-Europa verspreid. In 1673 nog schreef Philippus Rovenius "Bij het St. Nikolaasfeest kiezen de meesters eenen armen jongen tot bisschop der kinderen, die door een der kanonniken gekleed moet worden, desgelijks de twee kapellanen van den bisschop met een paar schoenen begiftigd".[2][3][4]

Ondanks het ingrijpen van verschillende kerkautoriteiten bleef het feest populair. In Engeland werd het feest in 1542 opgeheven door Henry VIII, in ere hersteld door Mary I in 1552 en weer afgeschaft door Elizabeth I. Op het vasteland werd het feest in protestantse gebieden afgeschaft, maar het hield in katholieke gebieden tot in de 18e eeuw stand. In Oldenzaal was in de 17e eeuw nog sprake van het feest.[1]

Ceremonie[bewerken | brontekst bewerken]

De kinderbisschop werd vaak uit koorknapen gekozen vanwege hun ongebroken stem, maar ook jonge geestelijken in opleiding bekleedden het ambt. De kosten van het feest werden vaak door de kerk gedragen.[5] De in bisschopsgewaad geklede jongen werd vergezeld door als priesters uitgedoste jongens. Zij maakten een rondgang door de stad terwijl de kinderbisschop mensen zegende. De kinderbisschop en zijn gevolg namen de kathedraal over en voerden, afgezien van de mis, allerlei ceremonies op.[6] De echte bisschop aanvaardde symbolisch het gezag van de kinderbisschop.

Variaties[bewerken | brontekst bewerken]

Jan ter Gouw noemt naast het kinderfeest kinderbisschop nog het volksvermaak narrenbisschop (Episcopus fatuorum). Het narrenbisschopsfeest was een ruwer feest voor volwassenen dat in Waals-België, Frankrijk en zuidelijker landen werd gevierd.[7] Het kinderbisschopsfeest had een onschuldiger karakter.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]