Koninklijke Kwik KC

Kon. Kwik KC
Algemeen
Volledige naam Koninklijke Kwik Korfbalclub
Plaats Vlag van België Merksem
Sport Korfbal
Geschiedenis
Opgericht 31 juli 1952
Stamnummer 33
Structuur
Voorzitter Vlag van België Marc Belleart
Trainer Vlag van België Yannick Wauters
Competities
Zaalcompetitie Topleague
Veldcompetitie Topleague
Infrastructuur
Sporthal Sportcentrum Kwik Indoor
Fortsteenweg 111
2170 Merksem
Veld Sportcentrum Kwik Indoor
Fortsteenweg 111
2170 Merksem
Media
Website www.kwik-korfbal.be


Tenue
Portaal  Portaalicoon   Sport

Koninklijke Kwik Korfbalclub, kortweg Kwik, is een Belgische korfbalclub uit Merksem.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het plan om een club op te richten dateert van 1950 en op 31 juli 1952 werd erkenning verkregen van de KBKB[1], alwaar ze is bij aangesloten onder stamnummer 33.[2]

De nieuwe club werd opgericht door een aantal leden van zusterclub Merksem KC, waaronder Gaston Berghmans. De club werd genoemd naar een zwart hondje met een geel strikje dat luisterde naar de naam 'Kwik'. Ook de kleuren van de wedstrijdtenues werden daardoor bepaald.[1]

De locatie van de Kon. Kwik KC was altijd in Merksem, maar in de beginjaren zijn er een aantal verhuizen geweest tot men in 1982 een vaste stek kreeg aan de overzijde van het Fort van Merksem. De eerste locatie was gelegen op de hoek van de Ringlaan en de Bredabaan, terwijl de kleedkamers zich bevonden in Café Den Brem.[1]

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Voorzitters[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Voorzitter
2006 - 2018 Vlag van België Patrick Wuyts
2018 - 2023 Vlag van België Joeri Isenborghs
2023 - heden Vlag van België Marc Belleart

Trainers[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Coach Prijzen Volgende club
2013 - 2016 Vlag van België Bart De Vylder Promovendus: 2014 KC Sikopi
2016 - 2020 Vlag van België Jurgen Frensch Landskampioen veld: 2017, 2018
Landskampioen zaal: 2019
2020 - 2022 Vlag van België Bo Van Hoof ckv Oranje Wit
2022 - 2024 Vlag van België Yannick Wauters sporting delta

Infrastructuur[bewerken | brontekst bewerken]

De club heeft vier kunstgrasvelden en een eigen zaal gelegen nabij het domein Fort van Merksem.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal
Titel Editie
1x
Finalist Europa Cup[3]
2020[4]
5x
Landskampioen (veld)[5]
1978, 1980, 1981, 2017[6] en 2018[7]
3x
Landskampioen (zaal)[8]
1977, 1981 en 2019[9]
2x
Winnaar Beker van België[10]
1981 en 1985

Individuele prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Korfbalster van het jaar
Korfballer van het jaar

Selectie 2022-2023[11][bewerken | brontekst bewerken]

Staf[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Nat. Naam Vorige club
Coach Vlag van België Yannick Wauters Meeuwen KV
Assistent-coach Vlag van België Wendy Van der Elst AKC/Luma
Ploegbegeleider Vlag van België Margot Van Meir -
Kinesist Vlag van België Céleste Claes -

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Nat. Naam Sinds Vorige club
7 Vlag van België Liesl Callay 2023 Scaldis KC
10 Vlag van België Liesbet Bollaerts 2010 eigen jeugd
13 Vlag van België Eline Van Gulik 2015 eigen jeugd
17 Vlag van België Anneleen Bellaert 2017 Hoevenen KC
20 Vlag van België Kadisha Nevejans 2023 AKC/Luma
23 Vlag van België Chaya Nevejans 2023 AKC/Luma
33 Vlag van België Stien Reyntjens 2014 Rijko KC
34 Vlag van België Amber Wuyts 2012 eigen jeugd
57 Vlag van België Julie Verlinde 2015 eigen jeugd
99 Vlag van België Noa Ledoux 2019 eigen jeugd

Heren[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Nat. Naam Sinds Vorige club
1 Vlag van België Nick Verwerft 2023 Lausanne KC
5 Vlag van België Alec Verlinde 2019 eigen jeugd
22 Vlag van België Kyle T'Jollijn 2017 Hoboken/Mercurius KC
23 Vlag van België Axel Wilmssen 2017 Rijko KC
24 Vlag van België Mathieu Collin 2015 Boeckenberg KC
25 Vlag van België Matthias Bellaert 2013 Hoevenen KC
27 Vlag van België Cedric Schoumacker 2019 Hoevenen KC
40 Vlag van België Jonas Lemmens 2014 Boeckenberg KC
45 Vlag van België Jordy Antes 2019 eigen jeugd
47 Vlag van België Jens Lauwers 2022 Voorwaarts KC

Bekende (ex-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]