Kraft van Nassau-Sonnenberg

Kraft
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Graaf van Nassau-Sonnenberg
Regeerperiode	1355–1361
Mederegent	Rupert
Voorganger	n.v.t.
Opvolger	Rupert
Huis	Nassau-Sonnenberg
Vader	Gerlach I van Nassau
Moeder	Irmgard van Hohenlohe
Geboren	?;
Gestorven	1 oktober na 1361;
Partner	–
Religie	Katholiek
	; Wapen van de Walramse Linie

Kraft van Nassau-Sonnenberg († 1 oktober na 1361^[1]), Duits: Kraft Graf von Nassau-Sonnenberg, in Nederlandse publicaties Crato genoemd, was sinds 1355 graaf van Nassau-Sonnenberg, een deel van het graafschap Nassau. Hij stamt uit de Walramse Linie van het Huis Nassau.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Kraft was de oudste zoon van graaf Gerlach I van Nassau uit diens tweede huwelijk met Irmgard van Hohenlohe,^[1]^[2]^[3]^[4] dochter van Kraft II van Hohenlohe en Adelheid van Württemburg.^[1]^[2] Kraft werd domheer te Straatsburg in 1343.^{[noot 1]}

In 1344 deed zijn vader afstand ten gunste van de twee oudste zoons uit zijn eerste huwelijk. Deze halfbroers van Kraft, Adolf en Johan gingen in een op 25 november 1355 te Eltville gesloten verdrag over tot een verdeling van hun bezittingen. Kraft en zijn jongere broer Rupert verkregen bij deze verdeling de Burcht Sonnenberg en regeerden sindsdien samen als graven van Nassau-Sonnenberg. Kraft overleed reeds op 1 oktober na 1361. Hij was ongehuwd en had geen kinderen. Rupert volgde hem op.^[5]

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Kraft van Nassau-Sonnenberg
Betovergrootouders	Hendrik II van Nassau (ca. 1180–1247/50) ⚭ vóór 1215 Machteld van Gelre en Zutphen (?–na 1247)	Diederik II van Katzenelnbogen (?–1245) ⚭ vóór 1219 Hildegunde (?–?)	Hendrik I van Isenburg-Cleeberg (?–vóór 1227) ⚭ Irmingard (?–1213/18)	Hendrik van Blieskastel (?–1237) ⚭ vóór 1225 Agnes van Sayn (?–1259)	Godfried van Hohenlohe (?–1254/55) ⚭ Richeza van Bocksberg ? (?–na 1262)	Frederik van Truhendingen (?–1274) ⚭1240 Margaretha van Andechs-Merano (?–1271)	Ulrich I van Württemberg (ca. 1226–1265) ⚭ 1260/64 Agnes van Liegnitz (1243/50–1265)	Rudolf I van Baden (ca. 1230–1288) ⚭ 1257 Kunigunde van Eberstein (ca. 1230–1290)
Overgrootouders	Walram II van Nassau (ca. 1220–1276) ⚭ vóór 1250 Adelheid van Katzenelnbogen (?–1288)		Gerlach I van Isenburg-Limburg (?–1289) ⚭ Imagina van Blieskastel (?–vóór 1298)		Kraft I van Hohenlohe (ca. 1242–1312/13) ⚭ 1280/85 Margaretha van Truhendingen (?–1293/94)		Eberhard I van Württemberg (1265–1325) ⚭ vóór 1291 Irmagard van Baden (ca. 1270–1320)
Grootouders	Adolf van Nassau (ca. 1255–1298) ⚭ ca. 1271 Imagina van Isenburg-Limburg (?–na 1317)				Kraft II van Hohenlohe (?–1344) ⚭ 1306 Adelheid van Württemburg (1295–1342)
Ouders	Gerlach I van Nassau (vóór 1288–1361) ⚭ vóór 1337 Irmgard van Hohenlohe (?–1372)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Nassau op: An Online Gotha, by Paul Theroff.
(en) Nassau op: Medieval Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families, compiled by Charles Cawley.

Voorganger:
Gerlach I van Nassau

Graaf van Nassau-Sonnenberg
1355–na 1361

Opvolger:
Rupert

Bronnen, noten en/of referenties

Dek, A.W.E. (1970), Genealogie van het Vorstenhuis Nassau. Europese Bibliotheek, Zaltbommel.
(fr) Huberty, Michel, Giraud, Alain; Magdelaine, F. & B. (1981), l’Allemagne Dynastique. Tome III: Brunswick-Nassau-Schwarzbourg. Alain Giraud, Le Perreux.
Venne, J.M. van de, Stols, Alexander A.M. (1937), Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau. A.A.M. Stols Uitgevers-Maatschappij, Maastricht.
Vorsterman van Oyen, A.A. (1882), Het Vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden. A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht.

Voetnoten

↑ Cawley citeert uit de oorkonde van 30 oktober 1343 waarin paus Clemens VI op verzoek van ‘Gerlacus comes Nassoye filius quondam Adolphi regis’ aan ‘filio suo Kraftoni’ de ‘ecclesie Argentinensis canonicatu sub expectatione prebende’ schonk, ondanks ‘defectum etatis’, en op voorwaarde dat hij de leeftijd van 20 jaar zou bereiken.

Referenties

↑ ^a ^b ^c Cawley.
↑ ^a ^b Dek (1970).
↑ Van de Venne & Stols (1937).
↑ Vorsterman van Oyen (1882).
↑ Huberty, et al. (1981).

[5] Cawley citeert uit de oorkonde van 30 oktober 1343 waarin paus Clemens VI op verzoek van ‘Gerlacus comes Nassoye filius quondam Adolphi regis’ aan ‘filio suo Kraftoni’ de ‘ecclesie Argentinensis canonicatu sub expectatione prebende’ schonk, ondanks ‘defectum etatis’, en op voorwaarde dat hij de leeftijd van 20 jaar zou bereiken.

[cawley-1] Cawley.

[dek-2] Dek (1970).

[venne-3] Van de Venne & Stols (1937).

[4] Vorsterman van Oyen (1882).

[6] Huberty, et al. (1981).

[1]

[2]

[3]

[4]

[noot 1]

[5]