Laurent Ciman

Laurent Ciman
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	5 augustus 1985
Geboorteplaats	Farciennes, België
Lengte	184 cm
Positie	Centrale verdediger / Rechtsachter
Clubinformatie
Huidige club	geen club
Jeugd
1991–1992 1992–1996 1996–1999 1999–2002 RFC Farciennes RACS Couillet Sporting Charleroi Olympic Charleroi
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2002–2008 2008–2010 2009–2010 2010–2015 2015–2017 2018 2018 2019–2020 Sporting Charleroi Club Brugge → KV Kortrijk Standard Luik Montreal Impact Los Angeles FC Dijon FCO Toronto FC 9300(3) 2200(0) 3800(2) 18700(8) 10700(4) 2400(3) 900(0) 2900(0)
Interlands **
2010–2018  België 2000(1)
* Bijgewerkt op 3 december 2020
** Bijgewerkt op 17 november 2020
Portaal    Voetbal

Laurent Ciman (Farciennes, 5 augustus 1985) is een Belgisch voormalig voetballer die bij voorkeur als verdediger speelde. Ciman debuteerde in 2010 in het Belgisch voetbalelftal.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Beginjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Laurent Ciman groeide op in Farciennes, vlak bij Charleroi. Op jonge leeftijd sloot hij zich aan bij het plaatselijke RFC Farciennes alvorens de overstap te maken naar RACS Couillet. In 1996 belandde Ciman voor het eerst bij Sporting Charleroi. Drie jaar later ruilde hij de Zebra's in voor stadsgenoot Olympic Charleroi. Het was zijn eigen keuze om toen een stap terug te zetten. In november 2002 maakte de toen 17-jarige verdediger zijn debuut voor de derdeklasser. Een jaar later keerde hij terug naar Sporting Charleroi. Hij bracht er nog een jaar door bij de jeugd.

Sporting Charleroi[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2004/05 debuteerde Ciman onder trainer Jacky Mathijssen op het hoogste niveau. De 20-jarige Henegouwer leek op weg om een vaste waarde te worden bij de Zebra's tot hij in juli 2005 tijdens een dopingcontrole betrapt werd op het gebruik van cannabis. De controle vond plaats na een wedstrijd in de Intertoto Cup. Ciman kreeg een schorsing van twee maanden.

Na zijn schorsing kreeg hij van Mathijssen zijn plaats in het eerste elftal terug. Ook toen de trainer in 2007 naar Club Brugge verhuisde en Philippe Vande Walle het roer overnam, bleef Ciman regelmatig spelen. Maar toen in december 2007 Thierry Siquet trainer werd, belandde hij steeds vaker op de bank. De centrale verdediger werd in die dagen ook tegen zijn zin op de rechterflank uitgespeeld.

Club Brugge[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 haalde Mathijssen de rechtsachter naar Club Brugge als opvolger van Brian Priske.^[1] Maar Ciman kon het bij blauw-zwart niet waarmaken. Hij speelde zich vooral in de kijker na een reeks wedstrijden waarin hij meermaals in de fout ging. Toen in de zomer van 2009 Adrie Koster als nieuwe trainer werd aangesteld, mocht hij dan ook vertrekken. De club leende hem net als Brecht Capon en Glenn Verbauwhede uit aan streekgenoot KV Kortrijk.

KV Kortrijk[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2009/10 speelde Ciman een jaar op huurbasis voor het KV Kortrijk van trainer Georges Leekens. De Henegouwer greep onder Leekens volop zijn kans en groeide uit tot een sterkhouder in de Kortrijkse verdediging. De West-Vlaamse club plaatste zich dat seizoen voor play-offs I en deed zo beter dan onder meer Standard Luik en KRC Genk.

Standard Luik[bewerken | brontekst bewerken]

Cimans prestaties bij Kortrijk speelden hem niet alleen in de kijker van de nationale ploeg, hij versierde ook een transfer naar Standard. Bij de Rouches werd Ciman op de rechterflank in de verdediging ingeschakeld. In zijn eerste jaar bij Standard won hij meteen de beker, hoewel hij in de finale niet in actie kwam. In zijn afscheidsmatch van Standard ontving Laurent Ciman een staande ovatie na het maken van de beslissende 2-0 tegen rivaal RSC Anderlecht.

Montreal Impact[bewerken | brontekst bewerken]

Ciman tekende in januari 2015 een driejarig contract bij Montreal Impact. De reden hiervoor was dat hij vader is van een dochter met autisme. Hiervoor was betere verzorging beschikbaar in Canada dan in België.^[2] Zijn debuut maakte hij op 24 februari 2015 in een 2-2 gelijkspel tegen Pachuca in de CONCACAF Champions League. Hij werd geloofd om zijn verdedigende kwaliteiten.^[3] Op 11 november 2015 werd hij verkozen tot beste verdediger van de MLS.

Los Angeles FC[bewerken | brontekst bewerken]

Eind 2017 werd Ciman verplicht de overstap te maken naar het pas opgerichte Los Angeles FC door middel van het draftsysteem. Montreal Impact ruilde de verdediger voor Jukka Raitala en Raheem Edwards. Dit was echter tegen de zin van de Belg die op Twitter heel wat berichten retweette die zijn vertrek naar Californië op de korrel namen.^[4]

Dijon FCO[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2018 trok de verdediger naar het Franse Dijon FCO. Hij tekende er een contract voor 2 jaar. Dijon leek voor Ciman de ideale reddingsboei na zijn gedwongen transfer naar Los Angeles. Na vier maanden werd bekend dat zijn contract ontbonden werd.^[5]

Toronto FC[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele dagen na het ontbinden van zijn contract bij het Franse Dijon werd bekend dat de Rode Duivel terugkeert naar de MLS. Eind december 2018 tekende hij een contract bij het Canadese Toronto FC.^[6]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Land	Competitie	Competitie		Beker		Super Cup		Europees		Totaal
				Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2002/03	Olympic Charleroi		Derde klasse	5	0	0	0	—		—		5	0
2004/05	Sporting Charleroi		Eerste klasse	12	0	0	0	—				12	0
2005/06				18	1	5	0			1	0	24	1
2006/07				30	2	1	0			—		31	2
2007/08				24	0	2	0					26	0
Club totaal				89	3	8	0	0	0	1	0	98	3
2008/09	Club Brugge		Eerste klasse	16	0	1	0	—		5	0	22	0
Club totaal				16	0	1	0	0	0	5	0	22	0
2009/10	KV Kortrijk		Eerste klasse	34	2	4	0	—		—		38	2
Club totaal				34	2	4	0	0	0	0	0	38	2
2010/11	Standard Luik		Eerste klasse	29	1	4	0	—		—		33	1
2011/12				27	0	3	0	1	0	6	0	37	0
2012/13				37	1	2	0	—		—		39	1
2013/14				37	3	2	0			6	1	45	4
2014/15				22	1	1	0			10	1	33	2
Club totaal				152	6	12	0	1	0	22	2	187	8
2015	Montreal Impact		Major League Soccer	30	2	4	1	—		6	0	40	3
2016				33	1	—				—		33	1
2017				30	0	4	0					34	0
Club totaal				93	3	8	1	0	0	6	0	107	4
2018	Los Angeles FC		Major League Soccer	22	3	2	0	—		—		24	3
Club totaal				22	3	2	0	0	0	0	0	24	3
2018	Dijon FCO		Ligue 1	9	0	0	0	—		—		9	0
Club totaal				9	0	0	0	0	0	0	0	9	0
2019	Toronto FC	USA	Major League Soccer	20	0	1	0	-		2	0	23	0
2020				12	0	-				-		12	0
Club totaal				32	0	1	0	0	0	2	0	35	0
TOTAAL				410	15	35	1	1	0	36	2	520	20

Nationale ploeg[bewerken | brontekst bewerken]

Ciman maakte deel uit van het Belgisch voetbalelftal onder 21 dat in 2007 deelnam aan het EK -21 in Nederland. De jonge Duivels bereikten op dat toernooi de halve finale en plaatsten zich zo voor de Olympische Spelen in Peking. Ciman maakte net als generatiegenoten Vincent Kompany, Logan Bailly en Thomas Vermaelen deel uit van de selectie voor de Spelen.

Tijdens de Spelen bereikte België opnieuw de halve finale, nadat het eerder Italië had uitgeschakeld. In de halve finale verloren de Duivels met 4-1 van Nigeria. Ciman scoorde in dat duel via een knappe vrije trap van op zo'n 25 m het enige Belgische doelpunt. In de troostfinale verloor België met 0-3 van Brazilië.

In 2008 werd Ciman door bondscoach René Vandereycken ook al eens opgeroepen als invaller. Maar zijn debuut maakte de Henegouwer pas onder Georges Leekens, die hij nog kende van bij KV Kortrijk. Op 19 mei 2010 maakte Ciman zijn officieel debuut als Rode Duivel. Hij mocht toen tegen Bulgarije na 64 minuten invallen voor Toby Alderweireld. België won het duel met 2-1. Zowel onder Leekens als onder Marc Wilmots wordt Ciman meestal opgeroepen voor de Rode Duivels.

Ciman scoorde zijn eerste doelpunt dat meteen beslissend was in de oefeninterland België-Noorwegen op 5 juni 2016. Het werd 3-2.

Interlands van Laurent Ciman voor  België
Nr.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij KV Kortrijk
1.	19 mei 2010	België  – Bulgarije	2 – 1	Vriendschappelijk	-
Als speler bij Standard Luik
2.	17 november 2010	Rusland – België	0 – 2	Vriendschappelijk	-
3.	9 februari 2011	België – Finland	1 – 1	Vriendschappelijk	-
4.	25 maart 2011	Oostenrijk – België	0 – 2	Kwalificatie EK 2012	-
5.	29 maart 2011	België – Azerbeidzjan	4 – 1	Kwalificatie EK 2012	-
6.	6 september 2011	België – Verenigde Staten	1 – 0	Vriendschappelijk	-
7.	7 oktober 2011	België – Kazachstan	4 – 1	Kwalificatie EK 2012	-
8.	11 oktober 2011	Duitsland – België	3 – 1	Kwalificatie EK 2012	-
9.	4 september 2014	België – Australië	2 – 0	Vriendschappelijk	-
Als speler bij Montreal Impact
10.	28 mei 2016	Zwitserland – België	1 – 2	Vriendschappelijk	-
11.	5 juni 2016	België – Noorwegen	3 – 2	Vriendschappelijk	73'
12.	13 juni 2016	België – Italië	0 – 2	EK 2016	-
13.	7 oktober 2016	België – Bosnië en Herzegovina	4 – 0	Kwalificatie WK 2018	-
14.	10 oktober 2016	Gibraltar – België	0 – 6	Kwalificatie WK 2018	-
15.	9 november 2016	Nederland – België	1 – 1	Vriendschappelijk	-
16.	13 november 2016	België – Estland	8 – 1	Kwalificatie WK 2018	-
17.	25 maart 2017	België – Griekenland	1 – 1	Kwalificatie WK 2018	-
18.	10 oktober 2017	België – Cyprus	4 – 0	Kwalificatie WK 2018	-
19.	10 november 2017	België – Mexico	3 – 3	Vriendschappelijk	-
Als speler bij Los Angeles FC
20.	6 juni 2018	België – Egypte	3 – 0	Vriendschappelijk	-
Totaal					1

Bijgewerkt t/m 16 augustus 2019^[7]