Laurent Jalabert

Laurent Jalabert
Persoonlijke informatie
Bijnaam	"JaJa"
Geboortedatum	30 november 1968
Geboorteplaats	Mazamet, Frankrijk
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	All-rounder
Ploegen
1989-1991 1992-2000 2001-2002	Toshiba ONCE CSC-Tiscali
Overige
Wereldkampioenschap Tijdrijden. Winnaar van de Vuelta in 1995
Portaal    Wielersport

Laurent Jalabert [uitspraak: 'ʒɑlɑbɛiʀ]^?, bijnaam "JaJa", (Mazamet, 30 november 1968) is een Frans voormalig beroepswielrenner die actief was tussen 1989 en 2002. Jalabert behaalde 138 zeges, waaronder twee keer de Waalse Pijl. De twee "wielermonumenten" Milaan-San Remo en Ronde van Lombardije won hij elk één keer. Hij was een "alleskunner" en nam zowel de groene trui als de bolletjestrui van de Ronde van Frankrijk mee naar huis. In 1995 won Jalabert de Ronde van Spanje en in 1997 werd hij wereldkampioen tijdrijden.

Hij is de oudere broer van Nicolas Jalabert, die ook beroepswielrenner was.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Wielerloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Jalabert, ook wel "JaJa" genoemd, was niet alleen een klimmer maar ook een zeer goede sprinter. Vooral in het begin van zijn carrière (bij de Spaanse wielerploeg Once) kon hij goed mee met sprinters zoals Wilfried Nelissen, Djamolidin Abdoesjaparov, Olaf Ludwig en Johan Museeuw. In 1992 en 1995 won hij het puntenklassement (groene trui) in de Ronde van Frankrijk. Maar daar bleef het niet bij voor de "Tarnais".

De erelijst van Jalabert is lang en divers. Jalabert boekte overwinningen in wielerklassiekers zoals Milaan-San Remo en de Waalse Pijl, maar veroverde ook het eindklassement van de Ronde van Spanje in 1995. Tevens behaalde hij de wereldtitel tijdrijden in 1997.

In de loop der jaren werd hij steeds meer compleet ging hij zich meer toeleggen op het klimmerswerk. Bij de Deense wielerploeg CSC kreeg hij daar alle kans toe. In 2001 en 2002 won hij het bergklassement (bolletjestrui) in de Tour de France. In 2002 won hij ook zijn laatste klassieker: de Clásica San Sebastián. Na 2002 zette Jalabert een punt achter zijn carrière.

Later leven[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn carrière als wielrenner werd hij commentator voor de Franse televisie. In mei 2009 tekende hij als bondscoach wielrennen voor Frankrijk tot de Olympische Spelen van 2012, een baan die hij combineerde met die van commentator. Ook nam hij deel aan de Ironman Hawaï 2007 waar hij met een tijd van 9:19.58 als 73e over de finish kwam.

Op maandag 11 maart 2013 raakte Jalabert zwaargewond toen hij tijdens een fietstochtje geschept werd door een auto. Het daaropvolgende herstel vergde zoveel tijd en inspanning, dat hij in april 2013 zijn baan als bondscoach moest opgeven.

Op 24 juni 2013 werd bekendgemaakt dat Jalabert tijdens de tour van 1998 epo gebruikt zou hebben. Jalabert zelf geeft aan verrast te zijn en kan zich niet in de beschuldigingen vinden.^[1] Om zich te kunnen concentreren op zijn verweer is hij daarop direct gestopt met zijn werkzaamheden als commentator.^[2]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

• Winnaar Ronde van Spanje: 1995, ook tijdens dezelfde editie het puntenklassement en het bergklassement.
• Winnaar Internationaal Wegcriterium: 1995.
• Winnaar Ronde van Catalonië: 1995.
• Winnaar Milaan-San Remo: 1995.
• Winnaar Parijs-Nice: 1995, 1996 en 1997
• Wereldkampioenschap tijdrijden: 1997.
• Winnaar Ronde van Lombardije: 1997.
• Winnaar Milaan-Turijn: 1997.
• Winnaar Waalse Pijl: 1995 en 1997.
• Winnaar Ronde van Romandië: 1999.
• Winnaar Ronde van het Baskenland: 1999.
• Winnaar Catalaanse Week: 1999 en 2000.
• Winnaar Clásica San Sebastián: 2001 en 2002.
• Groene trui in de Ronde van Frankrijk: 1992 en 1995.
• Bolletjestrui in de Ronde van Frankrijk: 2001 en 2002.
• Etappes in de Ronde van Frankrijk: 4 etappes.
• Etappes in de Ronde van Spanje: 18 etappes.
• Etappes in de Ronde van Italië: 3 etappes.
• Winnaar Frans kampioenschap: 1998

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1990 70e   1991 71e   1992 opgave   34e (1)   1993 opgave   35e (2)  1994 opgave   74e (7)  1995 4e (1)    ↑ (5)   1996 opgave   19e (2)  1997 43e   7e (2)  1998 opgave   5e   1999 4e (3)   opgave   2000 54e   2001 19e (2)   2002 42e    (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián GP Ouest France‑Plouay WK op de weg Wereld­ranglijsten 1990 41e 2  ↑ 6e 1991 17e 158e 9e 18e 7e 11e 8e 4e 2  (UWB) 1992 9e 24e 57e 18e 103e 2  ↑ 5e (UWB) 1993 4e 7e 57e 26e 9e 34e 4e 15e 15e (UWB) 1994 10e 16e 37e 22e 1995 1  ↑ 4e 1  ↑ 4e 1996 9e 10e 7e 1997 17e 80e 7e 2 1 1  ↑ 19e 11e 5e (UWB) 1998 15e 2 19e 59e 1999 115e 28e 2000 11e 10e 3  ↑ 2001 1  ↑ 84e 2002 69e 1  ↑ 9e 130e

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Laurent Jalabert.

(en) Profiel van Laurent Jalabert op ProCyclingStats

Voorganger: Tony Rominger 1992, 1993, 1994

Winnaar van de Ronde van Spanje Laurent Jalabert 1995

Opvolger: Alex Zülle 1996, 1997

Voorganger: Djamolidin Abdoesjaparov 1991

Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk Laurent Jalabert 1992

Opvolger: Djamolidin Abdoesjaparov 1993

Voorganger: Djamolidin Abdoesjaparov 1994

Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk Laurent Jalabert 1995

Opvolger: Erik Zabel 1996

Voorganger: Alex Zülle

Wereldkampioen tijdrijden 1997 San Sebastian

Opvolger: Abraham Olano

Voorganger: Stéphane Barthe 1997

Frans kampioen wielrennen Laurent Jalabert 1998

Opvolger: François Simon 1999

Voorganger: Santiago Botero 2000

Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk Laurent Jalabert 2001, 2002

Opvolger: Richard Virenque 2003